กุหลาบเพชร

เฟยหลงได้สั่งให้มีการตรวจหาพิษในอาหาร ยาและสิ่งของต่างๆอย่างเข้มงวดแต่แล้วในคืนหนึ่งในขณะที่เฟยหลงกำลังมี        การประชุมหารือเรื่องราชกิจสำคัญเพื่อแบ่งหน้าที่แก่เหล่าขุนนางอยู่ที่ท้องพระโรง      ที่ตำหนักในขณะที่เพ่ยอิงอยู่ตามลำพัง     โดยที่หน้าห้องมีนางข้าหลวงสองคนเฝ้าอยู่ ในขณะที่กำลังจะหลับตาเข้าสู่นิทรา      ที่หน้าห้องเพ่ยอิงก็ได้ยินเสียงฟันดาบกรีดร้องและเงียบลงของนางข้าหลวง  เธอรับรู้ถึงความผิดปกติ ตัดสินใจหยิบปืนสั้นที่แอบเอามาซ่อนไว้ล่วงหน้า  เพื่อเตรียมรับมือเผื่อว่ามีเหตุร้ายไม่คาดฝันเกิดขึ้น และประตูหน้าตำหนักก็ถูกพังเข้ามา โดยมีผู้ร้ายปิดบังใบหน้าบุกเข้ามาใช้ดาบฟันลงไปยังตำแหน่งของหมอนข้างที่ถูกปิดคลุมทับด้วยผ้าห่ม      คล้ายมีคนกำลังนอนคลุมโปงอยู่               เพราะห้องเพิ่งถูกดับเทียนเตรียมจะเข้านอนจึงค่อนข้างมืด          ทำให้คนร้ายเข้าใจว่านั่นเป็นร่างของเพ่ยอิงที่กำลังนอนคลุมโปงอยู่              เพ่ยอิงที่แอบหลบไปหลังม่านใช้ปืนยิงไปที่สองคนร้ายอย่างรวดเร็วและแม่นยำ        โดยจงใจเล็งไปที่ศรีษะของเป้าหมาย ส่งผลให้สองคนร้ายสิ้นใจตายทันที  เพ่ยอิงรีบจุดเทียนและเปิดผ้าคลุมหน้าออกพบว่าเป็นคนร้ายที่ไม่ทราบว่าเป็นใคร  แต่เธอคิดว่าต้องเป็นคนของทางฝ่ายขุนนางคนใดคนหนึ่ง      ที่ไม่พอใจเธอที่กำลังตั้งครรภ์และกำลังจะได้รับการแต่งตั้งเป็นฮองเฮา     เมื่อเธอเดินไปที่หน้าห้องพบศพของนางข้าหลวงสองคนที่เฝ้าอยู่หน้าห้อง มีร่องรอยถูกดาบฟันจนตาย         เพ่ยอิงรีบเดินไปที่ทหารยามที่เฝ้าอยู่นอกตำหนักพบว่าก็มีศพนอนตายกันอยู่เช่นกันสองคน 
เพ่ยอิงเดินออกมาจากภายนอกตำหนัก   จนเห็นทหารกลุ่มหนึ่งผ่านมาพอดีจึงรีบสั่งให้ไปแจ้งเรื่องที่เกิดขึ้นกับเฟยหลง       แล้วเธอจึงกลับเข้าไปที่ตำหนักตามเดิมโดยที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงสภาพของสถานที่    และเคลื่อนย้ายศพใดๆออกไป  เพื่อให้ยังคงสภาพหลักฐานเดิมไว้ให้มากที่สุด และเพราะร่างกายของเธอกำลังมีครรภ์ทำให้การออกแรงเคลื่อนไหว           สร้างความอ่อนแรงและเหนื่อยง่ายกว่าในยามปกติ   ในขณะที่เฟยหลงที่ได้รับแจ้งเหตุจากทหารก็รีบตรงมาที่ตำหนักทันทีด้วยความร้อนรนเป็นห่วงและโกรธแค้นอย่างที่สุด สั่งให้ทหารตามเข้ามาในตำหนักด้วยหลายคน     เมื่อเข้ามายังตำหนักพบร่างทหารเฝ้ายามนอนตายอยู่จึงรีบเข้าไปในตำหนัก        พบประตูถูกพังจนได้รับความเสียหายที่หน้าห้องมีศพของนางข้าหลวงนอนตายอยู่สองนาง  จึงรีบเข้าไปในห้องพบร่างของคนร้ายที่ถูกเปิดหน้า   ภายในห้องมีแสงสว่างจากเทียนจึงเห็นว่าบริเวณส่วนศีรษะของคนร้ายมีรอยกระสุนเป็นรูอยู่บริเวณศรีษะ    เขารับรู้ได้ทันทีว่าเป็นฝีมือการยิงปืนของเพ่ยอิงเนื่องจากเคยเห็นหญิงสาว     ใช้ในขณะทำศึกสงครามมาแล้ว    เห็นบนแท่นบรรทมมีร่างของเพ่ยอิงทรุดลงนอนอย่างอ่อนแรง ก็รีบตรงเข้าไปประคองและสอบถามอาการทันที                       "เพ่ยอิง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง... พวกเจ้ารีบไปตามหมอหลวงมาเดี๋ยวนี้!"      "หม่อมฉันไม่เป็นไรเพคะฝ่าบาท          แค่เหนื่อยไปหน่อยเท่านั้นเพราะนางข้าหลวงและทหารยามที่เฝ้าอยู่หน้าตำหนัก           ถูกฆ่าตายหมด หม่อมฉันจึงจำเป็นต้องเดินไปที่นอกตำหนัก          เพื่อเรียกให้ทหารอื่นไปแจ้งข่าวแก่พระองค์              อาจเป็นเพราะร่างกายของหม่อมฉันไม่เหมือนเดิมจึงทำให้เหนื่อยง่าย       และตอนนี้ทารกในครรภ์ของหม่อมฉันก็ดิ้นจนทำให้หม่อมฉันรู้สึกเจ็บขึ้นมานิดหน่อยเพคะ   หม่อมฉันเปิดหน้าคนร้ายออกดูแล้วไม่เคยเห็นมาก่อนจึงยังไม่ทราบว่าเป็นคนของใครเพคะ"
"ฮึ่ม! วางใจเถอะ      ข้าไม่มีทางปล่อยให้คนที่คิดร้ายต่อเจ้ารอดพ้นไปได้แน่ แล้วข้าจะสืบและสั่งสอบสวนเรื่องนี้อย่างเร่งด่วนด้วยตัวเอง       ในอีกสองวันข้าจะจัดพิธีแต่งตั้งเจ้าขึ้นเป็นฮองเฮาอย่างเป็นทางการ     ข้าไม่อยากรออะไรอีกแล้ว"
"หม่อมฉันมีแผนการบางอย่างจะเสนอเพคะฝ่าบาท เพื่อล่อให้คนสั่งการที่คิดร้ายเผยตัวออกมา"