Randomman

     เช้าของวันถัดมาหลังจากที่กอนออกไปซื้อเครื่องเกมและทำการติดตั้งเพื่อรอเวลารวมตัวกันของคน(เพื่อน)ในชั้นเรียน

 

"อืม....เช้าแล้วเหรอเนี่ย" กอนลุกขึ้นจากเตียงนอน

 

"พวกนั้นนัดกันตอนไหนนะ....อืม เจ็ดโมงเช้า" กอนหันไปดูนาฬิกา

 

"เฮ้ย หกโมงแล้วนิ"

 

2 นาทีผ่านไป-

 

กอนสวมหูฟังและแว่นตา เสียบปลั้กเข้าเครื่อง ภายในแว่นตามีม่านวัดหัวใจและตัวอักษรมากมาย มีตัวอักษร weclome ปรากฏขึ้นในแว่นตาและสติก็ดับไป

 

"ยินดีต้อนรับอีกครั้งสู่ OS-Unit ค่ะ" เสียงผู้หญิงทำให้ผมตื่น

 

"กรุณาเลือกเกมที่คุณต้องการเล่นคะ" เสียงเรียบง่ายของเธอชั้นไฟเราะจริงๆ แล้วเกมอะไรที่จะเล่นเนี่ย

 

Select game

 

Real Online

Dream sky

Ore Moon online

 

เกมไหนหละเนี่ยที่พวกนั้นเล่นกัน ถ้าจำไม่ผิดอันแรกรึเปล่านะกดอันแรกก็แล้วกัน

 

คุณเลือก Real online

 

"ยินดีต้อนรับอีกครั้งสู่เกม Real online ค่ะ"

 

แสงสีขาวหลายเส้นพุ่งมาหาผม ร่างกายของผมเริ่มหายไปที่ละส่วนจนผมหายไปทั้งตัว พอลืมตาตื่นขึ้นก็พบว่าตัวเองอยู่ในเมืองแล้ว รอบๆเต็มไปด้วยตึกสูงและมีแผงรอยเต็มสองฝั่งทางเดินเห็นผู้เล่นหลายคนเดินกันเต็มไปหมด ถือดาบ ธนู คฆา และรถเข็น

 

"สุดยอดไปเลยไม่เหมือนเกมที่เล่นบนคอมพิวเตอร์เลยซักนิด กลิ่น ความรู้สึกของบรรยากาศ ส่งผ่านถึงร่างกาย" ทำเสียงตื่นเต้น

 

หลังจากชื่นชมระบบและบรรยากาศภายในเกมก็ถึงเวลานัดของเพื่อนร่่วมชั้นที่จะเข้าเกมมาตอน เจ็ดโมง มีคนกลุ่มใหญ่ประมาณ สามสิบคนวาร์ปมากลุ่มเมืองที่กอนเคยยืนอยู่ พวกนั้นคือเหล่าเพื่อนๆในชั้นของกอน

 

"ทุกคนมากันครบไหม"  คนที่กำลังพูดอยู่ตอนนี้คือหัวหน้าห้องนั้นเองชื่อว่า ริว

 

"เอาละงั้นเราจะมาเช็คชื่อกันก่อน ตามมา" ริวเรียกเพื่อนๆตามไปใกล้ๆประตูเมืองที่อยู่ด้านหลัง

 

หลังจากริวเช็คชื่อเสร็จก็พบว่าคนที่เรียกมีชื่อผมด้วยแต่เหมือนทุกคนจะแปลกใจกับชื่อผมนะ

 

"อะไรนะ กอนมาด้วยเหรอ"

 

"นึกว่าไม่มานะเนี่ย"

 

"มีตัวถ่วงจะไหวเหรอ"

 

อืม...บางที่ผมก็คิดนะ(ตอนนี้ก็คิดอยู่)ทำไมถึงคิดว่าผมเป็นตัวถ่วงหละ ถึงผมการเรียนผมจะแย่ แต่กีฬาผมพอได้นะแล้วทุกคนก็ยังไม่รู้นิว่าผมเป็นเกมเมอร์

 

"เอาหละหยุดพูดกันได้แล้วเรามาดูกันว่าทุกคนได้อาชีพอะไรกันบ้าง" ริวตะโกนออกมา

 

ผ่านไป 10 นาที ก็รวมๆทั้งหมดในห้องแล้วก็มี นักเวทย์ นักเล่นแร่แปลธาตุ นักดาบ หมอ มือปืน

 

นักดาบ 30 คน นักเวทย์10 คน นักเล่นแร่แปลธาตุ 5 คน หมอ 5 คน มือปืน 4 คน และอีก 10 คนเป็นคนธรรมดาเพราะอะไรนะเหรออาชีพของพวกเขาคือ ชาวนา ไงหละให้พูดก็มีประโยชน์แค่ตอนที่สร้างกิลหรือแฟมิลีนั้นเอง ระบบเกมนี้สมจริงมากจะให้พูดก็เกินไป ความรู้สึกความหิวอาการช็อคก็มี มันจะสมจริงไปละ แต่่ก็แค่ในระดับหนึ่ง เพราะ ระดับความเจ็บปวดหรือหิวจนตายอยู่ในระดับที่ตำมาก น่าจะอยู่ในระดับ 2 จากความเป็นจริง ทำให้ไม่ทรมาน

 

ส่วนตัวผมไม่เข้าพวก อาชีพที่ผมได้มาคือ Random Class จะให้พูดตรงตัวก็คือ นักเสี่ยงดวงก็ว่าได้

 

"ตอนนี้ทุกคนก็แอดเพื่อนกันไว้นะ หลังจากที่ทุกคนเกมเลเวลถึง 10 แล้วเราจะสร้างกิลด์กัน"ริวพูด

 

เอ๋....ทำไมถึงสร้างกินตั้งแต่เลเวลน้อยๆหละ การสร้างกิลด์มันใช้เงินมากเลยนะ อย่างต่ำก็ 1M พวกเรา 64 คน + 1 คือผมเข้าไปแค่เลเวล 10 จะมีถึงเหรอทั้งค่า อาหาร เกราะ อาวุธ มันเป็นไปไม่ได้

 

"ผมจะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง ผมมีความรู้จักในเกมที่จะบริจาคเงินให้กับพวกเรา" ริวพูด

 

ผมเข้าใจนะว่าคุณทั้งหล่อ รวย เก่งทุกด้าน แต่นี้มันเกินไปแล้วมีแบ็คอัพหนุนอีก ใครเป็นศัตรูกับคุณนี้ถือว่าโชคร้ายมากเลยนะ

 

"ออกไปเก็บเลเวลกันได้แล้วทุกคน" ริวตะโกน

 

"ส่วนคนที่อาชีพชาวน่าเข้าปาร์ตี้ผมแล้วยืนอยู่เฉยๆ เก็บเวลเวลอัพทักษาะไป ในอนาคตพวกคุณจะมีประโยชน์มาก"

 

เป็นคำที่ฟังแล้วดูดีจัง แล้วผมหละยืนอยู่ตรงนี้แต่ไม่มีคนมาทักเข้าปาร์ตี้ซักคนผมเป็น random class เชียวนะถ้าสุ่มแล้วได้ของเทพๆมาสู้ก็สบายๆ เลยนะทำไมกัน!

 

หลังจากที่ผมบ่นนู้นนี้อยู่นาน ทุกคนก็เลเวล 5 กันหมดแล้ว ส่วนตัวผมก็เลเวล 3 ผมช้ากว่าคนอื่นถึงผมจะเซียนเกมแต่ก็นอกจอเท่านั้นแหละ เพราะเกมนี้ผมต้องลงแรงเองมันลำบากแท้ 

 

"รีบเก็บเลเวลดีกว่า"

 

เวลาผ่านไปกว่า 10 นาที ผมก็เลเวล 10 ทำไมถึงไวนะเหรอลากมอนสเตอร์ไงหละลากเผ่านึงมาเจอกับอีกเผ่านึงให้พวกมันกัดกันเองและผมก็รอตอนมันเลือดน้อยลงไปฆ่าไงหละ ฮาฮาแผนอันชานฉลาด

"เอาหละทุกคนใครเลเวล 10 แล้วมาทางนี้" ริวหัวหน้าห้องของพวกเราเรียกรวมบางทีผมก็คิดนะบ้านมันทำอะไรขายถึงได้รวยนัก

 

"แล้วถ้าเลเวล 13 ต้องไปป่ะ  ฮาฮาฮา"  ไอ้พวกที่รังแกเรานิ หน่อยแค่เลเวลเยอะหน่อยทำเป็นอวด

 

"งั้นก็เราจะทำการสร้างกิลด์กันเลยนะ ทุกคนโหวดชื่อกันมาได้เลย"

 

" FlashHunter"

"BGO"

"วิทยาลัยพรอำ"

"เอาชื่อวิทยาลัยมาทำไมเนี่ย" เพื่อนคนหนึ่งแย้ง

 

"ชื่อวิทยาลัยงั้นเหรอ ก็ดีนะ ไหนๆก็มากันทั้งห้องแล้ว ถึงจะไม่ได้มาทั้งวิทยาลัยก็เถอะ"  ริวชอบชื่อนี้

 

 

กิลด์ LV.1 [วิทยาลัยพรอำ] ถูกสร้างแล้ว สมาชิก 1/100 เลเวลต่อไป 0/200 EXP คุณสมบัติพิเศษ:ไม่มี

 

“เอาหละทุกคนมาต่อแถวกัน”

 

ลำบากจังแฮะ ต้องมายืนต่อแถวอีกกว่าจะเพิ่มเข้ากิลด์เสร็จก็คงบ่ายแน่เลย เวลาในเกมเทียบกับโลกจริงก็ 24ชั่วโมงเท่ากับ 1 ชั่วโมงของโลกจริง ทำให้ไม่มีปัญหาเรื่องเวลาอยู่แล้ว แล้วสกิลเรามีอะไรบ้างเนี่ย

Skill	Status	Level	description
Roulette	Active	0/10	เรียก Roulette ออกมา และทำการหมุนเข็มตกที่ช่องไหนจะทำการสุ่มของในช่องนั้น
HandGod	Passive	0/10	ทำให้มีโอกาสหมุน Roulette ได้ไอเทอมดีมากขึ้น 1%
Point Skill	20

 

อืม ตอนนี้ก็มี 2 สกิลที่สามารถอัพได้สินะ ถ้าต้องการสกิลเพิ่มหรือสกิลของตัวเองก็ต้องฝึกเอาและทำเควสเก็บสกิลเอาเอง ตอนนี้ก็อัพสกิลเท่าที่มีไปก่อนละกัน

สเตตัสตอนนี้ก็

อาชีพ Random

ATK: 100

DEF: 50

MANA: 150

LUCK: 300

Skill: Roulettte lv.10 , HandGod LV.10

มีโอกาสเจอมอนสเตอร์เลเวลเท่าๆกันค่อยลองใช้สกิลแล้วกัน

"เอาหละจับกลุ่มปาร์ตี้คนละ 5 เราจะแบ่งทีมกัน 1 ทีมต้องมีนักเวทย์ นักดาบ 2 หมอ 1 คนก็พยายามช่วยกลุ่มอื่นด้วยเพราะเรามีหมอน้อยมากมือปืน 1 คน คอยสนับสนุน ส่วนนักเล่นแร่แปลธาตุพยายามสร้างมนสเตอร์ออกมาสู้ให้ได้ต่อไป"

สั่งเป็นงานเป็นการเลยแฮะ แต่เราคงต้องลุยเดียวก็สายเรามันไม่เข้าพวกนิหว่าคิดแล้วก็อยากจะร้องไห้

"นี้อยู่ปาร์ตี้เราไหม" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น

ควับ* พอหันไปดูก็พบกับใบหน้าผู้หญิงคนนั้น ผมยาวสีน้ำตาลอ่อนเธอคือรองหัวหน้าของห้องเรานั้นเองชื่อ มิว แต่ผมก็ไม่เคยได้คุยกับเธอเลยนะตั้งแต่เรียนมาจะพูดให้ถูกก็คือผมถูกกันให้ออกห่างมากกว่าจากเหล่าสาวกของเธอ

(ผู้หญิงที่ชื่นชอบ) หน้าตาเธอดีเกินไปจนผู้ชายหลายๆคนแทบจะถ่ายรูปของเธอมาขายได้หลายบาทแต่กูถูกสาวกของเธอจับไปลงโทษจนไม่กล้าอีกเลยผมก็ชอบเธอนะเพราะเธอเรียนเก่ง

"เออ...ไม่เป็นไรครับ ผมมันคลาสไม่เข้าพวก" รีบๆไปเถอะก่อนที่เหล่าสาวกจะเห็นผมคุยกับเธอ

"เราเพื่อนห้องเดียวกันนะ ทำไมถึงไม่เขาพวกหละแค่คลาสต่างกันเอง"

ไม่ต่างธรรมดา แต่โคตรต่างเลยตะหาก สกิลของผมคือการสุ่มของต่างๆหรือบัฟมาช่วย ทำให้ไม่มีอาวุธต่อสู้ที่แน่นอนถ้าเกิดได้อาวุธระดับต่ำมาอย่าง ช้อนส้อม มันจะไปสู้ได้ยังไงหละ คลาสของคนอื่นยังมีประโยชน์กว่าเลย

"ไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆคนอื่นเถอะครับ ผมคนเดียวเอาอยู่" ปฏิเสธสุดชีวิต! รีบไปได้แล้วก่อนที่ผมจะโดนฆ่าเอา

"อืม....เข้าใจแล้ว ไปก็ได้" ทำเสียงผิดหวังและเดินจากไป

เอาหละคนที่จะก่อปัญหาในภายภาคหน้าก็ไปแล้วได้เวลาทดสอบสกิลเข้าไปในป่าแล้วหามอนสเตอร์ก็แล้วกันน่าจะมีตัวที่อ่อนแออยู่

กอนเดินจากหน้าเมืองที่เคยอยู่กับเพื่อนๆและเข้าไปในป่าคนเดียว แต่เพื่อนๆก็ไม่มีใครสังเกตเลยมีเพียงหัวหน้าห้องและรองหัวหน้าที่ต้องควบคุมคนในห้องของตัวเองเท่านั้น แต่ที่หายไปไม่ได้มีแค่กอนยังมี เด็กเกของห้องสามคนหายไปอีก

ทางด้านหัวหน้าห้อง-รองหัวหน้าและคนอื่นๆ

"มีคนหายไปรึเปล่า" ริวถามรองหัวหน้า

"อืม....อะ หายไปจริงงๆด้วย" มิวตอบ

"โถ่ๆแล้วจะทำไงต่อเนี่ย เราต้องคุมคนในห้องที่นี้แล้วใครจะไปตามพวกนั้นหละ" ริวถามรองหัวหน้าอย่างกังวล

"งั้นฉันจะไปดูให้เอง" มิวตอบกลับด้วยวเสียงเรียบง่าย

"งั้นฝากด้วยหละ ตามกลับมาให้ครบนะ" ริวพูด

"อืม"

ทางด้านกอน

"อืม....." กำลังกังวล

สเตตัส - ไม่สามารถดูได้

ความสามารถ - ไม่สามารถดูได้

ความสามารถก็มองไม่เห็นสเตตัสก็มองไม่เห็น ถ้าเลเวลต่างกัน 5 ก็จะไม่สามารถดูสเตตัสหรือความสามารถของอีกฝ่ายหรือมอนสเตอร์ได้สินะท่าจะลำบากแล้วสิ แต่ว่า!

"Roulette" คำสั่งสกิล มีวงล้อขนาดเท่าคนลอยอยู่ด้านหน้ากอนและมีช่องต่างๆ 7 ช่องแต่ละช่องมีคำเขียนไว้

ช่องแรก"อาวุธ" ช่องที่สอง"บัฟ" ช่องที่สาม"ไอเทม" ช่องที่สี่"ความสามารถ" ช่องที่ห้า"สกิล" ช่องที่หก"lose"

ช่องที่เจ็ด"Dead"

ถ้าดูจากช่องตางๆแล้วช่องที่หกกับเจ็ดนี้เป็นปัญหาใหญ่เลยนะเนี่ย ลองสันนิษฐานดูแล้วก็ lose ก็คือเราพลาดในการสุ่มแต่ในภาษาอังกฤษแปลว่าแพ้งั้นก็คงจะถูกมอนสเตอร์ทำดาเมจใส่สินะ ส่วน Dead ถ้าตกช่องนี้เราก็คงต้องตายแต่อัตราการตกของสองช่องนี้น้อยเพราะช่องอื่นๆเป็นสิ่งที่จะช่วยเราทั้งหมด โอกาสก็เป็น 40%-60% แต่ก็เกมนี้ทำออกมาสมจริงอาจจะตกช่องใดช่องหนึ่งในสองช่องนั้นก็ได้

เสียงคำราม

"เฮ้ยเสียงไรวะ" กอนหลุดปากพูดออกมา

หลังจากนั้นก็เริ่มมองเห็นสิ่งที่กำลังเดินมาทางกอน เป็นเงาของสัตว์ใหญ่ตาแดงมันคือหมี!

LV 20 หมีป่า(คลั่ง)

สเตตัส - ไม่สามารถดูได้

ความสามารถ- ไม่สามารถดูได้

"เฮ้ยใจเย็นเจ้าหมี เราเป็นมิตรกันเถอะนะ"

หมีไม่รอช้าวิ่งพุ่งใส่กอนทันที

ตูม! เสียงดังสนั่นไปทั่วป่าหมีชนกับต้นไม้จนล้มลง

"เฮ้ย ดาเมจมันเท่าไหร่เนี่ย ทำทั่งป่าสะเทือนเลยนะ"

กอนหลบออกมาจากการพุ่งชนของหมีได้

"กูไม่ได้มาตัวเดียวเหรอเนี่ย"

รอบๆกอนและหมีป่า(คลั่ง)เต็มไปด้วยหมีขนน้ำตาลเลเวล 16 ล้อมรอบอยู่

"ไอ้แบบนี้เขาเรียกว่าสู้ตัวต่อตัวสินะ" ชนะก็พอมีหวังอยู่ แล้วทางนี้หละ(หัดซ้ายขวา)ไม่มีเลย เป็นแบบนี้ก็สู้จนกว่าจะตายหละวะใครจะไปยอมตายง่ายๆเหล้า