Happy memories I love you <3<3
เขียนโดย 
แป้งซังแมวพิมดีด
วันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.12 น.
แก้ไขเมื่อ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ค้างคืน ที่บ้าน(กัน)!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"หวาา กลับบ้านช้าอีกแล้วซิ=="ผมพลางก้มลงมอง นาฬิกาข้อมือ เวลาตอนนี้คือ '20.18' แล้วล่ะ ที่กลับบ้านสายแบบนี้เพราะเจ้าบ้านั่นแท้ๆเชียว
..ย้อนไป หลังเลิกเรียน...
"ยู !!" "มึงจะกลับบ้านแล้วหรอ"กันเอ่ยถามผม
"ใช่แล้วว"ผมพลาง หยิบร้องเท้าในล็อกเกอร์
"รีบกลับไปไหนว่ะ" "พากูไปเที่ยวหน่อย"
"ใช่เวลาไมสัส!!"ผมมองน่ามัน ด้วยความลำคาญ
"ยู..แปปเดียวเองน้าา"มันกอดแขนผม พลางส่งสายตาแปลกๆ
"เฮ้ออ" "ก็ได้ๆ"
...ปัจจุบัน...
ก็เป็นอย่างที่เห็นไง!!! ตอนนี้ก็มืดมากแล้วด้วย อีกอย่างผมปั่นจักยานมาโรงเรียนด้วย==
"กรุ้งๆ กริ้งๆ"
"ใครโทร มาตอนนี้ฟ่ะ!?"ถ้าโทรมากวนล่ะก็นะ.."ฮัลโล!!"
"ยูหรอ!!"
"มึงมีไร ไอ่สัสกัน?"
"มานอนบ้านกูหน่อย!!" อ..อะไรนะ?
"กูวางสายล่ะ"
"เดี๋ยว!!!" "คือว่า..พ่อกับแม่กู ไปต่างจังหวัดอ่ะ"มันทำเสียง น่าสงสารแบบสุดๆ
"โถๆ อีเด็กน่าสงสาร" .. "ถุ้ย!! โตเป็นควายแล้วยังอยู่บ้านคนเดียวไม่ได้อีก"ผมตะคอกเสียง
"ย..อย่าพูดงั้นสิ" "เค้าไม่มีใครแล้วจริงๆ"
"..." "ก็ได้เว้ย!!"
..บ้าน กัน...
แล้วในที่สุด ก็แพ้มารยาของมัน ฮึมม
"ติ่งต่อง!"ผมกดกริ่ง ด้วยความโมโหแปปสุดๆแล้วตอนนี้ก็เย็นมากด้วย
"มาแล้ว ที่ร้ากกก!!" "ตุ้บบบบ!!!"
"โอ้ยย" "ใครบอกให้ มึงกระโดดมาว่ะ" คิดว่าตัวเบา เหมือนนินจาฮาโตริรึไง--
"เค้าคิดว่าตัวจะไม่มาซะอีกก"มันกอดผมแน่นขึ้น
"พอๆ" "เดี๋ยวคนมาเห็นพอดี อับอายความเป็นชายชิบหาย"
"ก็ได้ ถ้าที่รักไม่ชอบ"มึงมาบทไหนเนี้ย!! "เข้าบ้านเถอะจ๊ะ "
"ขนลุกว่ะ--*"ผมพยยามดึงแขนออก แต่ก็ไรผล ตกลงผม ต้องนอนกับไอ่บ้านี้สินะ
..........ติดตามชม ตอนต่อไป.....................!!!!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
