กุหลาบเพชร
8.8
เขียนโดย nightshadow
วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.33 น.
36 ตอน
3 วิจารณ์
36.49K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2559 21.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
32) ข่าวดีที่มาพร้อมสัญญาณอันตราย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเหล่าขุนนางและบรรดานางสนมต่างชะงักงัน เพราะไม่คิดว่าสตรีที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นสตรี เพราะแม้ว่าอีกฝ่ายจะมีใบหน้าอ่อนเยาว์และมีใบหน้าหวาน แต่ด้วยบุคลิกของความมั่นใจงามสง่า และท่าทีเข้มแข็็งห้าวหาญพอแต่งกายอย่างบุรุษก็ทำให้ดูเป็นบุรุษงามหน้าอ่อน ที่ค่อนข้างเจ้าสำอางและมีบุคลิกในแบบบัณทิตจึงไม่ได้มีร่างกายแข็งแกร่งดุจนักรบ เมื่อรวมเข้ากับความสามารถที่เก่งทั้งบู้และบุ๋นที่มีความสามารถไม่แพ้บุรุษ และอีกฝ่ายไม่ได้แต่งหน้าทาแป้งก็ทำให้เชื่อว่าหญิงงามตรงหน้าเป็นบุรุษ ที่มีใบหน้าหวานโดยไม่นึกสงสัยมาก่อน แต่พออีกฝ่ายแต่งกายเป็นหญิงแม้จะเสริมแต่งใบหน้าแม้เพียงนิด แต่ก็มากพอที่จะทำให้หญิงตรงหน้า กลายเป็นสาวงามใบหน้าหวานหยดท่าท่างมาดมั่นงามสง่า และด้วยสติปัญญาความสามารถที่มีอย่างครบครัน ทำให้ไม่นึกแปลกใจที่สตรีตรงหน้าจะสามารถเข้าไปถึงจิตใจที่เย็นชาโหดเหี้ยมขององค์ราชัน และแม้กระทั่งในวันนี้พวกตนและบุตรสาวก็ต้องเจ็บใจ เพราะเพิ่งมาเข้าใจในตอนนี้นี่เอง ว่าอีกฝ่ายรู้ทันแผนการของพวกตนอย่างทะลุปรุโปร่ง แต่ก็ยังใจเย็นไม่ออกมาแก้ไขข่าวลือเสียหาย ทั้งที่หากจะคิดเปิดเผย สถานะความเป็นสตรีเพื่อแก้ไขข่าวลือเสื่อมเสียก็สามารถทำได้ แต่กลับสงบนิ่งรอโอกาสเพื่อตอบโต้แผนการกลับโดยใช้ สถานะความเป็นบุรุษมาลบล้างข่าวเสียหายให้ตัวเอง โดยไม่ต้องพึ่งพาสถานะของสตรี แต่กลับสามารถตลบหลังเล่นงานพวกตนกลับและยังแก้ข้อครหาให้ตัวเองในฐานะบุรุษได้อีกด้วย ซึ่งตอกย้ำถึงสติปัญญาความสามารถของสตรีตรงหน้า แม้จะเจ็บใจแต่ก็ไม่อาจหาข้อโต้แย้งใดๆมาคัดค้านได้อีก
"ตลอดมาพวกเจ้าส่งบุตรสาวมาเป็นสนมให้ข้า หวังอาศัยความโปรดปรานที่ข้ามีให้ต่อบุตรสาวของพวกเจ้า เอามาเป็นเครื่องมือสร้างอำนาจให้ตนเองแต่ไม่คิดอบรมสั่งสอนบุตรสาวของพวกเจ้า ให้มีความงามทั้งกายและจิตใจ พอเข้าวังมาเป็นสนมของข้า ก็คิดแต่เพียงใช้ความงามและมารยาหลอกล่อ และวางแผนกำจัดแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ร้ายถึงขนาดวางแผนยับยั้งการตั้งครรภ์ คิดว่าไม่แปลกไปหน่อยหรือ ข้ามีนางสนมอยู่มากมายโดยที่ข้าก็ได้ไปหาพวกเจ้าตามหน้าที่โดยตลอด แต่กลับไม่มีสนมคนใดตั้งครรภ์เดิมทีข้าก็คิดว่าตัวเองไม่สามารถมีบุตรได้ แต่พอให้หมอหลวงตรวจดูก็ยืนยันว่าร่างกายข้าแข็งแรงเป็นปกติดี ข้าจึงได้ให้คนสืบเรื่องนี้อย่างลับๆ แล้วก็พบว่าพวกเจ้าต่างวางยายับยั้งการตั้งครรภ์กันเอง จนทำให้ไม่มีสนมคนใดตั้งครรภ์และตลอดมานับตั้งแต่บุตรสาวของพวกเจ้าเข้าวังมาถวายตัวกับข้า"
สมัยเสด็จพ่อของข้า ข้าได้รู้เห็นสงครามในวังหลังที่มีผลต่อตัวข้าและเสด็จแม่ของข้าโดยตรง จนทำให้ข้าต้องสูญเสียเสด็จแม่ไป และยังเกือบจะไม่ได้เป็นรัชทายาท มาในสมัยของข้า ข้าจึงตามสืบเรื่องของเหล่านางสนมซึ่งก็ไม่ได้ต่างจากสมัยของเสด็จพ่อเลย นางสนมอย่างพวกเจ้าล้วนทำตัวไร้เกียตย์อิจฉาริษยากัน วางแผนกำจัดกันเอง ไม่เคยคิดสิ่งใดที่เป็นประโยชน์แก่ข้าและบ้านเมือง แล้วจะให้ข้าให้ความสำคัญกับพวกเจ้าอย่างนั้นหรือ แล้วยังกล้าหวังให้ข้าแต่งตั้งพวกเจ้าเป็นฮองเฮาอีก และพวกเจ้าดูสตรีตรงหน้าพวกเจ้าซิ นอกจากรูปโฉมที่งามราวนางสวรรค์ สติปัญญาความสามารถก็เพียบพร้อม ช่วยข้าคิดแก้ไขปัญหา ช่วยแม้กระทั่งออกรบในยามศึกสงครามอย่างกล้าหาญเยี่ยงบุรุษ นางจึงเป็นสตรีเพียงหนึ่งเดียวที่ข้ามอบใจให้ และไม่คิดมีหญิงอื่นใด ถ้าหากการมีนางสนมที่ทำหน้าที่เพียงแค่ มอบความสุขบนเตียงแต่งกายงดงามเพื่อยั่วยวน และวางแผนสกปรกเพื่อประโยชน์ของตัวเอง ให้ร้ายป้ายสีกันจนต้องโทษล้มตายกันมากมาย ข้าจะมีนางสนมให้รำคาญไปทำไม หากพวกเจ้าจะโทษก็ต้องโทษตัวพวกเจ้าเองที่สั่งสอนอบรมบุตรสาวของตัวเองไม่ดี ทั้งที่มีชาติกำเนิดสูงส่งแต่ทำตัวชั้นต่ำน่าสะอิดสะเอียน เมื่อข้าได้พบดอกกุหลาบเพชรที่สวยงาม แข็งแกร่งและล้ำค่า ข้ายังจะสนใจพวกเจ้าอีกหรือในเมื่อนางก็ทำหน้าที่มอบความสุขให้ข้าบนเตียงอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง และยังเป็นคู่คิดให้ข้าได้ด้วย ข้าจึงขอยืนยันประกาศสละวังหลัง"
ในขณะที่เฟยหลง กำลังเอ่ยกับเหล่าขุนนางและบรรดานางสนมอยู่นั้น เพ่ยอิงก็มีอาการหน้ามืดขึ้นมากระทันหันจนร่างบางล้มฟุบไปกับพื้น เฟยหลงตกตะลึงรีบลงไปประคอง ด้วยความเป็นห่วงและรีบสั่งการให้ตามหมอหลวงทันทีท่ามกลางความตกใจและสาบแช่งในใจ ของเหล่าบรรดาขุนนางและนางสนมที่หวังให้ศตรูที่เป็นหนามตำใจของพวกตนมีข่าวร้าย เฟยหลงเฝ้าด้วยใจจดจ่อ รอหมอหลวงตรวจอาการของหญิงในดวงใจด้วยจิตใจกระวนกระวายเป็นห่วง ก่อนที่หมอหลวงจะหันมากล่าว
"ทูลฝ่าบาทยินดีด้วยพะยะค่ะ พระสนมทรงตั้งครรค์อ่อนๆได้เพียงไม่นาน กระหม่อมจะจัดยาบำรุงครรค์ถวายนะพะยะค่ะ"
คำกล่าวของหมอหลวงสร้างความยินดีให้แก่เฟยหลงยิ่งนัก ในขณะนั้นในอีกมุมหนึ่งมีใครบางคน มองภาพตรงหน้าด้วยความเคียดแค้น อันเป็นสัญญาณของความวุ่นวายครั้งใหม่ที่กำลังเริ่มขึ้น
"ตลอดมาพวกเจ้าส่งบุตรสาวมาเป็นสนมให้ข้า หวังอาศัยความโปรดปรานที่ข้ามีให้ต่อบุตรสาวของพวกเจ้า เอามาเป็นเครื่องมือสร้างอำนาจให้ตนเองแต่ไม่คิดอบรมสั่งสอนบุตรสาวของพวกเจ้า ให้มีความงามทั้งกายและจิตใจ พอเข้าวังมาเป็นสนมของข้า ก็คิดแต่เพียงใช้ความงามและมารยาหลอกล่อ และวางแผนกำจัดแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ร้ายถึงขนาดวางแผนยับยั้งการตั้งครรภ์ คิดว่าไม่แปลกไปหน่อยหรือ ข้ามีนางสนมอยู่มากมายโดยที่ข้าก็ได้ไปหาพวกเจ้าตามหน้าที่โดยตลอด แต่กลับไม่มีสนมคนใดตั้งครรภ์เดิมทีข้าก็คิดว่าตัวเองไม่สามารถมีบุตรได้ แต่พอให้หมอหลวงตรวจดูก็ยืนยันว่าร่างกายข้าแข็งแรงเป็นปกติดี ข้าจึงได้ให้คนสืบเรื่องนี้อย่างลับๆ แล้วก็พบว่าพวกเจ้าต่างวางยายับยั้งการตั้งครรภ์กันเอง จนทำให้ไม่มีสนมคนใดตั้งครรภ์และตลอดมานับตั้งแต่บุตรสาวของพวกเจ้าเข้าวังมาถวายตัวกับข้า"
สมัยเสด็จพ่อของข้า ข้าได้รู้เห็นสงครามในวังหลังที่มีผลต่อตัวข้าและเสด็จแม่ของข้าโดยตรง จนทำให้ข้าต้องสูญเสียเสด็จแม่ไป และยังเกือบจะไม่ได้เป็นรัชทายาท มาในสมัยของข้า ข้าจึงตามสืบเรื่องของเหล่านางสนมซึ่งก็ไม่ได้ต่างจากสมัยของเสด็จพ่อเลย นางสนมอย่างพวกเจ้าล้วนทำตัวไร้เกียตย์อิจฉาริษยากัน วางแผนกำจัดกันเอง ไม่เคยคิดสิ่งใดที่เป็นประโยชน์แก่ข้าและบ้านเมือง แล้วจะให้ข้าให้ความสำคัญกับพวกเจ้าอย่างนั้นหรือ แล้วยังกล้าหวังให้ข้าแต่งตั้งพวกเจ้าเป็นฮองเฮาอีก และพวกเจ้าดูสตรีตรงหน้าพวกเจ้าซิ นอกจากรูปโฉมที่งามราวนางสวรรค์ สติปัญญาความสามารถก็เพียบพร้อม ช่วยข้าคิดแก้ไขปัญหา ช่วยแม้กระทั่งออกรบในยามศึกสงครามอย่างกล้าหาญเยี่ยงบุรุษ นางจึงเป็นสตรีเพียงหนึ่งเดียวที่ข้ามอบใจให้ และไม่คิดมีหญิงอื่นใด ถ้าหากการมีนางสนมที่ทำหน้าที่เพียงแค่ มอบความสุขบนเตียงแต่งกายงดงามเพื่อยั่วยวน และวางแผนสกปรกเพื่อประโยชน์ของตัวเอง ให้ร้ายป้ายสีกันจนต้องโทษล้มตายกันมากมาย ข้าจะมีนางสนมให้รำคาญไปทำไม หากพวกเจ้าจะโทษก็ต้องโทษตัวพวกเจ้าเองที่สั่งสอนอบรมบุตรสาวของตัวเองไม่ดี ทั้งที่มีชาติกำเนิดสูงส่งแต่ทำตัวชั้นต่ำน่าสะอิดสะเอียน เมื่อข้าได้พบดอกกุหลาบเพชรที่สวยงาม แข็งแกร่งและล้ำค่า ข้ายังจะสนใจพวกเจ้าอีกหรือในเมื่อนางก็ทำหน้าที่มอบความสุขให้ข้าบนเตียงอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง และยังเป็นคู่คิดให้ข้าได้ด้วย ข้าจึงขอยืนยันประกาศสละวังหลัง"
ในขณะที่เฟยหลง กำลังเอ่ยกับเหล่าขุนนางและบรรดานางสนมอยู่นั้น เพ่ยอิงก็มีอาการหน้ามืดขึ้นมากระทันหันจนร่างบางล้มฟุบไปกับพื้น เฟยหลงตกตะลึงรีบลงไปประคอง ด้วยความเป็นห่วงและรีบสั่งการให้ตามหมอหลวงทันทีท่ามกลางความตกใจและสาบแช่งในใจ ของเหล่าบรรดาขุนนางและนางสนมที่หวังให้ศตรูที่เป็นหนามตำใจของพวกตนมีข่าวร้าย เฟยหลงเฝ้าด้วยใจจดจ่อ รอหมอหลวงตรวจอาการของหญิงในดวงใจด้วยจิตใจกระวนกระวายเป็นห่วง ก่อนที่หมอหลวงจะหันมากล่าว
"ทูลฝ่าบาทยินดีด้วยพะยะค่ะ พระสนมทรงตั้งครรค์อ่อนๆได้เพียงไม่นาน กระหม่อมจะจัดยาบำรุงครรค์ถวายนะพะยะค่ะ"
คำกล่าวของหมอหลวงสร้างความยินดีให้แก่เฟยหลงยิ่งนัก ในขณะนั้นในอีกมุมหนึ่งมีใครบางคน มองภาพตรงหน้าด้วยความเคียดแค้น อันเป็นสัญญาณของความวุ่นวายครั้งใหม่ที่กำลังเริ่มขึ้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ