รักวุ่นๆของยัยตัวแสบ

          ในห้องพยาบาลที่ไม่ใหญ่นักเยจีกับซารางนั่งอยู่ในห้องกำลังคุยกันบรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

"ซารางแกโอเคไหม" ฉันเอ่ยถาม

"อืม ฉันโอเค"

"อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะ ฉันถามหน่อยเถอะแกมีปัญหาอะไร" ฉันรู้ว่าไม่ควรถามแต่มันก็ค้างคาใจ

"จีโบ" เยจีสกิดฉันเหมือนไม่ต้องการให้ถามยัยซาราง

"ไม่เป็นไรหรอกเยจี ยังไงมันก็เพื่อนแก ถ้ามันอยากรู้ฉันจะเล่าให้มันฟัง"

"ซารางถ้าแกไม่สดวกพูดก็ไม่เป็นไรนะ" ฉันเอ่ย

"ไม่เป็นรัยหรอกได้ระบายออกมาบ้างก็ดีกว่าเก็บไว้คนเดียว" ซารางมองหน้าฉัน

และเริ่มเล่าเรื่องส่วนตัวที่เป็นเหตุให้เกิดเรื่องบ้าๆในวันนี้ขึ้น

"อาทิตย์ก่อน ฉันได้โปรชัวจากร้านไอศครีมเค้ากำลังหานางแบบถ่ายโฆษณาโปรโหมดร้าน ฉันเลยไปติดต่อขอสมัคและเค้าก็ให้ใบสมัคมา แต่เมื่อกลับมาบ้านพ่อฉันดันมาเห็นใบสมัคและโปรชัวนั้น พ่อโวยวายใหญ่และเค้าโกรธฉันมากถึงขั้นขังฉันไว้จนถึงวันเปิดเทอมนี่แหละ"

" เพราะเหตุนี้แกถึงได้คิดสั้น" ฉันมองหน้าซารางอย่างสงสัย

ซารางไม่ได้ตอบอะไรมีเพียงพยักหน้าเพื่อเป็นสัญญาณบอกแทนคำพูด ฉันว่ามันคงเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับยัยซารางไม่งั้นคงไม่ถึงกับคิดสั้นแบบนี้ ทันไดนั้นฉันก็นึกขึ้นได้

"นี่ ฉันจำได้แล้ว" 

"อะไรของแกจีโบ" ซารางทำหน้างง

"ฉันเห็นโปชัวรับสมัคพีเซ็นเตอร์โฟมล้างหน้า ติดอยู่หน้าเสาไฟฟ้าบ้านฉัน"