น้องสาวที่น่ารักของผม

ใช่แล้วละ พี่วางแผนแต่แลกแล้วให้ฉันนอนคนเดียว
ใช้แล้วละ พี่ให้ฉันนอนที่ห้องคนเดียวโดยที่พี่ลืมไรไปบางอย่างหึๆพี่คงลืมไปแล้วสินะหึๆ แต่ไม่เป็นไรหรอกน้องเขาใจก็น้องเป็นผู้หญิงนี่แล้วพวกเพื่อนพี่ก็เป็นผู้ชาย(ฉันบ่นในใจ)
เลโอลีโอ:"นี่ พอมาถึงนี่ก็เย็นมากแล้วนี่ งั้นเราไปกินข้าวเย็นกันเถอะ พอกินเสร็จแล้วก็จะได้จัดของ"
ทุกคน:"ได้เลย"
ขณะที่ทุกคนกินข้าวเย็นกันอยู่พี่ฉันก็ลุกเดินไปเข้าห้องนํ้าฉันจึงได้โอกาสแก้แค้นพี่ที่เอาแอปเปิ้ลมายัดใส่ปากแถมยังเอาเชือกมามัดอีกแล้วผู้อ่านละคะคิดว่าฉันจะทำอะไรเป็นการแก่แค้นละ หึ ไม่ต้องส่งสัยเพราะตอนนี้พวกเรากินแกงกะหรี่อยู่เพราะฉะนั้นแกงกะหรี่ก็ต้องมีรสเผ็ดเป็นธรรมดาถ้าอย่างนั้น
ยากะ:"นี่ คุราปีก้า"
คุราปีก้า:"ฮะ มีไรหรอ"
ยากะ:"ช่วยหยิบพริกป่นให้หน่อยสิ"
คุราปีก้า:"ไม่ต้องใส่ก็ได้มั้ง ฉันว่านี่รสกำลังดีเลยนะ"
ยากะ:(มันรู้ทัน)"ก็แค่ใส่นิดหน่อยเอง พี่ฉันชอบกินเผ็ดนะ"
คิรัวร์:"อ่าว จริงหรอนึกว่ากอร์นไม่ชอบกินเผ็ดชะอีก"
คุราปีก้า:"อือ ก็ได้"
คุราปีก้ายืนพริกป่นมาให้ฉัน
นี่ละโอกาส ฉันหยิบมันมาทำเป็นจะใส่ทีละน้อยแล้วก็แกล้งทำเป็นตักซ้อนขึ้นมาทำเป็นจะใส่แต่ตอนที่ฉันกำลังจะใส่นั้นทุกคนก็พูดขึ้นว่า
ทุกคน:"เด็กดีจัง"
ยากะ:"จริงดิ แล้วถ้าฉันทำแบบนี้แล้ว ยังคิดว่าฉันเป็นเด็กดีป่าว"
พอฉันพูดจบก็เถพริกป่นลงไปในแกงกะหรี่จนหมด
"เฮ้ยยยย!!!!!0_0"ทุกคนร้องขึ้นพร้อมกัน
และแล้วกอร์นพี่ฉันก็เดินออกจากห้องนํ้ามาเตรียมเพื่อจะนั่งกินแกงกะหรี่ข้างๆฉัน
กอร์น:"งั้นกินเลยนะครับ"
ทุกคนยกเว้นยากะ:"เดี่ยววก่อนนน!!!!!"
กอร์น:"ฮะ ไรหรอ"
ทุกคนยกเว้นยากะ:"ป่าว ไม่มีไร"
กอร์น:"งั้นกินเลยน่า"
ขณะที่พี่เอาแกงกะหรี่เข้าปาก
กอร์น:"เฮ้ยทำไม ในเผ็ดอย่างนี้เนี่ย"
ไม่มีเสียงตอบ
ยากะ:"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
กอร์น:"อ๋อ น้องนะเองที่เป็นคนทำ"
ยากะ:"ถ้าน้องเป็นคนทำแล้วจะทำไมละ"
กอร์น:"ก็จะทำอย่างนี่ไง"
พอพี่พูดจบก็ลากจานข้าวฉันไปกินทำให้เย็นวันนั้นฉันอดกินข้าวเย็น