The curse of doll ◐ ◑ เรื่องของตุ๊กตาหุ่นข้างบ้าน.
7.3
เขียนโดย Gaewmikuchan
วันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.14 น.
3 บท
4 วิจารณ์
5,403 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2558 13.50 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) หนังสือพิมพ์สยอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันชื่อ คาร่า ค่ะ มันไม่มีความหมายอะไรมากหรอก
ตอนนี้ฉันอยู่อเมริกา แต่..ฉันก็ยังคิดถึงตุ๊กตาที่เป็นเพื่อนเก่า
ของฉัน"แครอไรต์" แต่ฉันจะได้กลับอีกรึปล่าวก็ไม่รู้?
"คาร่า...กินข้าวจะ"แม่ตะโกนมาจากด้านล่าง
"ค่ะแม่..แปบนึงค่ะ"ฉันตะโกนตอบแม่
ฉันคิดว่า โลลิต้า ตุ๊กตาอีกตัวหนึ่งของฉันจะช่วยให้ฉันรำลึก
ถึงแครอไรต์เสมอๆ
"ยายบ้า...ฉันมีค่าแค่นี้เองหรอ"เสียงเบาๆจากตุ๊กตาเล็กๆหรือ
โลลิต้าออกมาเบาๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ยิน
"ถ้าฉันสื่อสารกับเธอได้..ก็คงดีสินะ"ฉันมองตุ๊กตาแล้วยิ้ม
"กริ๊ด!ๆๆๆๆๆ"แม่ตะโกนเสียงแหลมลงมาจากด้านล่าง
"แม่คะ?เป็นอะไรหรอคะ?"ฉันถามแม่ด้วยความตกใจ
"คา...ร่าดูข่าวนี้สิลูก"แม่ฉันส่งหนังสือพิมพ์ให้
"ค่ะ"ฉันรับมาแล้วเปิดอ่าน
"พบศพเด็กผู้หญิงนิรนาม เสียชีวิตจมกองเลือดอย่างไร้สา-
เหตุ ไม่พบหลักฐานใดๆ แต่เหนือศพพบตุ๊กตาบลาย์
ที่บ้าน 223 ถนนโกลฟ์ (สมมตินะคะ) เมืองลอนดอน
ประเทศอังกฤษ"ฉันนิ่งไปชั่วคราว
"ในรูป..ตุ๊กตานั้นคือ...แครอไรต์ใช่ไหมลูก!"แม่ฉันเขย่าไหล่
ของฉัน
"ใช่ค่ะ..แต่แครอไรต์..หนูเก็บมันไว้ในห้องเก็บของนะคะ"ฉัน
บอกกับแม่
"อีกอย่าง..มันเป็นแค่ตุ๊กตา..ไม่สามารถฆ่าคนได้หรอกค่ะ"
ฉันบอกให้แม่เข้าใจ
"หรือว่า..เด็กคนนี้ค้นเอาตุ๊กตาลูกออกมาแล้วก็ถูกฆ่า"
แม่บอก
"มันจะบังเอิญขนาดนั้นเลยหรอคะ?อีกอย่างข่าวก็บอกว่า
ร่างกายเด็กไม่มีส่วนไหนที่บาดเจ็บเลยนะคะ"ฉันบอก
"ลูกรีบไปโรงเรียนเถอะกลับมาแล้วเราค่อยมาเคลียร์"แม่บอก
"อ่าา..ค่ะ"ฉันตอบอย่างเป็นห่วงแล้วเดินออกจากบ้านไป
ตอนนี้ฉันอยู่อเมริกา แต่..ฉันก็ยังคิดถึงตุ๊กตาที่เป็นเพื่อนเก่า
ของฉัน"แครอไรต์" แต่ฉันจะได้กลับอีกรึปล่าวก็ไม่รู้?
"คาร่า...กินข้าวจะ"แม่ตะโกนมาจากด้านล่าง
"ค่ะแม่..แปบนึงค่ะ"ฉันตะโกนตอบแม่
ฉันคิดว่า โลลิต้า ตุ๊กตาอีกตัวหนึ่งของฉันจะช่วยให้ฉันรำลึก
ถึงแครอไรต์เสมอๆ
"ยายบ้า...ฉันมีค่าแค่นี้เองหรอ"เสียงเบาๆจากตุ๊กตาเล็กๆหรือ
โลลิต้าออกมาเบาๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ยิน
"ถ้าฉันสื่อสารกับเธอได้..ก็คงดีสินะ"ฉันมองตุ๊กตาแล้วยิ้ม
"กริ๊ด!ๆๆๆๆๆ"แม่ตะโกนเสียงแหลมลงมาจากด้านล่าง
"แม่คะ?เป็นอะไรหรอคะ?"ฉันถามแม่ด้วยความตกใจ
"คา...ร่าดูข่าวนี้สิลูก"แม่ฉันส่งหนังสือพิมพ์ให้
"ค่ะ"ฉันรับมาแล้วเปิดอ่าน
"พบศพเด็กผู้หญิงนิรนาม เสียชีวิตจมกองเลือดอย่างไร้สา-
เหตุ ไม่พบหลักฐานใดๆ แต่เหนือศพพบตุ๊กตาบลาย์
ที่บ้าน 223 ถนนโกลฟ์ (สมมตินะคะ) เมืองลอนดอน
ประเทศอังกฤษ"ฉันนิ่งไปชั่วคราว
"ในรูป..ตุ๊กตานั้นคือ...แครอไรต์ใช่ไหมลูก!"แม่ฉันเขย่าไหล่
ของฉัน
"ใช่ค่ะ..แต่แครอไรต์..หนูเก็บมันไว้ในห้องเก็บของนะคะ"ฉัน
บอกกับแม่
"อีกอย่าง..มันเป็นแค่ตุ๊กตา..ไม่สามารถฆ่าคนได้หรอกค่ะ"
ฉันบอกให้แม่เข้าใจ
"หรือว่า..เด็กคนนี้ค้นเอาตุ๊กตาลูกออกมาแล้วก็ถูกฆ่า"
แม่บอก
"มันจะบังเอิญขนาดนั้นเลยหรอคะ?อีกอย่างข่าวก็บอกว่า
ร่างกายเด็กไม่มีส่วนไหนที่บาดเจ็บเลยนะคะ"ฉันบอก
"ลูกรีบไปโรงเรียนเถอะกลับมาแล้วเราค่อยมาเคลียร์"แม่บอก
"อ่าา..ค่ะ"ฉันตอบอย่างเป็นห่วงแล้วเดินออกจากบ้านไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ