Creepypasta Land Novel
เขียนโดย 
FactoryNovel
วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.56 น.
แก้ไขเมื่อ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2558 21.47 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) Day 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมเดินลงมาจากห้อง ตอนนี้แม่คงกำลังทำอาหารอยู่ล่ะมั้ง ผมเดินไปทางขวาของห้อง ตอนนี้รู้สึก
เหมือนได้กลิ่นอาหารลอยมาแต่ไกล(?) ผมเดินเข้าไปในห้องครัว แล้วไปนั่งบนโต๊ะ วันนี้ผมว่าจะออกไป
เดินเล่นซะหน่อย เเม่เดินมาแล้วยิ้มให้พลางวางจานอาหารลงบนโต๊ะแล้วพูดว่า
"สวัสดีตอนเช้าจ้ะ ฟินิกซ์ วันนี้จะไปเดินเล่นใช่มั้ยล่ะ?"
"ครับ?"
"งั้นแม่ฝากไปทักทายเพื่อนบ้านหน่อยนะจ๊ะ"
"อ่า...ครับแม่"
ผมพูดแล้วตักอาหารเข้าปาก ทักทายเพื่อนบ้านเหรอ บ้านหลังคาสีส้มที่อยู่ข้างๆเราน่ะเหรอ
ก็ดีเหมือนกันแฮะ แต่ทักทายเสร็จแล้วผมคิดว่าจะไปสำรวจเมืองน่ะ พอกินจนอิ่มผมก็ลุกขึ้นแล้วเดิน
ไปที่ประตู
"ไปก่อนนะครับ แม่"
"จ้า ไปดีมาดีนะ"
ผมเดินออกมา แล้วสูดอากาศเข้าลึกๆ ก่อนจะเดินไปทางซ้ายมือแล้วเลี้ยว ผมหยุดฝีเท้า ก่อนจะมอง
ไปที่หญิงสาวผู้มีผมสีขาวเงินดวงตาสีแดง ใส่ชุดเเม่ชี ถือคัมภีย์ไบเบิลในมือ เธอจ้องมองมาทางผม
ก่อนจะบอกเป็นความนัยว่า
"สวัสดี ฟินิกซ์ ฉันชื่อบลัดดี้นะ เรียกสั้นๆว่า ดี ก็ได้ ถ้าจะสำรวจเมืองนี้อย่าสำรวจคนเดียวนะ มัน
อันตราย พวกภูตปีศาจรอบเมืองมีเยอะ ควรมีเพื่อนไปด้วยนะจ๊ะ..."
พูดจบ เธอเดินจากไป ทิ้งคำถามมากมายกองเรียงตรงหน้า เธอรู้จักชื่อผมได้ยังไงกันน่ะ แปลกแฮะ
ผมเดินต่อไปที่บ้านหลังนั้นโดยเก็บคำถามนั้นไว้ในใจ ก่อนจะใช้มือเคาะประตูเป็นจังหวะ 3ครั้ง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
หญิงสาวรุ่นแม่เดินออกมา เเล้วยิ้มให้ผมแล้วพูดว่า
"สวัสดีจ้ะ เธอคงจะเพิ่งย้ายมาใหม่สินะ เข้ามาก่อนสิ "
"ขอบคุณครับ"
ผมเดินตามเข้าไป ในห้องก็ใหญ่พอๆกับบ้านของผมทีเดียว ผมนั่งลงบนโซฟา หญิงคนนั้น
นั่งลงฝั่งตรงข้ามแล้วพูดว่า
"ฉันชื่อมาริโอเน็ท นะจ๊ะ ไปทำความรู้จักกับลูกชายฉันสิ เขาอาจจะอ่านบทความอยู่ในห้องของเขา"
"ครับ คุณ..."
"เรียกฉันว่าริโอเน็ทจ้ะ"
"ริโอเน็ท"
ผมลุกขึ้น เดินไปตรงโถมทางเดิน ตามที่คุณริโอเน็ทชี้ให้ ประตูที่สามซ้ายมือ ผมคิดว่าคนที่อยู่
ข้างในต้องเป็นพวกที่บ้าเรื่องบทความแนวเรื่องเรียนมากแน่ๆ ล่ะ ผมเคาะประตูสามครั้ง ก่อนจะมีเสียง
ดังออกมาจากข้างใน
"ประตูไม่ได้ล็อกครับ"
"ขอเข้าไปนะ.."
ผมเปิดประตูเข้าไป ในห้องนี้มีคอมตั้ง เจ็ดเครื่อง เอาไว้ทำไมเยอะแยะน่ะครับท่าน
ผมเดินเข้าไปหา ก่อนที่เขาจะพูดว่า
"อื้ม นายคงจะเป็นคนที่ย้ายมาใหม่สินะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันชื่อเบ็น "
"ฉันฟินิกซ์ เรียกสั้นๆว่านิกก็ได้"
"พอดีเลย เดี๋ยวฉันตะพาสำรวจเมืองเอง แต่ว่าที่นี่อันตรายพอตัวเลยล่ะ อันดับแรกต้องไปหาใครคน
หนึ่งก่อน..."
เบ็นเดินนำออกนอกประตู ผมเดินตามไป รู้สึกถึงลางสังหรณ์แปลกๆนะ....
"ออกไปเล่นข้างนอกนะครับ"
เบ็นพูดกับแม่ ก่อนที่เขาจะพาฟินิกซ์ เดินไปที่ที่หนึ่ง จู่ๆก็มีลุงคนหนึ่งมาขวางหน้าพวกเขาไว้
ใบหน้ามีหนวดยามเฟิ้มเล็กน้อย เขาหยุดก่อนที่จะพูดว่า
"สวัสดีครับ ลุงเมมฟี่"
"จะไปไหนกันเหรอเด็กๆ"
"อ้อ เราจะไปที่เเม่น้ำในป่ากันน่ะครับ"
"ไม่ได้นะ วันนี้ห้ามไปที่นั่น มัน ..ค่อนข้างอันตราย"
"...."
"ครับ ลุงเมมฟี่"
"งั้นถ้าเราไปที่ป่ามืดหรือ Amandon Taerter ไม่ได้ ก็ต้องไปทางสะพานแล้วกัน"
"อืม ไปกัน"
อีกด้านหนึ่ง....
"หลังจากที่เด็กผู้ชายคนนั้นเข้ามาที่นี่ ทุกอย่างก็ถูกปลดพันธนาการจนหมดสิ้น มันจะถึงจุดจบของ
เมืองแล้วหรือ เเต่ว่านะ เขาน่าจะสามารถช่วยเราให้รอดจากเงามืดพวกนี้ได้ ในขณะเดียวกัน เป็นตัว
ปลดล็อก ก็เป็นลูกกุญแจชั้นดีได้ด้วยเหมือนกัน แต่อุปสรรคมีเยอะมากมายเกินกว่าจะคาดเดา เราคง
ต้องเงียบอย่างนี้ไว้ซักพักหนึ่ง เพื่อรอเวลาที่เขาต้องการความช่วยเหลือจริงๆ..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
