กุหลาบเพชร

เพ่ยอิงได้รับจดหมายจากเหล่าสนม     ที่นางกำนัลคนสนิทเป็นคนแอบนำเอามาให้เธอ เป็นจดหมายนัดให้ไปพบพวกนางในยามราตรีของคืนวันนี้ เนื้อความในจดหมายเป็นข้อความแฝงคำเชิญชวน        ที่จงใจทอดสะพานมาให้อย่างเห็นได้ชัดเจน           แถมยังเป็นการนัดที่ไม่ใช่นางสนมคนใดคนหนึ่งนัดพบ แต่เป็นเหล่าบรรดานางสนมทั้งหมดที่เคยแสดงท่าทีสนิทสนมกับเธอ  เรียกว่าเป็นการนัดแบบหมู่แบบหลายคนรุมหนึ่ง ไม่ใช่แบบหนึ่งต่อหนึ่ง เธอพอจะอ่านเกมออกว่าอีกฝ่ายต้องการจะทำอะไร          แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ได้ตอบรับคำเชิญชวนฝากบอกนางกำนัลที่ส่งจดหมายให้ไปบอกอีกฝ่าย        ว่าเธอจะไป หลังจากนางกำนัลกลับไปเพ่ยอิงยิ้มออกมา  ก่อนที่จะไปบอกเฟยหลงให้เรียกประชุมเหล่าขุนนางเป็นการด่วน   เพราะเธอมีเรื่องสำคัญจะถวายฏีฎากราบทูล โดยที่เธอยังไม่ได้บอกเฟยหลงว่ามีเรื่องใด แต่เฟยหลงก็ทำตามคำร้องขอของเพ่ยอิงเรียกประชุมเหล่าขุนนาง
"ถวายพระพรฝ่าบาท ขอจงทรงพระเจริญหมื่นปีหมื่นๆปี"
"ลุกขึ้นเถอะ                ที่ข้าเรียกประชุมพวกเจ้าเป็นการด่วนเพราะที่ปรึกษาส่วนตัวของข้า หลี่หยางซิ่ว  มีเรื่องสำคัญจะร้องเรียนถวายฎีฎาข้าจึงเรียกพวกเจ้ามาประชุมกันที่นี่...เอ้า หยางซิ่ว เจ้ามีเรื่องสำคัญอะไรก็ว่ามา"
"ขอบพระทัยฝ่าบาท     กระหม่อมมีเรื่องสำคัญที่เห็นว่าหากปล่อยไว้คงเป็นที่เสื่อมเสียแก่ราชสำนักและอาจกระทบต่อชื่อเสียงของกระหม่อมด้วย  จึงอยากจะร้องเรียนถวายฎีฏากราบทูลเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหาตามหลังมาได้พะยะค่ะ"
เพ่ยอิงลุกขึ้นและนำจดหมายนัดพบของบรรดาเหล่านางสนมที่เขียนนัดพบกับเธอในคืนวันนี้ออกมาก่อนจะชี้แจงต่อหน้าเฟยหลงและขุนนาง
"ช่วงหลังมานี่กระหม่อมได้ยินคำครหา    และข่าวลือเกี่ยวกับความสนิทสนมของเหล่าพระสนมกับกระหม่อม     จนทำให้กระทบต่อชื่อเสียงของกระหม่อมโดยตรง        วันนี้กระหม่อมอยากจะชี้แจงกราบทูลว่า กระหม่อมเข้ารับหน้าที่ในราชสำนัก                   เพื่อหวังสร้างประโยชน์แก่ราชสำนักและบ้านเมืองด้วยใจจริง        หาได้มีจิตคิดทำเรื่องเสื่อมเสียใดๆ          กระหม่อมอยากจะขอถวายฏีฎาร้องเรียนเรื่องนี้เพื่อความสบายใจในการทำงาน         ถวายรับใช้พระองค์โดยไม่มีเรื่องใดมารบกวน                  จดหมายฉบับนี้นางกำนัลคนสนิทของพระสนมส่งมาเพื่อนัดหมายให้กระหม่อม       ไปพบในยามราตรีของวันนี้                   และเป็นจดหมายในนามของเหล่าพระสนมซึ่งเนื้อความในจดหมายเป็นข้อความที่มิบังควร      เพราะมันคล้ายกับจดหมายรักที่ฝ่ายหญิงนัดฝ่ายชายซึ่งด้วยสถานะกระหม่อมไม่อาจปฏิบัติตามได้       แต่หากไม่ตอบรับก็เกรงพระอาญา      เพราะเหล่าพระสนมต่างมีศักดิ์สูงกว่ากระหม่อมทั้งสิ้น     กระหม่อมจึงต้องเรียกประชุม  เพราะกระหม่อมเป็นบุรุษและพระสนมก็เป็นสตรีฝ่ายในของฝ่าบาท จึงไม่เหมาะที่จะพบกัน
กระหม่อมจึงอยากเรียกประชุม     เพื่อให้ฝ่าบาทและท่านเสนาอำมาตย์ในที่นี้ช่วยหาทางแก้ปัญหานี้ให้กระหม่อมด้วยพะยะค่ะ  ที่ผ่านมาเป็นเหล่าพระสนมเองที่มาให้ความสนิทชิดเชื้อกับกระหม่อม           จนกระหม่อมลำบากใจและอึดอัดยิ่งนัก แล้วยังมีเรื่องนี้ขึ้นมาอีก  ฝ่าบาทและพวกท่านคงทราบดีว่าเพิ่งจะมีเรื่องเสื่อมเสียของพระสนมยี่หลันไปไม่เท่าไหร่     กระหม่อมอยากจะขอร้องเรียนเพื่อขอให้ฝ่าบาทและเหล่าขุนนางในที่นี้ช่วยยับยั้งห้ามมิให้     เหล่าพระสนมมาสนิทสนมกับกระหม่อมอีก      เพราะกระหม่อมไม่อยากให้เรื่องนี้กลายเป็นปัญหากับการทำงานของกระหม่อมที่ต้องถวายงานรับใช้ฝ่าบาทพะยะค่ะ"
กล่าวจบก็เดินเข้าไปยื่นจดหมายนัดพบให้เฟยหลงดู      ก่อนที่จะถอยออกมาในขณะที่เฟยหลงอ่านข้อความในจดหมายนิ่ง ก่อนจะทุบมือไปที่บัลลังก์มังกรดังสนั่น       ปึ้ง!! ... "ดี! ดีเหลือเกินนี่นะหรือสนมของข้า แพศยา!  งามหน้านักนะบุตรีของพวกเจ้าน่ะ      กงกง! เอาจดหมายนี้ไปให้เหล่าเสนาอำมาตย์ดูกันสิ ว่าบุตรสาวสุดที่รักของพวกเขา ทำเรื่องงามหน้าอะไร"
กงกงก้มหน้ารับคำสั่งและนำจดหมาย  มาให้เหล่าขุนนางที่รับจดหมายมาอ่านด้วยสีหน้าซีดเผือด ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนเพราะเป็นเรื่องที่พวกตนกับเหล่าบุตรีของพวกเขาประชุมหารือกัน     และเรื่องนัดหมายคืนนี้ก็เป็นแผนเพื่อต้องการให้ร้ายใส่ความหลี่หยางซิ่ว         หากอีำกฝ่ายไปพบเหล่าบุตรสาวของตนตามนัดหมาย   แต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะนำจดหมายที่ควรจะเป็นความลับมากราบทูลร้องเรียนต่อหน้าพระพักตร์  ซึ่งนอกจากจะทำให้ข่าวลือสร้างความเสียหายที่พยายามยุยงต่อหน้าพระพักตร์จะไร้ความหมายแล้ว  หลักฐานเหล่านี้อาจนำผลเสียมาที่เหล่านางสนมบุตรสาวของพวกตนอย่างดิ้นไม่หลุด