แค้นลวงรัก
-
เขียนโดย oporrr
วันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.55 น.
8 ตอน
0 วิจารณ์
10.42K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2558 21.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) อย่าทิ้งฉัน..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ ห้องอาหารสุดหรูของโรงแรม
' ลิตาครับ ไปเดินเล่นกันนะครับ '
' ค่ะ จันไม่ต้องรอนะ ถ้าจันง่วงนอนก่อนได้เลย '
' โอเค ฝากลิตาด้วยนะค่ะคุณเมฆ '
' ครับ ' เมฆรับคำพร้อมจับมือสลิตาเดินออกไปยังชายหาด
' กินเยอะนะคุณ ไม่กลัวอ้วนหรอครับ ?' ตะวันเอ่ยถามทันทีเมื่อพบว่าอยู่กับจันทิมาสองต่อสอง
' แล้วนายยุ่งไรด้วยล่ะ ไม่กินแล้ว หมดอารมณ์ ชิ !!!'
' จะลองดูว่าจะทำมาดเท่ได้สักกี่น้ำ แม่จันเจ้าของชายต้น ฮ่าๆ
..........
' ลิตาไม่เคยสูดอากาศแบบนี้นานมากแล้วนะค่ะ ' สลิตาเอ่ยทำลายความเงียบ เริ่มจะหนาวเพราะไอน้ำทะเลกระทบผิวกาย
'ลิตาหนาวหรอครับ รอผมตรงนี้นะ เดี๋ยวผมมา ' เมฆรีบเอ่ย
'ค่ะ ' สลิตารับคำ จนเมฆวิ่งไปยังโรงแรม
.....
'มิ่ง จัดการเลย เอาแค่ตกใจ เดี๋ยวฉันตามไป '
' ครับนาย '
"มาคนเดียวหรอจ้ะคนสวย ? "
' มากับเพื่อนน่ะค่ะ เอ่อ ขอตัวก่อนนะค่ะ '
" เดี๋ยวซี้ จะรีบไปไหนล่ะ มาสนุกกันก่อนสิจ้ะน้องสาว "
'ไม่นะ ออกไปนะ อย่าเข้ามา โอ้ยย !!! ' เธอพลาดเหยียบเศษเปลือกหอยล้มลง เมฆขาช่วยลิตาด้วย สลิตาเริ่มหวาดกลัว เธอคลานหนีอย่างทุลักทุเล
" โอ้ะโอ คนสวยของพี่มีแผลซะแล้ว จุ๊ๆ มามะพี่ปลอบ "
' ไม่นะ ไม่ อย่าเข้ามา '
" มาให้ชื่นใจซะดีๆ หมับ " ลูกน้องของมิ่งรวบตัวสลิตาเอาไว้
' เห้ย ทำอะไรแฟนกู !!!' เมฆทำทีวิ่งเข้ามาช่วย
' เมฆค่ะช่วยลิตาด้วย !' สลิตาน้ำตาคลอด้วยความดีใจ
" ไปก่อนนะจ้ะคนสวย "
'ลิตาครับเป็นอะไรรึเปล่า เจ็บตรงไหน ?'
'เท้าค่ะ ลิตาวิ่งหนีจนรองเท้าหลุด พลาดเหยียบเปลือกหอยเข้า '
' ผมขอโทษที่ทิ้งคุณไว้ '
' อย่าทิ้งลิตาแบบนี้อีกนะค่ะ ลิตากลัว '
' ครับ ผมสัญญา กลับไปทำแผลนะครับคนดี หยุดร้องไห้ได้แล้วครับ '
' ค่ะ '
' ลิตาครับ ไปเดินเล่นกันนะครับ '
' ค่ะ จันไม่ต้องรอนะ ถ้าจันง่วงนอนก่อนได้เลย '
' โอเค ฝากลิตาด้วยนะค่ะคุณเมฆ '
' ครับ ' เมฆรับคำพร้อมจับมือสลิตาเดินออกไปยังชายหาด
' กินเยอะนะคุณ ไม่กลัวอ้วนหรอครับ ?' ตะวันเอ่ยถามทันทีเมื่อพบว่าอยู่กับจันทิมาสองต่อสอง
' แล้วนายยุ่งไรด้วยล่ะ ไม่กินแล้ว หมดอารมณ์ ชิ !!!'
' จะลองดูว่าจะทำมาดเท่ได้สักกี่น้ำ แม่จันเจ้าของชายต้น ฮ่าๆ
..........
' ลิตาไม่เคยสูดอากาศแบบนี้นานมากแล้วนะค่ะ ' สลิตาเอ่ยทำลายความเงียบ เริ่มจะหนาวเพราะไอน้ำทะเลกระทบผิวกาย
'ลิตาหนาวหรอครับ รอผมตรงนี้นะ เดี๋ยวผมมา ' เมฆรีบเอ่ย
'ค่ะ ' สลิตารับคำ จนเมฆวิ่งไปยังโรงแรม
.....
'มิ่ง จัดการเลย เอาแค่ตกใจ เดี๋ยวฉันตามไป '
' ครับนาย '
"มาคนเดียวหรอจ้ะคนสวย ? "
' มากับเพื่อนน่ะค่ะ เอ่อ ขอตัวก่อนนะค่ะ '
" เดี๋ยวซี้ จะรีบไปไหนล่ะ มาสนุกกันก่อนสิจ้ะน้องสาว "
'ไม่นะ ออกไปนะ อย่าเข้ามา โอ้ยย !!! ' เธอพลาดเหยียบเศษเปลือกหอยล้มลง เมฆขาช่วยลิตาด้วย สลิตาเริ่มหวาดกลัว เธอคลานหนีอย่างทุลักทุเล
" โอ้ะโอ คนสวยของพี่มีแผลซะแล้ว จุ๊ๆ มามะพี่ปลอบ "
' ไม่นะ ไม่ อย่าเข้ามา '
" มาให้ชื่นใจซะดีๆ หมับ " ลูกน้องของมิ่งรวบตัวสลิตาเอาไว้
' เห้ย ทำอะไรแฟนกู !!!' เมฆทำทีวิ่งเข้ามาช่วย
' เมฆค่ะช่วยลิตาด้วย !' สลิตาน้ำตาคลอด้วยความดีใจ
" ไปก่อนนะจ้ะคนสวย "
'ลิตาครับเป็นอะไรรึเปล่า เจ็บตรงไหน ?'
'เท้าค่ะ ลิตาวิ่งหนีจนรองเท้าหลุด พลาดเหยียบเปลือกหอยเข้า '
' ผมขอโทษที่ทิ้งคุณไว้ '
' อย่าทิ้งลิตาแบบนี้อีกนะค่ะ ลิตากลัว '
' ครับ ผมสัญญา กลับไปทำแผลนะครับคนดี หยุดร้องไห้ได้แล้วครับ '
' ค่ะ '
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ