น้องสาวที่น่ารักของผม

คุราปีก้า:"ทำไมช้ากันจัง"
เลโอลีโอ:"พวกนั้นอาจทำอะไรอยู่ก็ได้"
ไม่นานนักคิรัวร์ก็เดินมาพร้อมกับลากสองคนพี่น้องมาด้วย
คุราปีก้า:"เฮ้ยยยยยย ตัวไรอะ"
(ผู้เขียน:"เออ คุณคุราปิก้าคะถามแบบนั้นมันจะดีหรอคะ)
(คุราปีก้า:"ปกติก็พูดแบบนี้อยู่แล้วนิ ไม่เห็นแปลก")
(ผู้เขียน:"แต่คุณคุราปิก้าเป็นคนพูดสุภาพนิคะ")
(คุราปีก้า:"นั้นมันก็แค่ในหนังนี่มันชิวิตจริง อยากตายรึไงวะ!!!!!!!0 - 0)
(ผู้เขียน:"ไม่ค่าาาา")
(ไม่อยากเชื่อว่าคุณคุราปีก้าเป็นคนแบบนี้)
มาต่อกัน
คิรัวร์:"จะตัวไรได้ละก็เจ้าสองตัวพี่น้องนี่นะสิ"
เลโอลีโอ:"ทะเลาะกันอีกแล้วสิท้า"
คิรัวร์:"ใช่ ทะเลาะเรื่องไรสาระไอตอนแรกก็มีสาระอยู่หรอก ไปๆมาๆบ่นเรื่องเวลาไรสาระชะมัด"
กอร์นขณะที่โดนลากอยู่กับพื้นก็พูดขึ้นว่า
กอร์น:"ไม่ได้ไรสาระชะหน่อย แล้วก็ปล่อยพวกเราได้แล้ว ขาฉันกับยากะฟกชำหมดแล้วเนีย"
เลโอลีโอ:"ไม่น่าละเมือนซากหมาตาย"
คุราปีก้า:"นี่ช่วยเล่าตอนที่โดนลากมาหน่อยสิ"
กอร์น/ยากะ:"ไม่เด็ดขาด"
คุราปีก้า:"ถ้าอย่างงั้นฉันจะถาม ผู้..เ.ข"
กอร์น/ยากะ:"อย่าคิดถามผู้เขียนเชียว"