รักบ้าๆของยัยบ้านนอกกับนายลูกคุณหนู

ณ ที่ร.ร.
อายะ//เอาละนะ เริ่ม!
ทายะ//ในดินเเดงที่เเสงไกล้ ไกล้กว้าด้วยตะวันคือดินเเดงของเจ้าหญิง ไวโอเล่ เป็นเจ้าหญิงที่สวยมากเเต่ว่าก็มีเเม่มดที่คิดจะเอาดินเเดงเเห่งนี้เเละหินจินใจคือหินที่เป็นี่จะปอป้องดินเเดงเเต่เจ้าเเม่มดได้ขโมยไปเเล้วมีเเค่1ส่วยที่อยู่กับเจ้าหญิงแล้วเจ้าเเม่มดก็ได้ ฆ่าเเม่ของเจ้าหญิงไปเเล้วมาเป็นราชินีเเท้
ไวโอเล่(สึบากิ)//ท่านเเม่ค่ะทำไหม ท่านเเม่ต้องมาตายด้วยค่ะให้เจ้าเเม่มดมาเป็น/เข้าทึงอารมณ์ได้ดีมาก
ไล่ล่า(อายะ)//ไม่เป็นไร่นะค่ะเจ้าหญิง/อายะได้รับบทเป็นเเม่นมของไวโอเล่นะ
ไวโอเล่//จ้า
ด้านคิริ
คิริ//ก็ดีนี้นา
ทายะ//ร้องเพลงเลนสึบากิ
สึบากิ//ok
ชิน//เริ่ม
เอกะ//ได้ค่ะ/เล่นเปียโน
เซ//ก็ต้องนี้นะ/เล่นกลอง
โมริโกะ//เเบบนี้สินะ
(อาริน่า//ฟังเเต่ตอนที่สึบากิร้องนะเพระบางตอนมันไม่ใช่ความหมายตอนที่สึบากิซอมนะค่ะ)
ไวโอเล่//ความทรงจำ บางอย่าง ชัดขึ้นมาในหัว ยามที่สายตาเริ่ม พร่าเลือน ด้วยความเหนื่อย คือภาพครั่งที่ฉันยังเป็น เด็กตัวน้อย เฝ้ารอพร้อมกับพ่อที่เคยคาดหวัง ยังคอยคราที่เเม่จะหวนคืนมา
ไล่ล่า//เจ้าหญิงค่ะ
คิริ/ในใจ//สะ...สุดยอนนึงว่าเข้าไปในเรื่องจริงๆนะนี้/
ไวโอเล่//วันเดือนล่วงเลย รอเช่นนี้มานับปี และแล้วก็มีเพียงฉันที่ต้องใช่ชีวิตต่อไป หากเธอเเละสายตาคู่นั้นที่เธอมี เรียนรู้ที่จะเข้าใจ สร้าสิ่งที่งดงามได้เเนะนอนเมื่อเธอ มอบรักให้โลกวันนี้ วันและคืนมาเเละผ่านไปหลากฤดูกาลก็หมุนวน แม้ในวันหนึ่งจะมี ใครสักคนก้าวเข้ามา มอบพรุ่งนี้ให้เธอ แต่สุดท้ายคำลาที่ไม่ได้คาดถึง ก็ต้องมอบให้โลกที่ฉันเริ่มเข้าใจ บทสุดท้ายที่ทิ่มแทงเธอให้เจ็บชำ้ แต่ไม่มีอะไรที่ฉันช่วยได้อีก จะขอให้ เธออภัยไม่ได้แล้วจากนี้ไปเธอต้องหยัดยืนด้วยตัวเอง 
ไล่ลา่//จะว่าไปบันทึกของราชินี้ละค่ะ
ไวโอเล่//ก็ ยามเมื่อฝนรินกระทบ หลังคาอีกครั้ง อ่านบันทึกที่เเม่เขียยไว้ ในวันก่อน ทันใดนั้น นำ้ตาก็ล้นเอ่อออกมา ต่อจากนั้น นำ้ตาก็ไหลหลั่งอีกหยด (ร้องไห้ตามเพลงค่ะ)
ตัดฉากไปตอนสุดท้าย(ตอนต่อไปจ้า//อาริน่า)