เรื่องวุ่นๆ ขอรักนะเจ้าหญิงของผม

   ณ ร้านอาหาร ลาฟลอร่า
พวกของทิมากำลังทานอาหารกันอย่างมีความสุขจนกระทั่ง
???:นี่ พวกลื้อกำลังทานอะไรกันอยู่เหรอน่อ
เอส:อ๋อ เรากำลังทานอาหารอยู่นะฮะ
เสี่ยวหงส์:ลื้อนี้ ดูคุ้นๆน่อ อา หมิงๆ เองเหรอน่อ มาทานด้วยกันสิ
หมิงๆ:เซี่ยๆน่อ
   ในขณะที่ทุกคนกำลังลุกขึ้น
ทิมา:เราไปกันเถอะนะ มีงานรออีกเยอะเลย
ทุกคน:อืม
   หมิงๆก็ควงแขนเอมไว้
หมิงๆ:เอสไปซื้อผ้าไหมกันดีกว่าไหมน่อ
   จุ๊บ!!!หมิงๆได้หอมแก้มของเอส
ทุกคน:!!!!!
เสี่ยวหงส์:มันจะมากไปแล้วน่อ
หมิงๆ:แล้วลื้อมีสิทธิ์อะไรล่ะน่อ
เสี่ยวหงส์:งั้นมาประลองกันเลยน่อ ไฮ้ย่าาาาห์
หมิงๆ:ได้เลยน่อ ย้ากกกก
ทิมา:ทั้งคู่หยุดเดียวนี้เลยนะ
ฟูโยะ:ใช่แล้วเจ้าค่ะ หยุดเถอะค่ะ
   เพล้ง!!!!เสียงจากแก้วตกลงพื้นได้กระจัดกระจายไปทั่วพื้นจนกระเด็นไปทิ้มใครบางคน
ทิมา:นี่หยุดนะ!!....โอ๊ย!!!
ฟูโยะ:คุณทิมาเจ้าค่ะ คุณทิมา
   เมื่อนิโคไลร์ได้ยินเสียงนั้นจึงรีบวิ่งมาดู
นิโคไลร์:ทิมา!!!!ทิมา!!!ลืมตาขึ้นมาสิ
ทียุล:เดี๋ยวพวกฉันจัดการทางนี้เองนิโคไลร์นายช่วยพาทิมาไปห้องพยาบาลทีสิ
นิโคไลร์:อืม ได้เลย
   ว่าแล้วนิโคไลร์ก็อุ้มทิมาในท่าเจ้าสาวแล้ววิ่งไป
ตึก ตึก ตึก ตึก!!!! เสียงฝีเท้าวิ่ง
 ณ ห้อง พยาบาล
นิโคไลร์:คุณครูครับ ช่วยทิมาทีครับ!!!!
คุณครู:ใจเย็นๆก่อนนะค่ะ งั้นช่วยอุ้มเลดี้ทิมาไปไว้บนเตียงด้วยนะค่ะ
นิโคไลร์:ครับ
   แล้วนิโคไลร์ก็ค่อยๆวางตัวทิมาลง หลังจากนั้นคุณครูก็ค่อยๆปึงเศษแก้วจากขาของทิมาออก
คุณครู:เอาล่ะตอนนี้ทิมาไม่เป็นอะไรมากแล้วนะจ้ะ เดี๋ยวครูขอตัวไปทานข้าวก่อนนะจ้ะ
นิโคไลร์:ขอบคุณมากครับ
  หลังจากนั้นนิโคไลร์ก็นั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆเตียงของทิมาและแล้วนิโคไลร์ก็เผลอหลับไป
 1 ชม.ผ่านไป~
ทิมา:อ....อืม~ที่นี่ ห้องพยาบาลเหรอ?
นิโคไลร์: ท...ทิมา!!!เธอฟื้นแล้วดีจังเลยนะที่เธอฟื้นนะ//โอบกอดทิมา
ทิมา:โอ๊ย~ปล่อยก่อน ฉันไม่เป็นอะไรมากแล้วล่ะไปทำงานต่อเถอะ  อึ้บ//พยายามลุกขึ้น
นิโคไลร์:ให้ฉันช่วยพยุงไหมล่ะ
ทิมา:ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจนะ
   แต่นิโคไลร์ไม่ได้สนใจที่ทิมาพูดเลยอุ้มทิมาในท่าเจ้าสาวไป
ทิมา:0////0 นี่ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อย!!!
นิโคไลร์:อยู่นิ่งๆไปเถอะอย่าฝืนเลยถ้าเธอบาดเจ็บกว่านี้ขึ้นมา ฉันคงจะเสียใจมากนะ ^///^
ทิมา:อ...อืม ^/////^ขอบใจนะ
 
 
      ขอจบเพียงเท่านี้ก่อนนะค่ะ ไปล่ะบายยยยยยค่ะ
                                     อิๆๆ