Control for love ควบคุมรักมัดหัวใจยัยจอมโหด

INTRO

 ก็อกๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นผ่านประตูไม้ขนาดใหญ่ ซึ่งเสียงนั้นทำให้คนภายในห้องหงุดหงิดอย่างมากเธอกำลังหลับอยู่แท้ๆวันนี้มันวันหยุดนะ ใครมาแต่เช้ากันเนี่ย

''เข้ามาได้''เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห้วนจัด แต่เมื่อเห็นแม่บ้านคนสนิทเปิดปนะตูเข้ามาก็ค่อยๆทำตัวผ่อนคลายลง

''มีอะไรตอนเช้าๆอย่างนี้คะ''ร่างบางเป็นฝ่ายเริ่มบทสนทนาก่อนด้วยความง่วงงุน

''เจ้าสัวอยากพบคุณหนู'เดี๋ยวนี้'คะ''แม่บ้านคนสนิทเอ่ยเสียงเรียบแต่ความรู้สึกภายในใจนั้นก็อดรู้สึกปังวลใจแปลกๆไม่ได้ ก็เจ้าสัวเรียกคุณหนูด้วยคำว่า'เดี๋ยวนี้'ทีไรต้องมีเรื่องอะไรเเน่ๆนะสิ

''คุณหนูรีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะคะเดี๋ยวเจ้าสัวจะรอนาน''พูดจบก็ออกจากห้องทันที โชคดรแล้วกันนะคะคุณหนู

     ทางด้านคุณหนูเองก็ออกอาการตกใจไม่น้อยเช่นกัน พยายามนึกว่าตัวเองไปทำอะไรไว้รึเปล่าแต่คิดไปก็เสียเวลาเปล่ารีบไปหาเดี๋ยวคงรู้เอง เธอถอนหายใจกับตัวเองเบาๆพลางคิดว่าคงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นหนอกมั้ง หญิงสาวคิดพลางเดินเข้าห้องน้ำ เมื่อเธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็รีบเดินไปที่ห้องของพ่อเธอทันที แต่!! ก่อนที่เธอจะเปิดประตูเข้าไปกลับมีคนเปิดพรวดออกมาซะก่อน ร่างสูงที่เปิดประตูออกจากห้องชะงักพลางมองไปที่หญิงสาว และเธอก็มองมาที่เขาเช่นกัน ต่างฝ่ายต่างสำรวจอีกคนด้วยความงุนงง ชายหนุ่มสำรวจดวงหน้าหวานเป็นอันดับแรก ไล่ตั้งแต่คิ้วโก่งสวย ตาหวานฉ่ำ จมูกเรียวเล็ก จนไปถึงริมฝีปากสวยที่ถูกแต่งแต้มด้วยลิปกลอสีชมพูบางเบา ใบหน้าเธอจัดว่าสวยและน่ารักคนนึงเลยทีเดียวและมีเค้าโครงความเป็นคนเชื้อสายจีนเล็กๆอยู่ และระหว่างที่ชายหนุ่มเริ่มสำรสจ เธอก็เริ่มสำรวจเขาบ้าง ตาเรียวคมที่เเอบเห็นความเจ้าเล่ห์เล็กๆ จมูกเรียวโด่ง ริมฝีปากได้รูปที่มีสีชมพูธรรมชาติที่แสดงถึงการดูแลตัวเองของเขา ในระหว่างนั้นผู้เป็นพ่อของหญิงสาวก็เดินออกมาพร้อมรอยยิ้ม

''เอาล่ะ ทำความรู้จักกันไว้สิลูก ต่อจากนี้'อัพเดต'จะมาเป็นคนควบคุมความประพฤติของลูก เขากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มก็จริง แต่บรรยากาศรอบตัวกลับเย็ยเหยียบ แม้กระทั่งอัพเดตยังรู้สึกขนลุกเเทน

''อะไรกันคะพ่อ ทำไมหนูถึงโดนควบคุมความประพฤติได้ล่ะคะ?''เธอถามขึ้นเพราะเริ่มจับต้นชนปลายไม่ถูก

''ลูกไม่รู้จริงๆเหรอว่าเมื่อวานลูกทำอะไรไว้น่ะห้ะ!!?''ผู้เป็นพ่อเมื่อเห็นว่าลูกสาวยังคงทำหน้าเหลอหลาอยู่จึงเหนื่อยใตและเริ่มอธิบายด้วยตัวเอง

''เมื่อวานนี้ลูกเข้าไปห้ามคนทะเลาะกันจนเกือบได้แผลกลับมา2ครั้ง ไปช่วยคนกำลังถูกทำร้ายอีก4ครั้ง แถมยังมีเรื่องชกต่อยกับพวกผู้ชายอีก2ครั้งลูกจะอธิบายว่ายังไงกัน หืม''พุดพลางยิ้มเหี้ยมใส่คนเป็นลูก

''หนูไม่ผิดนะ หนูแค่เห็นคนทำร้ายคนอ่อนแอไร้ทางสู้ไม่ได้ ส่วนเรื่องชกต่อยพวกมันมสท้าหนูเองนี่''

''ถึงพ่อจะภูมิใจที่ลูกเป็นคนดีขนาดนี้ก็จริงแต่ยังไงลูกก็เป็นผู้หญิงนะทำอะไรไม่หัดระวังตัวเลย ไม่รู้ล่ะ! พ่อไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ต่อจากนี้ไม่ว่าลูกจะไปไหน อัพเดตจะคอยไปกับลูกทุกๆที่!!''เมื่อพูดจบก็เดินไปกินจ้าวอย่างสบายอารมณ์ ไม่สนใจเสียงเรียกของลูกสาวตัวเองอีกเลย แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปดีล่ะเนี่ย

～～～～～～～～～～～～～～～

สวัสดีค่าาาา ผู้แต่งเองนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งเลย อาจมีผิดพลาดบ้าง ติชมได้เลยนะคะ เนื่องจากเป็นเรื่องแรกเลยไม่รู้อะไรเท่าไหร่ ยังไงก็ฝากครีเอทกัพเดตด้วยนะค้า

1เม้น=1000กำลังใจสู้ต่อ

สุดท้ายนี้ ขอให้มีคนมาอ่ารมาเม้นด้วยเถ้อ สาธุว์(>/\<)