สิ่งที่ฉันเป็น จะรักได้ใหม

-

เขียนโดย Jjdar

วันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.00 น.

  4 ตอน
  1 วิจารณ์
  6,355 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2558 01.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ความกล้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
               ถึงเวลาเข้างานของฉันแล้ว ก็ถึงตาที่พี่โยกะเคนเคนไปทานข้าว แต่ดูสิทำไม2คนนั้นดู
     สนิทสนมกันจังทั้งที่เค้าเพิ่งจะทำงานวันแรก แต่ก็ชั้งเทอะ ฉันทำงานของฉันดีกว่า 
               ผ่านไป1ชั่วโมงก็หมดเวลาพักทานข้าวของพี่โยกะเคนเคน เค้าทั้ง2ก็เดินเข้ามาพอดี 
     แต่ทำไมดูน่าพี่โยแล้วไม่เห็นร่าเริงเหมือนตอนที่จะไปกินข้าวเลย แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร
     เพราะนิสัยพี่โยก็ขึ้นๆลงๆแบบนี้แหละ  ฉันก็แซวพี่โยซะหน่อย
          "ดินเนอร์กันสนุกมั้ยพี่โย น่าอิจฉาเนอะ^^"
          "พูดอะไรอะ ดินเนอร์อะไร เป็นแบบนั้นก็ดีดิ" พี่โยขึ้นเสียง และฉันยอมที่ไหน 
          "เจแหย่เล่นแค่นี้ทำไมต้องขึ้นเสียงอะพี่โย"เสียงออดอ้อน
          "แต่พี่ไม่เล่น"
          "โอเคไม่เล่นก็ไม่เล่น" ฉันพูดเสดพี่โยก็เดินไปที่เคาร์เตอร์ และเคนเคนก็เดินตามหลังมา
     ฉันก็ยิ้มให้เค้าแบบทะเร้นๆ เค้าก็มองหน้าฉันแบบไร้สาระเมินหน้าใส่ฉัน แล้วก็เดินไปที่
     พี่โกนำและคุยกัน ฉันก็เดินตามสิ่ ไปขัดจังหวะการคุยสะหน่อย
          "พี่โกนำ พี่ทำอะไรอยู่ คิดถึงจัง" ฉันก็เดินเข้าไปโอบหลังแล้วก็ยื่นน่ามาข้างๆไหล่ของ
     พี่โกนำและก็มองน่าเคนเคน หยักคิ้วใส่ไป2ที555
          "นังเจเจ ไม่เห็นหรอย่ะ ว่าฉันคุยกะผู้ชายอยุ่ "พี่โกนำเล่นมุก  แต่ดูน่าเคนเคนสิจากที่คุย
     กะพี่โกนำแบบยิ้มยิ้ม เค้าก็ค่อยๆหุบยิ้มตอนที่ฉันเดินเค้ามา 555สนุกจัง เคนเคนก็เดินไปที่น่า
     ครัวที่สำหรับรับอาหารไปเสริฟ ฉันก็ตามไปสิ่ก็ฉันอยากรู้นิ่น่าว่าทำไมเค้าไม่คุยกะฉัน
          "นิ่!เคนทำไมเทอถึงไม่คุณกะเราหรอ ไม่ชอบขี้น่าเราหรอ"
          "ป่าว!!" เสียงเย็นเยือก
          "แล้วทำไม่ถึงไม่คุยระ"ฉันถามอีกครั้ง
          "แล้วแกจะไปยุ่งอะไรกับเค้าละ"เสียงพี่โยแทรกเข้ามา  (อะไรกันตอนนั้นยังขึ้นเสียงใส่ฉัน
     อยู่เลย แล้วไง๋มาคุยเล่นได้เนี่ย)
          "เคนเคนพี่ขอไลน์หน่อยสิ่" ~อ้ากกก~ พี่โยขอไลน์เคนเคน มีเรอะที่ฉันจะไม่ฟัง พอเคน
     บอกไอดีเสด ฉันก็วิ่งสิ่ค่ะ รับวิ่งไปเมมไว้ก่อนเด้วตอนเลิกงานค่อยแอดไป
               ~19.00 ร้านปิด เราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน~
               กับมาถึงบ้านฉันก็อาบน้ำเลย แล้วก็เผลอหลับไป สักพักฉันก็ตื่น มองไปดูนาฬิกา
     ถึงกับต้องอาปาก ~ห่ะ นิ่22.00 น. แล้วหรอ ตายแล้วฉันต้องแอดไลน์เคนเคนก่อนที่เคนเคน
     จะหลับ (กะวนกะวาย) ~ ฉันก็รีบแอดเลยจร้า และโชคดีที่เคนเคนยังไม่หลับ เพราะฉันแอดไป
     เค้าก็รับเลย อย่างกับว่าเค้ารอฉันแอดไปอยู่ 555(ฉันคิดไปเอง)
 
          
 
     
 
 
                         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา