รุ่นพี่สุดเกรียนกับนายรุ่นน้องน่ารัก[markbam got7]

 "สวัสดีครับผมผอ.jypครับ ยินดีต้อนรับทุกคนนะครับวันนี้ผมก็ไม่มีอะไรมากนะครับ แค่จะบอกว่าที่นี่กฏระเบียบเคร่งครัดมาก กรุณารักษากฏด้วยนะครับ เอาล่ะทุกคนคงเบื่อแล้วแยกย้ายเข้าห้องได้ครับ"ผอ.โรงเรียนพูดก่อนจะปล่อยพวกผมกลับห้องโดยมีพวกรุ่นพี่ม.5และม.6เดินนำหน้าเป็นพี่เลี้ยงไปส่งตามห้องเรียน ผมกับไอ้ยูคยอมและยองแจได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยนะครับ ผมนี่ดีใจมากเลย เออ คุยกันมาตั้งนานผมลืมแนะนำตัวเลยผมชื่อแบมแบม กันต์พิมุกข์ ภูวกุลครับ เป็นคนไทยที่ย้ายถิ่นฐานมาอยู่กับแม่และพี่ชาย3คนที่นัมซานเกาหลีใต้ ผมไม่มีพ่อน่ะครับ ผมไม่เคยเจอพ่อเลยมั้งผมก็ไม่รู้เหมือนกันแม่บอกว่าตอนผมอายุ9ขวบผมเสียความทรงจำไป เลยทำให้จำใครไม่ได้เลย 

"แบมแบมถึงห้องแล้วนะ"ยองแจพูดก่อนจะเขย่ามือผมที่เอาแต่เหม่อ 

"เอ่อ อือ"ผมตอบสั้นๆก่อนจะเดินเข้าห้องไปตามไอ้ยูคยอมที่เดินนำ พวกผมสามคนเลือกที่จะนั่งกลางห้องเพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าหมายของคุณครูมากเกินไป 

"สวัสดีทุกคน ครูชื่อนิชคุณนะหรือจะเรียกครูนิชก็ได้"ครูประจำชั้นที่ผมอยู่ด้วยกันมานานตั้งแต่เล็กจนโตเอ่ยขึ้น ครูนิชคุณหรือพี่นิชที่ผม3คนมักเรียกกันบ่อยๆก็คือพี่ชายแท้ๆของผมเองครับ 

"แบมพี่นิชเป็นครูห้องเราว่ะ"ยูคยอมกระซิบหูผมเบาๆ ยูคยอมมันแอบชอบพี่นิชคุณที่อายุมากกว่า6ปีครับ พี่นิชบอกว่าให้มันโตอายุ18ก่อนจะคบด้วยมันเลยตื่นเต้นเพราะเหลืออีกปีก็จะได้เป็นแฟนพี่นิชแล้ว 

"เออ รู้แล้ว"ผมตอบเบาๆเพราะกลัวพี่นิชจับได้ แต่อย่าหวังว่าจะรอดครับ

"แบมอย่าคุยในเวลาเรียนนะ"พีนิชทำเสียงดุๆมาให้ผมที่อยู่กลางห้อง ผมพยักหน้าให้เบาๆก่อนจะนั่งเงียบๆ

"เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะมีรับน้องนะ ขอให้ทุกคนเตรียมตัวด้วยนะ"พี่นิชคุณพูดก่อนจะส่งสายตาดุๆให้ผม นี่น้องนะไม่ใช่นักโทษดุจังนะ ดีแล้วที่แม่ถีบหัวส่งมาอยู่ที่หอไม่งั้นกลับบ้านไปโดนพี่นิชหวดทุกวันแน่แม่ยิ่งไม่อยู่บ้านอยู่

"เอาล่ะ ทุกคนไปพักได้ เชิญ"พี่นิชพุดก่อนจะปล่อยทุกคนไปทานข้าว ผมกับยูคยอมและยองแจเลยพากันเดินลงมาจากห้องอย่างเซ็งๆเพาระโดนพี่นิชเรียกไปดุมา หาว่าผมไม่ตั้งใจเรียน

"กินไรกันดีอ่ะ"ผมถามยูคยอมกับยองแจที่ทำท่าครุ่นคิด

"ไปกินบิบิมบัมกันเถอะ อยากกินอ่ะ"ยองแจออกความคิดเห็น

"เออเอาดิ แบมว่าไง"ยูคยอมเห็นด้วยกับยองแจก่อนจะถามความเห็นผม

"เอาดิกำลังอยากกินเหมือนกัน"ผมตอบ ก่อนที่ยองแจจะเดินนำลงมาที่โรงอาหารที่มีคนเยอะมาก พลั่ก!

"ขอโทษครับ"ผมขอโทษคนที่ผมเดินชนโดยผมไม่ได้ตั้งใจและเงยหน้ามอง

"เดินดูทางบ้างก็ดีนะน้อง"พี่หัวแดงพูดขึ้นด้วยท่าทางกวนเบื้องล่าง คือหน้าตาพี่แกดูดีมากอ่า ดวงจาสีน้ำตาลดูเจ้าชู้นิดๆ ริมฝีปากอวบอิ่ม จมูกโด่งได้รูป โครตเท่อ่า 

"ครับพี่ชาย ผมขอโทษ"ผมพูดพร้อมกับจะเดินตามเพื่อนๆออกมา

หมับ  พี่หัวแดงจับข้อมือผมไว้ 

"เดี๋ยว นายทำน้ำหกใส่ฉันชดใช้มาซะดีๆ"พี่หัวแดงพูดก่อนจะชี้ให้ดูที่ชุดนักเรียนขาวสะอาดที่เปลียกนิดๆเพาระน้ำเปล่าที่พี่เขาถือมาแล้วหกใส่เพาระเดินชนผม 

"ผมขอโทษแล้วไง"ผมตอบดีๆ 

"แล้วไง ฉันเป็นประธานปกครองที่นี่ นายทำผิดแค่ขอโทษมันไม่พอหรอกนะ"พี่หัวแดงตอบคำตอบของพี่เค้าทำให้ผมถึงกับหยุดหายใจเลย

=[]= = หน้าของผมตอนนี้ครับ อ้าก!

นี่ผมมีเรื่องกับประธานนัดเรียนเหรอโฮ ยูคแจพี่นิชช่วยเค้าด้วย 

"ละ แล้วพี่จะให้ผมทำอะไร"ผมตอบอย่างกล้าๆ

"ง่ายมาก สมัคเป็นสภานักเรียนและเป็นเบ้ให้ฉัน3เดือน"

"ห๋า! เบ้!ผมเนี้ยนะ"

"ใช่ เริ่มตั้งแต่วันนี้ ตอนนี้ และเดี๋ยวนี้"

โอ้ยผมจะเป็นลม ยาดมอยู่ใหน ผมหันไปมองหน้าไอ้ยูคยอมและไอ้ยองแจที่ถูกพวกรุ่นพี่หัวแดง2คนที่หน้าตาดีคุมไว้อย่างหน้าสงสารแต่ตอนนี้ผมยังไม่รอดเลย โฮT_T 

พี่มาร์คออกแล้วนะคะ แบมเป็นเบ้ ให้พี่มาร์คด้วย งือ พี่มาร์คแกล้งน้อง