รักวุ่นๆของยัยตัวแสบ

          ในห้องพยาบาลที่ไม่ใหญ่นักเยจีกับซารางนั่งอยู่ในห้องกำลังคุยกันบรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้า
"ซารางแกโอเคไหม" ฉันเอ่ยถาม
"อืม ฉันโอเค"
"อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะ ฉันถามหน่อยเถอะแกมีปัญหาอะไร" ฉันรู้ว่าไม่ควรถามแต่มันก็ค้างคาใจ
"จีโบ" เยจีสกิดฉันเหมือนไม่ต้องการให้ถามยัยซาราง
"ไม่เป็นไรหรอกเยจี ยังไงมันก็เพื่อนแก ถ้ามันอยากรู้ฉันจะเล่าให้มันฟัง"
"ซารางถ้าแกไม่สดวกพูดก็ไม่เป็นไรนะ" ฉันเอ่ย
"ไม่เป็นรัยหรอกได้ระบายออกมาบ้างก็ดีกว่าเก็บไว้คนเดียว" ซารางมองหน้าฉัน
และเริ่มเล่าเรื่องส่วนตัวที่เป็นเหตุให้เกิดเรื่องบ้าๆในวันนี้ขึ้น
"อาทิตย์ก่อน ฉันได้โปรชัวจากร้านไอศครีมเค้ากำลังหานางแบบถ่ายโฆษณาโปรโหมดร้าน ฉันเลยไปติดต่อขอสมัคและเค้าก็ให้ใบสมัคมา แต่เมื่อกลับมาบ้านพ่อฉันดันมาเห็นใบสมัคและโปรชัวนั้น พ่อโวยวายใหญ่และเค้าโกรธฉันมากถึงขั้นขังฉันไว้จนถึงวันเปิดเทอมนี่แหละ"
" เพราะเหตุนี้แกถึงได้คิดสั้น" ฉันมองหน้าซารางอย่างสงสัย
ซารางไม่ได้ตอบอะไรมีเพียงพยักหน้าเพื่อเป็นสัญญาณบอกแทนคำพูด ฉันว่ามันคงเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับยัยซารางไม่งั้นคงไม่ถึงกับคิดสั้นแบบนี้ ทันไดนั้นฉันก็นึกขึ้นได้
"นี่ ฉันจำได้แล้ว" 
"อะไรของแกจีโบ" ซารางทำหน้างง
"ฉันเห็นโปชัวรับสมัคพีเซ็นเตอร์โฟมล้างหน้า ติดอยู่หน้าเสาไฟฟ้าบ้านฉัน"