ตัวฉันกับโลกที่สูญสลาย

-

เขียนโดย NameJang

วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.48 น.

  3 chapter
  0 วิจารณ์
  5,319 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 12.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) [ZOMBIE(soulmate)] : 'จับมือฉันไว้..'

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    ตึก! ตึก! ตึก!

 

เสียงฝีเท้าของทั้งสองดังไปทั่วทางเดินระเบียงของตึกเรียน

   "มะ..ไม่ไหวแล้ว....แฮกๆ...มิยาโกะจัง......." เสียงของเด็กสาวสั่นคลอนจากการเหนื่อยที่ต้องวิ่งหนีซอมบี้ที่อยู่ในอาคารเรียน

  โดยตัวยุยนั้นยังคงคิดถึงแต่ภาพหลอนตลอดเวลาเธอไม่เคอยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเพื่อนสาวของตัวเองถูกกินต่อหน้าก่อนที่เพื่อนของเธอจะจ้องมาเล่นงานตัวเธอเอง....

 

 "อดทนหน่อยนะ..ฉันรู้ดีที่เธอยังช็อคไม่หายแต่ว่าอดทนหน่อยยังไงพวกเราทั้ง2ต้องรอดอยู่แล้วแหละ!"

 

มิยาโกะหันมายิ้มให้ยุยอย่างแหยๆทั้งที่เธอยังวิ่งอยู่

 

"มะ..มิยาโกะจังระวัง!?" ยุยร้องทักมิยาโกะเสียงดัง

มิยาโกะค่อยๆหันกลับมามองทางข้างหน้า

 

"อ๊ะ!?" มิยาโกะร้องขึ้น

 

----ข้างหน้า......บันได!?

 

เธอเบรคไม่ทัน(?)จึงทำให้ขาของเธอสะดุดขั้นบันได

 

"วะ..ว้ายยย!!!???"

 

  โครม!

 

เสียงกระแทกพื้นแรงมากโดยส่วนตรงนั้นเป็นจุดที่มีฝุ่นเยอะมากที่สุุดภายในตึก(?)

ทำให้มีฝุ่นคลุ้งไปทั่วบริเวณจนแทบไม่สามารถมองเห็นอะไรได้อีก

 

"แค่กๆ...มะ..มิยาโกะจัง!?" ยุยร้องเรียกมิยาโกะที่ตกบันไดไป

 

"โอยยยยย....."เสียงร้องโอดโอยดังไปทั่วบริเวณ

 

"เจ็บจัง.....หง่ะ!?" มิาโกะร้องตกใจเมื่อฝุ่นเริ่มจางหายทำให้เธอพอมองเห็นได้

 

--------ชายหนุ่ม......

 

สิ่งที่เธอพบเจอ..คือ..

 

เด็กหนุ่มรุ่นเดียวกันกับเธอ...เค้ากำลังนั่งค่อมตัวเธออยู่.....

 

"0///////0นะ....นายมัน...."

 

มิยาโกะพูดเสียงสั่นพร้อมกับหน้าแดง.....

อีกฝ่ายก็เช่นกัน

 

"*/////*"

  

   นี่ฉันพึ่งเคยถูกผู้ชายนั่งค่อมครั้งแรก(ในชีวิต)เลยนะเนี่ย....

 

"อะ..ไอ้บ้า!!!??ลุกไปได้แล้ว!!ฉันหนักนะย่ะ

นายกล้าดียังไงเนี่ยฮ่ะ!?ที่มานั่งค่อมฉันนายมันโรคจิตหรือไง...ไอ้โรคจิต!!!!!!"

 

มิยาโกะด่าผู้ชายคนนั้นฉอดๆ

 

"ผะ...ผมไม่ได้ทำนะ..คะ..คุณนั่นแหละที่กระโดลงมาหาผมผมเลยพลาดท่าแล้วมานั่งค่อมคุณไง!!!!!*////*"

 

"นายจะบ้าหรอ!!!ฉันไม่ได้กระโดมาหานายสักหน่อย!!!???"

 

ฉันค่อยๆเงยหน้ามองเจ้าผู้ชายโรคจิตคนนั้น........'หล่อจัง....'....เดี๋ยว!?นี่มันใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ไหมเนี่ยตอนนี้มีสิ่งเดียวที่ต้องทำก็คือการพายุยหนีออกไปจากโรงเรียนบ้าๆนี่!!??

 

ฉันค่อยลุกขึ้นแล้วจ้องหน้าชายคนนั้น...

 

"คราวนี้ฉันจะไม่จัดการนายเพราะตอนนี้มีเรื่องที่วิกฤตกว่าเรื่องนี้อยู่อีก..แต่...ถ้าฉันได้เจอหรือเห็นหน้านายอีกคร้งหล่ะก็....ฉันฆ่านายแน่......"

"-*-"

"ไปกันเถอะยุย...."

 

ฉันรีบวิ่งไปกับยุยก่อนที่จะถึงหน้าประตูโรงเรียน

"บะ..บ้าไปแล้ว...."ยุยพูดเสียงอ่อยๆ

"ไม่เคยคิดเลยว่าเชื้อซอมบี้มันจะลุกลามไปถึงนอกโรงเรียนแบบนี้....."

ภายนอกโรงเรียนยังคงมีซอมบี้มากมาย....

"สงสัยคงออกนอกโรงเรียนอยากหน่อยแล้วแฮะ...ถ้าไม่มีอาวุธคง...ไม่รอดแน่ๆ..."

มิยาโกะพูพร้องทำหน้าแหยๆ...

"อึก!?...ฉันกลัวจังเลยมิยาโกะจัง...."

น้ำตาใสๆคลอเบ้าตาที่มีขนตายาวงาม

มิยาโกะค่อยๆเอื้อมมือไปจับมือยุย

 

"ไม่ต้องกลัว...จับมือฉันไว้นะ..."

 

...........................................

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา