Who are you รักนี้คือใครกัน

"แต่งงาน  ไม่เอานะ  หนูพึ่งจะยี่สิบไปเองนะคะแม่"
"แกมีสิทธิมาเถียงฉันด้วยเหรอยัยเด็กบ้า"
"แม่คะ  มีแม่ที่ไหนเขาจับลูกสาวแต่งงานตอนอายุยี่สิบบ้างคะ"
"ก็แม่อย่างฉันนี้แหละ"
"แล้วทำไมหนูต้องทำด้วยละคะ"
"ก็นอกจากหน้าตาที่ฉันประทานให้แกตั้งแต่เกิดก็ไม่มีอะไรดีแล้วนิ สมองก็ทึบฐานะบ้านเราก็ไม่ได้รำ่รวยอะไรมาก  ถ้าแกจับผู้ชายรวยๆสักคนแล้วแต่งงานนะ สบายไปทั้งชาติเลย วะฮาฮาฮา"
"แต่แม่คะ"
"ไม่รู้ละ ยังไงฉันต้องหาผู้ชายรวยๆมาให้แกให้ได้"
"แม่ ชิ!"
"ยัยเด็กบ้า กล้าจิปากใส่ฉันเหรออออ"   
     โอ๊ะ หวัดดีนะ ฉันชื่อข้าวหอม  อายุ 20 ปี จากบทสทนาข้างบนนั้นคืออะไรนะเหรอ ฉันกำลังถกเถียงกับยัยมนุษย์ป้าน่ะ อ้อ หมายถึงแม่ฉันนะ ผู้ผดุงหาผู้ชายรวยให้ลูกสาว แล้วทุกวันฉันก็ต้องมาทำเรื่องไร้สาระที่แม่ฉันสรรหาแทบทุกวัน  จนตอนนี้ก็ยังไม่ชิน ก็ใครมันจะไปชินกันละจริงไหม ตั้งแต่ฉันจำความได้แม่ฉันก็พาฉันไปกวาดรางวัลการประกวดความน่ารักที่มีมาตั้งแต่เกิดของฉันนี้แหละ แต่ก็ได้ที่สองมาตลอดเพราะความโง่ของฉันที่ตอบคำถามออกไปแบบปัญญาอ่อนนะสิ แล้วตอนนี้ฉันกำลังทำอะไรนะเหรอ  ก็กำลังวิ่งหนียัยมนุษย์ป้าที่ถืออาวุธมหาบรรลัยนั้นนะสิ ฉันวิ่งออกมาจากบ้านจนกระทั้ง
     เอี๊ยดดดดด!!   เสียงรองเท้าที่บ่งบอกว่ายังไม่หมดดอกรองเท้านั้นก็แทบจะทำให้หัวฉันทิ่มเลยทีเดียว ทำไมฉันต้องหยุดนะเหรอก็ ผู้ชายหน้าตาดีคนนี้นะมาขวางทางฉันอยู่  แล้วไอสปีดที่อัดมาตอนแรกพอแบกก็ทรงตัวไม่อยู่เลยต้องชนกับผู้ชายตัวสูงคนนี้ ฉันกับเขาตอนนี้เลยอยู่ในท่าอ้อมกอดอันอบอุ่นที่เหมือนโรมิโอกับจูเลียสที่ไม่ได้เจอกันนาน เมื่อพบกันทั้งสองก็พุ่งเข้ากอดกันเต็มรักไปแล้ว แต่ติดตรงที่
"ยัยเด็กบ้ามาให้ฉัน กระทืบแกนะ"ใช้ ถ้าไม่ติดตรงนี้น่ะนะ 
"กรี๊ดดดดดด "ฉันรีบผลัดจากชายคนนั้นและวิ่งหน้าตั้งตามสัญชาตญาณเลยจ้า