Greatest Love of All มากกว่ารัก

-

เขียนโดย คุณทับทิม

วันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.50 น.

  9 ตอน
  0 วิจารณ์
  10.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2558 23.41 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) “ ผมเป็นหมอ !!!!!! ”

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Greatest Love of Allมากกว่ารัก

     คุณเชื่อหรือปล่าว ว่ามนุษย์ทุกคนมี ปฏิหาริย์อยู่ 3 ครั้ง และถ้าคุณรับรู้ว่าคุณมีชีวิตอยู่ อีก3วันสุดท้าย คุณจะทำอย่างไร

----------------------------------------------------------------------------------

 

          รุ่งเช้า 

          “ อันดับแรก ฉันจะลองถามเพื่อนบ้านดูก่อนว่ามีใครรู้จักนายบ้าง ” นิกี้เดินไปเริ่มต้นตั้งแต่ชั้น 2 ของอพาสเมนต์

 

          “ สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณรู้จัก ผู้ชายที่อยู่ชั้นบนที่ชื่อ ชญาน์ทัต บ้างไหมค่ะ ”

          “ ขอโทษนะค่ะฉันพึ่งย้ายมาอยู่ใหม่ d!sf@1hy34%^3jko*(&&)iyf&^%)_++d7asfe  ”

----------------------------------------------------------------------------------

 

          “แต่งงานกับสามีไปอยู่ที่เกาหลีแล้วหนิ d!sf@1hy34%^3jko*(&&)iyf&^%)_++d7asfe  ”

----------------------------------------------------------------------------------

 

          “ เห็นเขาบอกกันว่าโดนตำรวจจับเข้าคุกไปแล้ว ติดยาไม่ใช่เหรอ 

d!sf@1hy34%^3jko*(&&)iyf&^%)_++d7asfe  ”

----------------------------------------------------------------------------------

 

          “ ไม่รู้จักจ๊ะ d!sf@1hy34%^3jko*(&&)iyf&^%)_++d7asfe  ”

----------------------------------------------------------------------------------

 

          “ อ๋อ ยายคุ้ยชื่อมา ตายไปเมื่อ 20 ปีก่อนนี้ ถูกยิงตาย 

d!sf@1hy34%^3jko*(&&)iyf&^%)_++d7asfe  ”

----------------------------------------------------------------------------------

          “ ไม่รู้จักหรอกหนู เขาเป็นเด็กมีปัญหา เห็นว่าป่วยเป็นโรค ฮิคิโคโมริ 

d!sf@1hy34%^3jko*(&&)iyf&^%)_++d7asfe  ”

----------------------------------------------------------------------------------

          “ เดี๋ยวก็กลับมาหนู ไปขายของมั่ง d!sf@1hy34%^3jko*(&&)iyf&^%)_++d7asfe  ”

----------------------------------------------------------------------------------

 

          “ หัวเราะอะไร ” น้ำแข็งถามเมื่อเห็นนิกี้เดินไปยิ้มไป

 

          “ หัวเราะคุณหนะซิ เชื่อไหม ถามมาทั้งอาคารไม่มีใครบอกตรงกันเลย สงสัยคุณจะเป็นพวกมีปัญหากับคนข้างบ้าน ”

 

          “ แล้วนี้ตกลงผมเป็นใครกันละนี้ ” น้ำแข็งถอนหายใจ

 

          “ เหลืออีกห้องหนึ่ง .......” ก๊อกๆๆๆ  “สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณรู้จัก ผู้ชายที่อยู่ชั้นบนที่ชื่อ ชญาน์ทัต บ้างไหมค่ะ ”

 

          “ ช่วยด้วย ....... ” เสียงกรี๊ดร้องออกมาจากในห้อง “ โอ๊ย ...... ช่วยด้วย ” เจ็บปวดทรมานมาก

 

          “ นายได้ยินเสียงอะไรไหม ” นิกี้ถามด้วยน้ำเสียงตกใจ

 

          “ พังประตูเข้าไปเลยซิคุณ ” น้ำแข็งบอก ประตูห้องไม่ได้ล็อก นิกี้หมุนเข้าไปได้อย่างง่ายดาย

 

          “ ช่วยด้วย ......... ช่วยฉันด้วย ” หญิงคนหนึ่งกุมคอตัวเองที่อาบเลือดแดงฉาน

 

          “ เกิดอะไรขึ้นค่ะ ” นิกี้รีบถาม

 

          “ สามีฉัน สามีฉันจะฆ่าฉัน ” เธอผู้อย่างกระอักกระอวน

 

          “ ใคร ๆๆๆๆ ไม่ๆอย่าฆ่าฉัน ” นิกี้ตั้งใจจะวิ่งหนีเธอ

 

          “ เดี๋ยวๆคุณคุณต้องช่วยเขานะ เห็นไหมนี้เลือดอาบหมดแล้ว ” น้ำแข็งรีบพูดก่อนที่นิกี้จะออกไปจากห้อง

 

          “ แล้วฉันจะช่วยยังไงละฉันไม่ได้เป็นหมอ ”

 

          “ คุณจับผู้หญิงคนที่ถูกปาดคอนั่งหลังตรง ...... พิงกับผนังก็ได้”

 

          “ ทำไมฉันต้องทำละ ” นิกี้พูดเสียงหลงด้วยความตกใจ

 

          “ เร็วเข้าเถอะน่า ... ทำตามผมบอก  ” นิกี้ทำตาม “ กดแผลเธอเอาไว้ ถ้าเลือดไม่หยุดไหลแสดงว่าโดนเส้นเลือดใหญ่ ”

 

          “ ทำไงต่อ เลือดไม่ยอมหยุดเลย ” นิกี้ใช้ผ้าเช็ดหน้าโปะแผลไว้

 

          “ ปล่อยให้เลือดไหลออกมา ไม่อย่างนั้นเลือดจะคั่งใน ” น้ำแข็งอย่างกับคนที่มีความรู้มาก่อน

 

          “ ปล่อยให้เลือดไหลเขาก็ตายอะดิ ฉันไม่อยากฆ่าคนตาย ” นิกี้เริ่มมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก

 

          “ เปิดตู้เย็นเอาก้อนน้ำแข็งออกมา ........ คุณเรียกให้คนอื่นเข้ามาช่วยด้วยดิ ”

 

          “ ช่วยด้วยค่ะ ๆ ” นิกี้ทำตาม แต่เหมือนเสียงเธอจะหายไปกับสายลม

 

          “ เอาผ้าปะกบน้ำแข็งปิดแผลไว้ เรียกเขาซิเขามีสติอยู่ไหม ”

 

          “ คุณค่ะคุณ ตื่นค่ะตื่น ........ เขายังลืมตาอยู่น้ำแข็ง ” นิกี้ตบหน้าหญิงสาวคนนั้น เธอกระพริบตาเบาๆ เหมือนคนใกล้หมดสติ

 

          “ บอกให้เขากดแผลไว้ แล้วคุณไปดูสามีของเขา นอนอยู่นั้นหน้าเขียวแล้ว ” นิกี้วิ่งไปอีกมุมห้องหนึ่ง

 

          “ น้ำแข็ง เขา ... เขาไม่หายใจแล้ว ..... ทำไงดี ” นิกี้ก้มตัวลงมองเหนือชายคนนั้น พลางมองน้ำแข็งสลับกันไปมา

 

          “ จับชีพจรเขาซิเต้นอยู่หรือปล่าว ” น้ำแข็งพูดเสียงหนังแน่น

 

          “ เต้น คิดว่าใช่นะ ” นิกี้พูด

 

          “ เปิดเสื้อเขาออก ..... เปิดเร็วซิคุณ ” นิกี้เริ่มมือสั่นเทาด้วยความตื่นเต้น “ เรียกคนอื่นด้วยซิ ไม่มีใครอยู่เลยหรือไง ”

 

          “ ช่วยด้วยค่ะ ........ ทำยังไงต่อละน้ำแข็ง ” นิกี้พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ต่างจากน้ำแข็งที่ดูไม่สั่นไหวเลยแม่แต่น้อย

 

          “ หามีด หรืออะไรปลายแหลมๆ กับจุดขวดเหล้ามาซิ ” น้ำแข็งพูด

 

          “ หามาทำไมละ ”

 

          “ เร็วเถอะนิกี้ เขาจะตายแล้ว ”

 

          “ ทำไงต่อ ”

 

          “ เจาะหน้าอกเขา ”

 

          “ ว่าไงนะ ” นิกี้อุทานเสียงสูง

 

          “ เจาะเลยซิ ที่ใต้ซี่โครงนั้น ”

 

          “ ฉันทำไม่ได้ ”

 

          “ เจาะซิคุณ เขาจะตายอยู่แล้ว ”

 

          “ ช่วยฉันทีฉันทำไม่ได้ ”

 

          “ นิกี้เจาะเดี่ยวนี้ ” นิกี้หลับหูหลับตาเจาะ “ แรงกว่านี้อีก อีก อีกนิด เอาละพอๆๆๆๆ เอาฝาจุกเหล้ายัดเข้าไปในรู้ ”

 

          “ เดี๋ยวก่อนนะ ” นิกี้ยกขวดเหล้าดื่มเพียวๆ 4-5 อึก ก่อนจะยัดลงไปในรู้ได้สำเร็จ อากาศค่อยเข้าไป

 

          “ ให้ช่วยอะไรไหมครับ ” ในที่สุดก็มีความช่วยเหลือมาถึงเสียที

 

          “ บอกเขาว่าพาทั้งคู่ไปโรงพยาบาล ” น้ำแข็งพูด

 

          “ พะ ... พวก ... พวกเขาต้องไปโรงพยาบาลค่ะ ” นิกี้พูด

 

          “ อีกคนเส้นเลือดใหญ่ที่คอขาดอาการสาหัส อีกคนกระบังลมตายด้าน บอกเขาไปสิ ”

 

          “ ทั้งคู่กำลังจะตายแล้วค่ะ อีกคนเส้นเลือดใหญ่ที่คอขาดอาการสาหัส อีกคนกระบังลมตายด้าน ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย ”

 

          “ ผมเป็นหมอ ” น้ำแข็งพูด

 

          “ ใช่ๆนายเป็นหมอ ” นิกี้พูดตาม ทำให้คนที่เข้ามาช่วยงงไปตามๆกัน

 

           “ ไม่ทราบว่า โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดอยู่ที่สุดอยู่ที่ไหนค่ะ ” นิกี้พูด

----------------------------------------------------------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา