รักต่างแดน

  แต๊นๆ แต๊นนนๆ อีนี่ยังไม่ไปไหนหรอกคะ ยังยืนอ่องอยู่หน้าบ้านนั้นแหละคะ ก็คนมันเสียวนิคะพอดีไม่ใช่คนตอแหลเก่ง(เหรออ--) กลัวขุ่นแม่อิชั้นจะจับได้ว่าได้ว่าโกหก แต่เพื่อการเที่ยววันเสาร์ เพราะฉนั้น ลุย!! แล้วอิชั้นก็เข้าไปในบ้าน พอเปิดประตูปุ๊ป ก็เจอขุ่นแม่รออยู่แล้ว

 "ยัยพีช ไปไหนมากลับมาดึกขนาดนี้"

 "คือ.. เอ่อ.. หนูไปเอางานแล้วก็ทำรายงานต่อที่บ้านเพื่อนนะคะ"

ความจริงแล้วหนูไปส่องผู้จาย ที่ชายทะเลมาคะ><

"ออ แล้วไป อย่าให้จับได้นะว่าแอบไปเที่ยวมา"

"โอย หนูไม่โกหกแม่หรอกคะ"

หนูขอโทษคะแม่ที่หนูทอแหล T-T

"แม่คะ"

"หือ"

 โอ้ย!! ตื่นเต้นโว้ยยยย ><

"คือ.. หนูจะไปลองสอบทุนนักเรียนแลกเปลี่ยนคะ"

"หะ!! ว่าไงนะ"

"หนูจะไปสอบชิงทุนเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนต่างประเทศวันเสาร์นี้คะ"

"ควายตัวแม่ ภาษาอังกฤษอย่างแก่เนี่ยนะจะไปสอบชิงทุนนักเรียนแลกเปลี่ยนต่างประเทศ"

"แม่.. --"

"ชั้นไ่ม่เชื่ออะว่าแกจะ ไปสอบจริงๆ แกไม่ได้จะหนีเที่ยวใช่มั๊ย"

"ป๊าววว คะแม่" ขุ่นแม่อย่ารู้ทันได้ไหมคะ

"แน่นะ"

"แน่คะ เพราะว่าหนูโง่อังกิดไงคะแม่ หนูถึงต้องไปสอบเพื่อวัดความรู้ ถ้าแม่ไม่เชื่อนะนี่ หนูมีใบสมัครให้ดูด้วย" อี่นี่ก็ยืนใบสมัครให้แม่ดู

"เออๆ ชั้นเชื่อก็ได้"

"ตกลงแม่ให้หนูไปแล้วชิมิ"

"เออ"

"กรี๊ดดดด ><  รักแม่ที่สุดเลยคะ จุ๊บ"

   เย้ๆๆๆ อิชั้นขอแม่ได้แล้ว มีความสุขที่สุด  อิชั้นคงต้องรีบไปบอกนางเอมมี่แล้วหละคะ ว่าแผนทอแหลที่มันคิดให้ใช้ได้ผล อิชั้นก็เลยรีบขึ้นบันไดด้วยความเร็วสูง แต่เพราะด้วยความที่สูงเกินไปอิชันเลยสะดุดกับขอบบันไดหัวทิ่ม T-T เจ็บมากบอกเลย แต่อิชั้นก็ไม่หวั่นด้วยความดีใจ ดิฉันก็เข้าห้องไป พร้อมกระเด้งตัวลงไปบนที่นอนแล้วหยิบโทรศัพท์ มาจิ้มๆๆๆ ไปที่เบอร์ของนางเอมมี่

 "ฮัลหลิ่ววว" เสียงอีเอมมี่

 "ฮัลโหลแก ชั้นขอแม่ได้แล้วนะ"

 "อร้ายยยย จริงเหรอแกร แผนของฉันที่คิดให้ได้ผลจริงเหรอ"

 "ช่ายยยย"

 "ซิกๆ ฮือๆ"

 อ้าวเห้ยO0O เพื่อนตูเป็นไรวะ มาอารมณ์ไหน อย่าบอกนะว่ารู้สึกผิดขึ้นมากะทันหัน ไม่ทันแล้วนะเว้ยยย แกสอนลูกสาวเค้าให้ทำชั่วไปแล้วนะเว้ย

 "เป็นไรแก"

 "ฉัน.. ฉัน.. ฮือๆ ฉันไม่เคยใช้แผนนี้กับแม่ฉันสำเร็จเลยอะแก แต่แกทำได้ แกเก่งมากเลยแก"

 อ้าว-0- อีนี่ที่ร้องไห้ฟูมฟายนี่เพราะน้อยใจแม่ที่แม่รู้ทันงั้น โอยย เพื่อนชั้นสนใจไปอยู่หลังคาแดงไหมคะ

 "เออๆ แล้วเจอกันวันเสาร์นะแก"

 "เออ เจอกัน บร๊ายยย"

 "บร๊ายย"

  ณ วันเสาร์

  อิชั้นตอนนี้ก็แต่งตัวเรียบร้อยสวยงามด้วยชุดนักเรียน พร้อมเป้สะพายนักเรียนที่ยัดเสื้ออยู่บ้านเอาไว้ เอาไว้เปลี่ยนตอนเที่ยว (ช่วยร้ายมาก เด็กๆไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง) พออิชั้นเตรียมตัวเสร็จก็ลงมาจากห้อง แล้วก็เห็นแม่เตรียมข้าวต้มไว้ให้ อีนี่หิวมากกก รีบวิ่งแจ้นไปกินทันที พอกินเสร็จอีนี่ก็กำลังเดินออกจากบ้านแต่ขุ่นแม่ก็เรียกไว้

"พีช จะไปแล้วเหรอเดี๋ยวแม่ไปส่ง"

"หะ0o0 ไม่ต้องคะแม่เดี๋ยวพีชไปเองคะ รบกวนแม่"

"รบกวนอะไรกันเด็กคนนี้ นี่แม่แกนะ ไม่ต้องเลยเดี๋ยวแม่ไปส่ง"

  เวรแล้วไงๆ ทำไงดีหละทีนี้ชั้น ถ้าแม่ไปส่งแผนแตกมีหวังถูกฆ่าแน่ เอาไงดีๆ อ๋อ นึกออกแล้ว ก็บอกไปเลยซิว่าไปสอบไม่ได้แล้ว

"เอ่อ.. แม่คะ"

"หึ มีไร"

"คือ... หนู... หนูพึ่งนึกขึ้นได้นะคะว่าหนูลืมส่งใบสมัครสอบ"

เจ๋ง ปะหละ แผนชัั้นสมองดีเลิศ(เรื่องชั่วๆ)

"อ๋อ... เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงแม่สมัครออนไลน์ให้แกแล้ว"

"หะ เค้ามีสมัครออนไลน์ด้วยเหรอคะ"

"ใช่นะสิ แกนี่อยากสอบแต่ไม่รู้จักหาข้อมูลไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ"

 เวรแล้วไงตู ไม่น่าไปโกหกแม่เลย เวรกรรมตามสนองแล้วไง ไม่น่าเลยชั้น ไม่น่าเลยT-T

"เร็วเข้า ยืนอ่องอยู่นั้นแหละ"

"คะแม่"

  ทำไงดีหละทีนี่ ตกลงชั้นไม่ได้ไปเที่ยวแต่ต้องไปสอบแทน แล้วหน้าอย่างชั้นจะไปสอบได้ยังไง นี่ชั้นจะต้องไปสอบโชว์โง่อีกแล้วใช่มั๊ยT-T 

 ณ สนามสอบ

  ตอนนี่อิชั้นก็มาถึงสนามสอบโดยมิได้คาดหมายT-T อิชั้นต้องเข้าไปสอบ มีผู้ปกครองพาลูกหลานมาสอบากมาย แต่หละคนดูหน้าก็รู้เลยว่าฉลาดขนาดไหน แล้วดูหน้าอินี่สิ เขางอกออกมาเด่นเป็นสง่าเลยย

 "ไปสอบได้หละ ถึงเวลาหละ"

 "คะ แม่"

    อีนี่ก็ต้องจำใจเดินเข้าไปสอบ บอกเลยบรรยากาสในห้องสอบเป็นอะไรที่หดหู่มาก--" แล้วอิชั้นก็ไปนั่งข้างเด็กคนหนึ่งเป็นผู้ชายน่าตาออกเด็กเนิร์ดหน่อย อิชั้นก็ยิ้มให้เป็นการทักทายเล็กน้อยตามมารยาท

    แต่!! อินั้นไม่ได้ยิ้มตอบมา แถมยังทำเสียงชิใส่อีก อีเด็กผี!!! บอกเลยอิชั้นไม่พอใจอย่างแรงแต่ก็เก็บอารมณ์ไว้ดีกว่า และแล้วเวลาแห่งนรกก็มาถึง T-T เมื่อผู้คุมสอบได้ให้ทำการเริ่มทำข้อสอบในคอมพิวเตอร์ (ที่นี่เค้าใช้คอมพิวเตอร์สอบ)

   แต่!! แค่ข้อแรกมาอีชั้นก็มึนตึบ จะไปทำได้งายยToT ไม่ได้เตรียตัวมาเลย ขนาดเตรียมมายังทำไม่ได้เลย ทีนี้อินี่ก็ทำอะไรไม่ถูกก็ใช้หลักการคณิตศาสตร์เข้ามาช่วย โดยการนำเลขที่เกี่ยวข้องกับชีวิตไม่ว่าจะเป็นวันเกิด อายุตัวเอง อายุหมา และอื่นๆๆ อีกมากมายเข้ามานับที่คำตอบเลขหยุดที่คำตอบไหนก็เอาอันนั้น จนทำข้อสอบเสร็จ บอกตรงเล่นเอามึนหัวจนเกือบอ้วก พอออกมาจากห้องสอบไม่พูดอะไรเลย บอกแม่กลับบ้านด่วน พอถึงบ้านปุ๊ป รีบขึ้นไปบนห้องสลบตายคาเตียงเลยคะ