My Hot Secret ชู่!!!ห้ามไปบอกใครนะ
8.5
เขียนโดย LLมวน้Oย
วันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.15 น.
8 ตอน
2 วิจารณ์
9,407 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2559 13.09 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) The angel of unicorn school
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 6
The angel of unicorn school
@โรงอาหาร
ฉันเขี่ยอาหารในจานอย่างเซ็งๆ เพื่อนๆบนโต๊ะมองหน้ากันเหมือนจะถามกันว่า'ยัยนี่มันเป็นอะไรของมัน'
"รันแกเป็นอะไรของแก" ฮันนี่เน็ตไอดอลเป็นคนเปิดบทสนทนา
"หรือว่า...." ป๊อปเพื่อนหญิงที่ป๊อปตามชื่อ เพราะเธอสวยมากจนผู้ชายตามจีบหลายคนแต่ไม่มีแฟนสักที
"หรือว่าอะไรคะ??" ส่วนนี่คือคุณหนูเบนซ์ที่เป็นลูกของนักธุรกิจชื่อดัง เบนซ์เป็นคนที่เรียบร้อยมาก จะพูดอะไรต้องมีค่ะ คะตลอดตั้งแต่อนุบาลยันรุ่นปู่
"เรื่องเมื่อเช้าใช่มั้ย" และนี่คือพายที่เป็นดาราหน้าใหม่ที่ดังสุดๆ
"อ้ายยย ดิแองเจิลนี่นา/ดิแองเจิล ว้าย/ขอถ่ายรูปหน่อยนะคะ" เฮ้อพวกนี้อีกเเล้ว อุตส่าห์นั่งหลบแล้วแท้ๆ(กลางโรงอาหาร)ทำไมถึงยังเห็นอีกล่ะเนี่ย(ไม่เห็นก็คงไม่มีตา)
ส่วนคำว่าดิแองเจิลคือฉายากลุ่มของพวกเราเองแต่ที่จริงแล้วมันย่อมาจากคำว่า'the angel of unicorn school'ที่พวกเราได้โดนเรียกโดยใช้ชื่อนี้เพราะพวกเราสวย(มั่นหน้าสุดๆ)
"ถ่ายรูปหน่อย/ขอมือเธอหน่อย/บลาๆๆๆ" จากสามมาเป็นสิบแล้วตอนนี้ ฮือออ ช่วยด้วย
"ฉันว่าเราไปหาที่อื่นคุยกันเถอะ" ป๊อปทนเห็นสถานการณ์ในตอนนี้ไม่ได้เพราะทุกคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
จากนั้นพวกเราวิ่งหนีออกจากกองทัพนั้นมาได้แบบไม่ห่วงสวย เว้นแต่เบนซ์ที่จับกระโปรงนักเรียนของตัวเองขึ้นแล้ววิ่งด้วยท่าสงบเสงี่ยม(คุณหนูทุกขั้นตอน)
"ฉันว่าเราขึ้นไปบนห้องเรียนดีกว่านะ อีกหน่อยจะออดเเล้วด้วย"
"อือ/ค่ะ"
@ห้องเรียน ม.4/1
กิ๊ง กิ๊ง
ฉันกลับมาเรียนตามเดิมโดยที่ไม่มีใครตามเพราะว่าไม่มีใครจำพวกเราได้หรอกพวกเราต้องอำพรางตัวกันได้เเนบเนียน
กิ๊ง กิ๊ง
เมื่อออดหมดเวลาเรียนในวันนี้ดังขึ้น ฉันรีบเดินออกมาจากห้องเรียนแล้วถอดอุปกรณ์อำพรางตัวออก พร้อมกับใส่ผ้าปิดปากแล้วรีบเดินไปหาพี่ไลท์ที่ลานจอดรถทันที
@ลานจอดรถ ชั้น VIP
------ไร้ซึ่งเสียง------เงียบมาก------
ไม่มีใครมาจอดรถที่ชั้น VIP นอกจากพี่ไลท์เลยหรอเนี่ย
"อ้าวรันมาแล้วหรอ" อ่ะ ถามแบบนี้เข้าทางเลย
"ก็เห็นว่ามา...." ยังพูดไม่ทันจบพี่ไลท์ก็สวนขึ้นทันควัน
"ไม่ต้องพูดแล้ว ไปกันเถอะ" รู้ทันแล้วอ่ะ
"ค่ะ"
The angel of unicorn school
@โรงอาหาร
ฉันเขี่ยอาหารในจานอย่างเซ็งๆ เพื่อนๆบนโต๊ะมองหน้ากันเหมือนจะถามกันว่า'ยัยนี่มันเป็นอะไรของมัน'
"รันแกเป็นอะไรของแก" ฮันนี่เน็ตไอดอลเป็นคนเปิดบทสนทนา
"หรือว่า...." ป๊อปเพื่อนหญิงที่ป๊อปตามชื่อ เพราะเธอสวยมากจนผู้ชายตามจีบหลายคนแต่ไม่มีแฟนสักที
"หรือว่าอะไรคะ??" ส่วนนี่คือคุณหนูเบนซ์ที่เป็นลูกของนักธุรกิจชื่อดัง เบนซ์เป็นคนที่เรียบร้อยมาก จะพูดอะไรต้องมีค่ะ คะตลอดตั้งแต่อนุบาลยันรุ่นปู่
"เรื่องเมื่อเช้าใช่มั้ย" และนี่คือพายที่เป็นดาราหน้าใหม่ที่ดังสุดๆ
"อ้ายยย ดิแองเจิลนี่นา/ดิแองเจิล ว้าย/ขอถ่ายรูปหน่อยนะคะ" เฮ้อพวกนี้อีกเเล้ว อุตส่าห์นั่งหลบแล้วแท้ๆ(กลางโรงอาหาร)ทำไมถึงยังเห็นอีกล่ะเนี่ย(ไม่เห็นก็คงไม่มีตา)
ส่วนคำว่าดิแองเจิลคือฉายากลุ่มของพวกเราเองแต่ที่จริงแล้วมันย่อมาจากคำว่า'the angel of unicorn school'ที่พวกเราได้โดนเรียกโดยใช้ชื่อนี้เพราะพวกเราสวย(มั่นหน้าสุดๆ)
"ถ่ายรูปหน่อย/ขอมือเธอหน่อย/บลาๆๆๆ" จากสามมาเป็นสิบแล้วตอนนี้ ฮือออ ช่วยด้วย
"ฉันว่าเราไปหาที่อื่นคุยกันเถอะ" ป๊อปทนเห็นสถานการณ์ในตอนนี้ไม่ได้เพราะทุกคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
จากนั้นพวกเราวิ่งหนีออกจากกองทัพนั้นมาได้แบบไม่ห่วงสวย เว้นแต่เบนซ์ที่จับกระโปรงนักเรียนของตัวเองขึ้นแล้ววิ่งด้วยท่าสงบเสงี่ยม(คุณหนูทุกขั้นตอน)
"ฉันว่าเราขึ้นไปบนห้องเรียนดีกว่านะ อีกหน่อยจะออดเเล้วด้วย"
"อือ/ค่ะ"
@ห้องเรียน ม.4/1
กิ๊ง กิ๊ง
ฉันกลับมาเรียนตามเดิมโดยที่ไม่มีใครตามเพราะว่าไม่มีใครจำพวกเราได้หรอกพวกเราต้องอำพรางตัวกันได้เเนบเนียน
กิ๊ง กิ๊ง
เมื่อออดหมดเวลาเรียนในวันนี้ดังขึ้น ฉันรีบเดินออกมาจากห้องเรียนแล้วถอดอุปกรณ์อำพรางตัวออก พร้อมกับใส่ผ้าปิดปากแล้วรีบเดินไปหาพี่ไลท์ที่ลานจอดรถทันที
@ลานจอดรถ ชั้น VIP
------ไร้ซึ่งเสียง------เงียบมาก------
ไม่มีใครมาจอดรถที่ชั้น VIP นอกจากพี่ไลท์เลยหรอเนี่ย
"อ้าวรันมาแล้วหรอ" อ่ะ ถามแบบนี้เข้าทางเลย
"ก็เห็นว่ามา...." ยังพูดไม่ทันจบพี่ไลท์ก็สวนขึ้นทันควัน
"ไม่ต้องพูดแล้ว ไปกันเถอะ" รู้ทันแล้วอ่ะ
"ค่ะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ