น้องสาวที่น่ารักของผม

เช้าวันรุ้งขึ้น
ฉันกับเลโอลีโอเดินไปชื้อของมาทำข้าวเช้ากัน
เลโอลีโอ"นี่ เมื่อคืนนะทะเลาะกันงั้นหรอ"
ยากะ"เอะ รู้ด้วยหรอ"
เลโอลีโอ"รู้อยู่แล้วละก็เมื่อคืนนะฉันออกมานอกห้อง
และเห็นคุราปีก้าเดินออกมาจากห้องตัวเองจากนั้นก็ไปเปิดประตูห้องเธอกับกอร์นหลังจากนั้นก็ตะโกนชะดังเลยว่า เงียบเดียวนี้น่าาาา ประมาณนี้และ"

ยากะ"อ๋อ งั้นหรอ"หลังจากนั้นฉันกับเลโอลีโอก็เดินคุยกันไปเรื่อยๆจนกระทั้งมีผู้ชายผมสีขาวตาสีแดงค่อยๆเดินเข้ามาหลังจาจนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า
...."ช่วยอะไรผมหน่อยสิ"
ยากะ"ช่วยอะไรหรอคะ"ฉันตอบออกไปถึงแม้ว่ามันจะรู้สึกไม่ดีก็เถอะ
...."ช่วยมาเป็นเครื่องบูชายัญให้ผมหน่อย"
เลโอลีโอ"นี่ นายนะขอโทษด้วยนะเครื่องบูชายัญอะไรนะหรอเราไม่รู้จักหรอกแต่ที่รู้จักนะคือพวกเรากำลังไปทำอาหารเช้าเว้ยยยย"
...."ผมว่าอย่างคุณหุบปากไปดีกว่า"
เลโอลีโอ"ว่าไงนะ"ขณะที่เลโอได้ยินคำนั้นก็ต้องฉุนเป็นธรรมดานะและแต่ที่แปลกคือตอนนั้นเองที่เลโอลีโอพูดกำลังจะเอาเรื่องชายคนนั้นก็ก็หยิบดาบขึ้นมาหลังจากนั้นก็ฟันไปที่เลโอลีโอเต็มๆ
ยากะ"เลโอลีโอออออออ!!!!!!!!"ฉันตกใจมากและตะโกนออกไปหลังจากนั้นชายคนนั้นก็เดินมาทางฉันและฉันก็สลบไป
เลโอลีโอ"กอร์น ฉันขอโทษฉันปกป้องน้องสาวนายไว้ไม่ได้"