ผ้าพันคอสีแดง

ทำไมมีคนนอนกองอยู่หน้าบ้านล่ะเนี่ยยยย!?!? 0[]0

แถมยังเป็นผู้ชายซะด้วย เดี๋ยวสิ!เขาตายรึป่าวเนี่ย จะตายที่ไหนก็ไปแต่อย่ามาตายหน้าบ้านช้านน

"เฮ้! ตื่นสิ! นี่! นายน่ะ! ตื่นนะ!"

"....Zzz" ม่ายตื่น อ้ะ!เดี๋ยวสิ! เขาบาดเจ็บนี่หน่า ตรงแขนกับข้อเท้ามีแผลอยู่ อุปกรณ์ปฐมพยาบาลก็พอมีนะแต่ว่า...จะปฐมยังไงอ่ะ -_-  ไม่ใช่ว่าฉันทำไม่เป็นนะ แต่หมายถึงว่า จะทำทั้งๆที่เขานอนอยู่หน้าบ้านเงี้ยอะนะ? เชื้อโรคเข้าแผลกันพอดี เอาเข้าบ้านเหรอ? ผู้หญิงที่ไหนจะลากผู้ชายเข้าบ้านกันเล่า! แต่เขาหลับอยู่นี่หน่า... ปล่อยไว้หน้าบ้านเหรอ? ไม่เอาอ่ะ! เดี๋ยวตายหน้าบ้านแล้วจะกล้าเดินออกจากบ้านไหมเนี่ย ทำไงดี???

อ้ะ! ตัดสินใจได้แล้ว เอาเข้าบ้านนั่นแหละ พอทำแผลเสร็จก็ค่อยลากออกมาที่เดิม ถึงจะไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดแต่สมองฉันคิดได้แค่นี้แหละ ก่อนอื่นก็ต้อง..ลาก!!!

"ฮึบ..ฮึบบบบ หนักเป็นบ้า!"

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป...

"ฮึบบบบบบบ โอย..เหนื่อย แฮ่กๆ -_-^" โอยยยย จะบ้าตาย ผ่านมาตั้งครึ่งชั่วโมงฉันลากเขาได้ไม่ถึง 1 คืบ ตอนนี้ขาเค้ายังไม่พ้นประตูบ้านเลย! นี่ฉันแรงน้อยหรือเขาตัวกนักกันนะ

อีกครึ่งชั่วโมงผ่านไป....

"อ้า ในที่สุด!" ในที่สุด! ฉันก็ทำแผลเสร็จ! เรื่องลากน่ะเหรอ? อ๋อ!ขี้เกียจลากแล้วล่ะ ทำเอาตรงนี้แหละ! ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะยังไม่ตื่นนะเนี่ย ต่อไปก็เอาไปไว้ที่เดิม...

"1..2..ฮึบบบบ"

"หือ?" ใครหือ? อ้ะ! เขาตื่นแล้ว ขอบคุณพระเจ้าฉันไม่ต้องลากเขาแล้ว! แต่...เขาอยู่ในบ้านช้านน  ระบบเซนเซอร์ทำงานกระโดดโผไปหลบหลังโซฟาทันที -_-^

"น...นายน่ะ! ออกไปจากบ้านฉันนะ!" ฉันพูดแบบผุบๆโผล่ๆหลังโซฟา

"ฉัน..อยู่ไหน?"

"นายอยู่ในบ้านฉัน พ...เพราะฉะนั้น..ช่วยออกไปด้วยค่ะ" พูดดีแล้วนะ

"แล้วฉันมาอยู่ในบ้านเธอได้ไง?" 

"ฉัน...เอานายเข้ามาทำแผล"

"ก็เธอเองไม่ใช่เหรอที่เอาฉันเข้ามา" อ่าว -_-

"ก..ก็ฉันจะเอานายออกจากบ้านแต่นายดันตื่นก่อนน่ะสิ!"

"อ๋อ.. แต่ก็...ขอบคุณที่ช่วยทำแผลละกัน" หา? ของคุณอย่างนี้น่ะเหรอ

"อ..อือ" เสร็จแล้วก็ออกไปด้วยย่ะ!

"เธอชื่ออะไร?" 

"อ..อะคามิ"

"อะคะ..สีแดงเหรอ?"

"อือ"

"ฉันชื่อฮิรุซากิ กลางวันน่ะ" ฮิรุงั้นเหรอ...ฮิรุ...กลางวันงั้นสินะ