กุหลาบเพชร

หลังจากวางแผนเผด็จศึกหญิงสาวแกร่งในดวงใจได้สำเร็จ  แต่อ๋องเฟยหนานกลับต้องตระหนักถึงเรื่องที่ว่า  แม้จะได้ครอบครองกายของนางแล้ว           แต่ความสัมพันธ์ทางใจกลับไม่ได้คืบหน้าไปกว่าเดิมเลยแม้แต่น้อย  เดิมทีเขาคิดว่าหากเขาทำให้นางเป็นของเขาได้สำเร็จ   จะทำให้นางใจอ่อนต่อเขาบ้าง เพราะไม่ว่าจะอย่างไร     หญิงสาวไม่ว่านางใดหากตกเป็นของชายคนใดแล้วแม้จะไม่ได้มีใจให้ชายผู้นั้นตั้งแต่แรก     แต่ในเมื่อตกเป็นของชายผู้นั้นแล้วก็จำเป็นต้องยึดมั่นในชายผู้นั้นไปอย่างช่วยไม่ได้     แต่หลักเกณท์ทั่วไปคงไม่สามารถใช้ได้กับนางในดวงใจของเขา    เพราะแม้จะได้ชื่อว่าเป็นของเขาแล้ว แต่นางกลับยังใจแข็งกับเขาเช่นเดิม        หนำซ้ำหากเขาหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาเอ่ยถึง       นางเป็นต้องสั่งห้ามเขาเอ่ยถึงอย่างเด็ดขาด และกลับกลายเป็นว่าเขาต้องเป็นฝ่ายยอมและเกรงใจนางมากกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ ราวกับว่าสิ่งที่เขาอุตส่าห์วางแผนมาทั้งหมดไร้ความหมายเพราะเขาสู้คิดฝันไปว่า        หากได้ครอบครองนางแล้ว          จะทำให้นางโอนอ่อนและลดความแข็งกระด้างลง และอ่อนโยนกับเขามากขึ้น   เพราะจะอย่างไรเขาก็ได้ชื่อว่าเป็นสวามีของนางทางพฤตินัยแล้ว  แม้ยังไม่ได้ตกแต่งกันตามประเพณีก็ตาม แต่แทนที่จะได้รับความหวงแหนเอาอกเอาใจและโอนอ่อนจากนาง    กลับต้องเป็นเขาเองที่ต้องตามใจนางทุกอย่าง            เพราะนางทำราวกับว่าไม่สนใจเรื่องที่นางตกเป็นของเขาเลย              ไม่เรียกร้องทวงถามความรับผิดชอบใดๆจากเขา ไม่เร่งการแต่งงาน    ไม่มีการร้องไห้เสียใจเสียน้ำตากับพรมจรรย์ที่เสียให้เขามีเพียงโกรธเกี้ยวอาละวาดใส่ในตอนแรก            และก็กลับเป็นปกติได้อย่างรวดเร็วราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้นมาก่อน  ซึ่งทำให้เขากลัดกลุ้มยิ่งนัก
ในขณะที่อ๋องเฟยหนานกลัดกลุ้มกับสถานการณ์ความรักของตน  แต่หารู้ไม่ว่า ปานตะวันเอง       ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องที่เกิดขึ้น และถึงแม้ว่าจะนึกโกรธที่อ๋องหนุ่มใช้วิธีเจ้าเล่ห์รวบหัวรวบหางเธอ     แต่เธอก็เห็นว่าก่อนหน้าที่จะเกิดการวางแผนเผด็จศึกเธอ  ชายหนุ่มก็พยายามเอาอกเอาใจและพยายามตามจีบเธออย่างเต็มที่      หากว่ากันตามจริงตอนอยู่ที่โลกเดิมด้วยบุคลิกและอาชีพของเธอที่จำเป็นต้องมีความเข้มแข็งห้าวหาญกว่าผู้หญิงอื่น      และนั่นทำให้ไม่เคยมีผู้ชายสนใจจะมาจีบ      และเธอเองก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องความรักอยู่แล้วด้วย จึงอยู่มาจนถึงอายุ28        จวนจะขึ้นเลขสามอยู่แล้วแต่เธอก็ไม่ได้สนใจจะมีคู่ครองแต่อย่างใด           เพ่ยอิงเพื่อนสาวของเธอที่อายุเท่ากันและยังโสด   แต่ก็ไม่ได้ไร้ผู้ชายมาจีบมาสนใจ เพราะเพื่อนเธอเป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาสวยงามอ่อนหวาน นี่ขนาดว่าเป็นตำรวจสาวจอมเฮี้ยบผู้เข้มงวดจนได้รับฉายา นางฟ้าปีศาจแห่งวงการตำรวจ    แต่มันก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรนัก เพราะในสายตาของพวกผู้ชาย    จะมองว่าเพื่อนของเธอสวยเท่ห์ปราดเปรียวและสง่างาม ส่วนเธอมักถูกมองว่าเป็นสาวอึดถึกจนผู้ชายขยาด      แล้วพอมาเจออ๋องเฟยหนาน         ที่เป็นผู้ชายที่มียศศักดิ์สูงส่งเพียบพร้อมทั้งรูปสมบัตินามสมบัติมาคอยตามจีบ      มันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างนั่นแหละ และเมื่อนึกถึงคำกล่าวของเทพที่พาพวกเธอมา เธอก็นึกทำใจได้ว่ามันคงเป็นชะตาลิขิตที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง       และถึงแม้เธอจะไม่ใช่หญิงสาวในยุคนี้ที่ต้องยอมโอนอ่อน  ฝากชีวิตไว้กับชายผู้พรากพรมจรรย์ของตัวเองไปตลอดชีวิต      ไม่ต้องพึ่งพาผู้ชายหาเลี้ยงเหมือนสาวอื่นในยุคนี้      แต่จะยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงในเมื่อเป็นของเขาแล้ว จะไม่แคร์เสียเลยก็คงไม่ใช่
แต่เพราะเธอไม่อยากให้เขาได้ใจจนเกินไป        เพราะผู้ชายอย่างเขาเป็นถึงอ๋องรูปร่างหน้าตาสง่างาม       ย่อมต้องเป็นที่หมายปองของหญิงอื่นมากมาย และอยากได้ใคร         ก็ไม่ต้องพยายามใฝ่คว้าให้ยุ่งยากเพราะสามารถได้มาอย่างง่ายๆ          เธออาจจะเชื่อว่าเขารักและมีใจให้เธอจริง แต่ผู้ชายหากได้ผู้หญิงมาอย่างง่ายๆมักไม่เห็นค่า    ยิ่งกับผู้ชายสูงศักดิ์ที่เพียบพร้อมที่มีหญิงสาวมากมายมาให้เลือก      ถ้าเธอยอมโอนอ่อนง่ายๆมันจะทำให้เธอดูด้อยค่า เธอจึงต้องทำให้เขาเห็นว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงใจง่าย          ที่หลงใหลในรูปกายภายนอกและคำหวานหูของเขาเหมือนหญิงคนอื่น               ถึงแม้เขาจะได้ครอบครองเธอแล้ว      ก็ไม่ใช่ว่าเธอจำต้องเป็นของตายสำหรับเขาเสียหน่อย             และจากนี้ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะต้องโอนอ่อนให้เขา              แต่เป็นเขาต่างหากที่จะต้องยอมเธอให้หนักยิ่งกว่าเดิม              จะได้รู้ว่าดอกไม้อย่างเธอมีหนามแหลมคมไว้ปกป้อง ไม่ใช่จะเด็ดมาเชยชมได้ง่ายๆ