[yuri]เสียงแห่งรักปลุกผนึกปีกปีศาจ

8.0

เขียนโดย BelBel

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.19 น.

  3 บท
  12 วิจารณ์
  6,868 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 10.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เป็น...อะ...ไร...ไป...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

3)เป็น...อะ...ไร...ไป...

     ''อานากิจังวันนี้บอกว่าจะไปกินอาหารนอกบ้านนี่ งั้นไปแต่งตัวกันเถอะ จะได้ออกไปกัน''ฉันพูดด้วยท่าทางยิ้มแย้มเพื่อแกล้งให้อานากิจังดีใจที่จะได้ออกไปข้างนอก

     ''ขอโทษนะ ฉันไม่ไป...'' เอ๋ อานากิจังพูดเย็นชาใส่ฉันแบบนี้ ม่ายยยยยยย อานากิของฉันหายไปไหน

     ''อานากิจัง ไม่สบายรึป่าว เห็นว่าอานากิจังอยากออกไปข้างนอกนี่'' ฉันถามอานากิจังเพราะกลัวอานากิจังจะไม่สบาย

     ''หึ! ออกไปข้างนอก งั้นก็ได้ ฉันจะออกไป แต่ไปที่ลานกว้างกลางป่าเอฟเกิลร์นะ มิอากะ...'' ห๊ะ นี่คืออะไร ฝันรึป่าว อานากิแสนอ่อนหวานของฉันอยู่ไหน นี่ไม่ใช่อานากิจัง ฉันฝันแน่ๆเล๊ยยย พอคิดเสร็จ ฉันก็ตบหน้าตัวเองหนึ่งที 

     ''โอ๊ย!'' นี่ไม่ใช่ฝันนี่ ตบหน้าแล้วนะเนี่ยยย เจ็บชะมัด

อยู่ดีๆอานากิจังก็เปิดประตูออกจากบ้านไป เอ๊ะ

   ''อานากิจัง! จะไปไหน''ฉันถามอานากิจังเพื่อให้อานากิจังหยุด ได้ผล! อานากิจังหยุดแต่ว่า....

     ''ไปที่ลานกว้างไง ตามมาสิ''อานากิจังพูดพร้อมกับหันหน้ามาทางฉัน อานากิจังเอียงคอเล็กน้อยก่อนจะแสยะยิ้ม

นี่มันไม่น่ารักเหมือนอานากิจังเลยนะ!!! อานากิจังเปิดประตูออกไป ฉันจึงรีบตามอานากิจังไป ตอนนี้อานากิจังบินไปทางป่าเอฟเกิลร์ ฉันกางปีกออกแล้วบินตามไปทันที ตอนนี้อานากิจังลงที่ลานกว้าง ฉันลงไปตามอานากิจังซึ่งตอนนี้อานากิจังแปลงร่างแล้ว!!(เรียกงี้ไปก่อน:BelBel) มีแสงสีดำวนอยู่รอบๆตัวของอานากิจัง

ฉันแปลงร่างตามอานากิจังเพราะรู้ว่าอานากิจังในตอนนี้ไม่เป็นมิตรแน่ อานากิจังปล่อยแสงสีดำพุ่งมาทางฉัน

โพร่ม!!!!!!!

      ร่างของฉันกระเด็นไปชนกับต้นไม้แถวๆนั้น พลังนี้มัน แข็งแกร่งมาก ตอนนี้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเหลือเกิน ฉันต้องมาสู้กับเพื่อนสนิทตัวเองงั้นเหรอ บ้าน่า! พอได้สติ ฉันก็พยุงตัวเองลุกขึ้น แล้วปล่อยแสงสีขาวออกไปที่ตัวอานากิจัง แต่อานากิจังหลบได้ ทำไมเก่งกาจอย่างนี้นะ อานากิจังต้องถูกตัวอะไรบางอย่างควบคุมอย่างแน่นอน

     ''อานากิจังเป็นเพื่อนฉันนะ!!! ฉันรักอานากิจังนะ!!!!!''

ฉันตะโกนออกไปสุดเสียงเพื่อให้อานากิจังหยุดเคลื่อไหว มันได้ผล อานากิจังหยุดเคลื่อนไหว ฉันเดินเข้าไปหาอานากิจัง แล้วเข้ากอดอานากิจัง แล้วอยู่ๆอานากิจังก็สลบไป ฉันพยุงตัวอานากิจัง เพื่อพาอานากิจัง กลับบ้านไปพักผ่อน

เฮ้อออออ บทนี้เริ่มยูริแล้วล่ะ ตอนแรกจะเอามิอากะจูบแทนกอดละ แต่ว่าเอากอดดีกว่า แหะๆ วันนี้จะลงถึงบทที่5ได้มั้ง ยังไงก็ฝากวิจารด้วยน้าาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา