I'm Psychosis เออ ! พอดี กูมันโรคจิต!

9.0

เขียนโดย beautyploy30752

วันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.08 น.

  8 chapter
  0 วิจารณ์
  13.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) Chapter 7 : พบคนใหม่ <3 <3 <3 100 per.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Chapter 7 : พบคนใหม่

 

 

 

 

Namdang:Talk 

 

 

 

 

หวัดดีครับผม  แฮ่ะๆ น้ำแดงเองครับ

 

 

 

 วันนี้วันเสาร์  กระผมก็ได้ฤกษ์มาเดทกับแฟนคนที่สี่ของผม 

 

 

คนนี้ผมจริงจังมากๆเลยนะครับ > < 

 

 

 

 

สาเหตุที่ทำให้ผมกับแฟนคนก่อนๆเลิกกันน่ะพราะมัน ว่า ผมไม่ยอมนอนกับมัน  

 

 

 

ไอ้เราก็บอกว่านอนสิ  นอนก็ได้ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย 

 

 

 

 

 แล้วผมกับมันก็นอนกันนะ

 

 

 

 

 หลับสนิทเลยล่ะ 

 

 

 

หลังจากนั้นมันก็ขอเลิกกับผม

 

 

 

 บอกว่าผมไม่เคยเข้าใจมันเลย

 

 

 

 นี่ผมไม่เข้าใจมันตรงไหนเนี่ย 

 

 

 

มึงขออะไรกูก็ให้มึงหมดนะเว้ย!

 

 

 

 

 

T^T เฮ๊อ 

 

 

 

 

 ช่างมันเถอะครับๆ  แต่กับแฟนคนใหม่ของผม ผมจะทำให้ดีกว่าเดิมเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ผมตกลงคบกับเขาหลังจากที่เราคุยๆกันมาได้สักพักแล้ว 

 

 

 

 

 แฟนผมคนนี้ก็เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับผมเนี่ยแหละครับ 

 

 

 

 

 

 

 แต่เค้าบอกชอบผมก่อนนะ 

 

 

 

 

 

ผมที่เห็นว่าเค้าหล่อดี  แถมนิสัยก็ยังพอใช้ได้ด้วย ผมก็เลยตกลงคบครับ

 

 

 

 

ผมเปิดประตูร้านคอฟฟี่ช๊อปร้านเล็กๆที่ตกแต่งร้านได้ดูน่ารักมาก เห็นแฟนของผมนั่งมองวิวด้านนอกร้าน  ผมก็รีบเดินไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเขาทันที 

 

 

 

 

 

" รอนานหรือเปล่า ดิว" ผมถามดิว 

 

 

 

 

 ร่างสูงหันมามองผมแล้วส่งยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

 

 

 

ก็เพราะดิวน่ารักอย่างนี้ไง ผมถึงตกลงคบด้วย>\\\< 

 

 

 

 

" ไม่นานหรอกน้ำ  ^___^" 

 

 

 

 

น่ารักอะ

 

 

 

 

  นี่สงสัยผมจะหลงดิวเอามากนะเนี่ย 

 

 

 

 

 

"อ่า  ครับๆ"

 

 

 

 

 หลังจากที่ผมกับดิวคุยกันได้อย่างออกรสอยู่สักพัก

 

 

 

 

  ผมก็เริ่มรู้สึกเหมือนมีใครคอยจ้องมองผมอยู่ตลอดเวลา 

 

 

 

 

ขนลุกว่ะนี่ถ้าผมหันไปแล้วไม่เจอใคร จะกลับบ้านจริงๆนะเนี่ย =_= 

 

 

 

 

 

  แต่พอผมหันไปแล้วก็ต้องสบตากับ ผู้ชายคนนึง  

 

 

 

 

 

อย่างหล่ออะ*()*  เอาอีกแล้วผม 

 

 

 

 

 เห็นคนหล่อไม่ได้  ตาวาวตลอด 

 

 

 

 

 

 ไม่ได้ครับ ไม่ได้ ผมจะไม่นอกใจดิวครับ >__< 

 

 

 

 

 

 ผมคิดเองขำเองในใจ 

 

 

 

 

 แต่เมื่อมองไปที่ผู้ชายคนนั้นอีกที 

 

 

 

 

 พี่แกก็ยังจ้องผมอยู่ครับ 

 

 

 

 

 เออ...รู้แล้วว่าผมน่ะหล่อ  

 

 

 

 

 

แต่ไม่ต้องจ้องผมขนาดนั้นก็ได้นะครับ 

 

 

 

 

 

 เดี๋ยวดิวหึง  คึคึ

 

 

 

 

 

สายตาที่มองผมเหมือนกับจะกลืนกินผมเข้าไปทั้งตัวงั้นแหละ ผมไม่ได้คิดไปเอแงนะครับ  เขาดูโจ่งแจ้งมากอะ  

 

 

 

 

 

 เฮ๊ยๆ  อย่าเยอะดิพี่! 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ...น้ำ อยากไปไหนไหม  ดิวไม่อยากนั่งที่นี่แล้ว "

 

 

 

 

 

เหมือนดิวจะรู้สึกว่ามีคนมองอยู่เลยพูดถามผม 

 

 

 

 

 

"ฮ่าๆ  ดิว นี่อย่าบอกว่าดิวหึงน้ำ?  "

 

 

 

 

ผมแกล้งแซะ ดิวร่างสูงหน้าแดงหน่อยๆก่อนจะทำเป็นเมินไม่ได้ยินที่ผมพูด

 

 

 

 

 

"โอเคครับ  ผมรู้แล้วละ  งั้นเราไปที่อื่นกันดีกว่า "

 

 

 

 

 

ผมพูดยิ้มๆ ดิวพยักหน้าแล้วลุกขึ้นไปจ่ายค่าอาหาร  

 

 

 

 

 

ก่อนจะจูงมือผมออกจากร้านไป ไม่วายสายตาผมก็เหลือบไปมอง 

 

 

 

 

ผู้ชาย(คนนั้น =_=)  

 

 

 

 

 

จ้องผมอีกแล้ว  

 

 

 

 

 

อะไรกันนี่ 

 

 

 

แอบน่ากลัวนะพี่ครับ  

 

 

 

 

 

ถ้าไม่ติดที่หน้าพี่หล่อเทพนะ ผมจะคิดว่าพี่เป็นสต๊อกเกอร์จริงๆนะครับ 

 

 

 

 

 

......

 

 

 

 

ดิวพาผมมาเดินเล่นที่ห้างครับ ร่างสูงจูงมือผมตลอดเวลาเลย 

 

 

 

 

ผมก็เขินเป็นนะ 

 

 

 

 

" แวะนี่แปปนึงนะ" 

 

 

 

 

 

ดิวจูงมือผมเดินเข้าไปในร้านเสื้อผู้ชายแบรน์ดัง  

 

 

 

 

โอโห  เพิ่งสังเกตุ ว่าเสื้อผ้าที่ดิวใส่เป็นเสื้อของร้านนี้ด้วย 

 

 

 

" ชอบตัวนี้ไหม?"

 

 

 

 

ร่างสูงหยิบเสื้อยืดแขนสั้นสีชมพูอ่อนๆมาทาบลงบนตัวผม 

 

 

 

 

"สวยจัง แต่ เออ  ไม่เป็นไรหรอกดิว  น้ำไม่อยากได้ น้ำเกรงใจนะ " 

 

 

 

 

 

"แต่ดิวอยากซื้อให้น้ำนี่นา" 

 

 

 

 

ดิวไม่สนใจที่ผมพูด แต่กลับไปเลือกเสื้อไซส์ผมอีกสองสามชุดแล้วเดินไปเคาน์เตอร์จ่ายเงินทันที

 

 

 

 

 

"นี่ครับ  ห้ามปฎิเสธดิวนะน้ำ  ไม่งั้นดิวโกรธ "  

 

 

 

ผมจำใจยื่นมือไปรับถุงเสื้อในมือร่างสูงอย่างเกรงๆ 

 

 

 

 

 ก็ไม่ได้อยากได้จริงๆนี่นา  

 

 

 

 

แต่ในเมื่อตั้งใจจะให้ผมจริงๆ  ผมก็ไม่ปฎิเสธหรอกนะ ฮ่าๆ 

 

 

 

 

 

" ขอบใจนะดิว"  ผมยิ้มให้ดิว  

 

 

 

 

 ดิวยิ้มมุมปากก่อนจะเอื้อมมือมาจับหัวผมขยี้เบาๆจนมันยุ่งไปหมด 

 

 

 

 

 

" นี่แหน่ะ!  หมั่นไส้ ไอ้ตัวเล็ก!"  ดิวพูด ผมหัวเราะก่อนจะดึงมือดิวออก 

 

 

 

 

 

"โอย  ดิว หัวน้ำยุ่งหมดแล้วเนี่ย แล้วใครตัวเล็กกันห่ะ   น้ำไม่ได้ตัวเล็กนะ =3= " 

 

 

 

 

 ไม่ยอมรับความจริงที่หนึ่ง คือไอ้น้ำแดงครับ  

 

 

 

 

 

โหย  ผมแค่  หัวประมานไหล่ดิว  

 

 

 

 

 

ไม่ถือว่าเตี้ยครับๆ 

 

 

 

 

 

( หร๊า=_=) 

 

 

 

 

 

" คร้าบๆ  ไม่ตัวเล็กก็ได้ครับ  ไปๆกลับบ้านกัน เย็นแล้ว" 

 

 

 

 พูดจบดิวก็จูงมือผมเดินออกจากห้องไปขึ้นรถยนต์ของเค้าเอง  

 

 

 

 

ก่อนจะพาผมกลับบ้าน

 

 

Namdang: End 

...........

 

 

 

 

 

วันนี้คือวันหยุดโคตรจะหรรษาของผมเลยครับ 

 

 

 

หลังจากต้องเจออะไรมากมายรุมเร้าT^T  

 

 

 

ทั้งเรื่องไอ้พี่คิน  แล้วยังต้องคิดหนักเรื่องว่าไอ้ซินไปทำอะไรพี่โจไว้หรือเปล่า  

 

 

 

 

แต่วันนี้ไม่มีเรียน ไม่ต้องไปมอ 

 

 

 

กูนอนอยู่บ้าน  สบายใจ  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ที่บ้านผมก็มีผม  น้องชาย แล้วก็พ่อกับแม่ที่ทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัดอะครับ

 

 

 

 

 

 ท่านสองคนเป็นวิศวกรทั้งคู่ เลยไปทำงานในสังกัดด้วยกันอยู่บ่อยๆ

 

 

 

 

 

 แม่เคยบอกผมว่า เหมือนแอบเที่ยวรอบโลกไปในตัวด้วย  

 

 

 

 

ไปหลายที่เกิน =__=  

 

 

 

 

ตอนนี้ผมอยู่กับไอ้น้ำตาล น้องชายที่น่ารักของผมอยู่สองคนครับ   

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

 เสียงคนเดินมาทางห้องผม

 

 

 

 

 แน่นอนว่ามันคือไอ้น้ำตาล 

 

 

 

 

 

"พี่ลี่คร้าบบบบ!!! "  

 

 

 

มันเปิดประตูห้องผมแถมยังเดินเข้ามาตะโกนใส่ผมที่นอนอุดหูฟัง ฟังเพลงเกาหลีอยู่อีก 

 

 

 

 

 

 ไอ้น้องเวรนิ ! ขัดอารมณ์กูตลอด! 

 

 

 

 

" มีอะไร"

 

 

ผมดึงหูฟังออกจากหูตัวเอง  ก่อนจะถามมันไป 

 

 

 

 

" มีคนมาหาพี่คร้าบบบ  -[]-~"  

 

 

 

 

แหม่  ลากเสียงยาวจนน่าเตะก้นซักป้าปนะ ไอ้น้องชาย     

 

 

 

 

 

ป้าป!!

 

 

 

 

 

 ว่าแล้วไม่รอช้า 

 

 

 

 

 หมั่นไส้! เตะก้นงอนๆ มันไปที  สะใจครับ

 

 

 

 

  

" โอย!ไอ้พี่ลี่บ้า!!  ลงไปเลย  ผัวมาหาพี่แล้ว!!"  

 

 

 

คำพูดมันทำให้ผมเบิกตากว้าง  ห่ะ!  ตะกี้มันพูดอะไรนะ

 

 

 

 

 

"เห้ย!ผัวบ้าอะไร  พูดให้มันดีๆหน่อยดิเรา  เดี๋ยวจะฟ้องแม่ว่าเราพูดคำหยาบนะ " 

 

 

 

 

 แหน่ะ  เอาแม่มาขู่น้องตัวเอง  

 

 

 

 แมนสัสๆ อะ กู    

 

 

 

 

 

"ผมไม่ได้เป็นคนคิดอะ  แต่พี่ผู้ชายที่มาหาพี่ เค้าบอกให้เรียกพี่อย่างนี้  "

 

 

 

มันพูด สายตาโคตรใสซื่ออะ

 

 

 

 น้องกู =__=

 

 

 

 

แสดงว่าไม่ได้โกหก  

 

 

 

โดนสั่งมาจริงๆ  

 

 

 

 

 ว่าแต่ใครมาเล่นเชี่ยอย่างนี้ที่บ้านกูว่ะ   

 

 

 

 

ไอ้เชี่ยซินหรอ  มันยังไม่หายดีนิ  

 

 

 

 

 

หรือจะเป็นไอ้น้ำแดง

 

 

 

 

 

 หืม?รายนั้นเห็นว่าไปเดทกับแฟนคนที่สี่นี่หว่า=_=  

 

 

 

 

 

หรือจะไอ้ปิม   ไม่น่าใช่   ไอ้ปิมมันไม่ใช่คนที่จะมาเล่นอะไรพิเรนท์แบบนี้ 

 

 

 

 

 

แล้วใครว่ะ  พวกที่รู้จักบ้านกูก็มีแค่นี้นี่หว่า 

 

 

 

 

 

" พี่ลงไปเร็วๆดิ  ผมอยู่กับพี่คนนั้นสองต่อสอง  หัวใจผมเต้นตึกตักอะ " 

 

 

 

 

เอ้า เวรแล้วไหม น้องกู

 

 

 

 

 เสือกมาหัวใจเต้นตึกตักอะไรตอนนี้เนี่ย   

 

 

 

 

ผมที่เริ่มรำคาญความสะดีดสะดิ้งของน้องชายตัวเองไม่ไหว บวกกับอยากรู้ว่าใครกันที่มาบ้านกู 

 

 

 

 

 

บังอาจมาบังคับให้น้องกูต้องพูดคำหยาบคายเหล่านั้น 

 

 

 

 

 

ซึ่งกูก็พูดตลอด =__=  

 

 

 

 

 

ได้ลงคอ  ชิ!

 

 

 

 

 

    

เลยเดินลงจากชั้นสอง ห้องนอนของผม ไปชั้นล่างที่เป็นห้องรับแขกกึก! 

 

 

 

 

 

 

 

 

เห้ย!! 

 

 

 

 

 

อึ้งครับ

 

 

 

 

เกิดอาการลิ้นจุกปาก แปป

 

 

 

 

 

 

 เชี่ยแล้ว T[_____]T    

 

 

 

 

ผมอยากจะตะโกนคำนี้ดังๆ 

 

 

 

 

 

ขาผมหยุดชะงักทันทีที่เห็นผู้มาเยือน 

 

 

 

 

 

ผมคิดว่าวันหยุดของผมมันจะไม่เป็นวันหยุดที่หรรษาอีกแล้วล่ะ

 

 

 

 

 

 

 เพราะไอ้ ' ผัว'ของผมที่ไอ้น้ำตาลพูดถึงมันคือไอ้พี่คิน  

 

 

 

 

 

ไอ้โหด  !

 

 

 

 

 

 

 อ๊ากกกกก    แล้วมันรู้จักบ้านผมได้ไงเนี่ย!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

พอมันหันมาเห็นผมที่เดินลงบันไดชั้นสองมา  

 

 

 

 

 

ผมที่จะรีบวิ่งกลับขึ้นห้อง  โดนมันเดินเร็วๆ มาคว้าเอวผมไว้ก่อน 

 

 

 

 

 

 

" จะไปไหนครับเยลลี่ เมื่อวานมึงทำกูแสบนักนะ"

 

 

 

 

ไอ้พี่คินกดเสียงต่ำให้รับรู้ว่ามันโกรธ   

 

 

 

 

ไม่นะ  

 

 

 

 

ม่าย  

 

 

 

 

เรื่องเมื่อวานอะไร

 

 

 

 

 

หนูไม่รู้เรื่องน้าาา  T^T 

 

 

 

 

 

   ฮื่อออออ  ไอ้น้ำตาล 

 

 

 

 

 มึงมาช่วยพี่มึงหน่อยเด้!!!!!  

 

 

 

 

พอไอ้น้ำตาลทำท่าจะเดินลงมา  ไอ้พี่คินก็รีบพูด 

 

 

 

 

 

" น้องน้ำตาลครับ  พี่ขอพาพี่เราไปข้างนอกนะครับ"  

 

 

 

พูดจบก็หันไปส่งสายตาปิ้งๆ ให้กับไอ้น้องชายผม   

 

 

 

 

มันก็เคลิ้มซิวะครับ  บิดไปบิดมาอยู่นั่นแหละมึง  

 

 

 

 

หลงคนอื่น  ไม่ช่วยพี่มึงเล้ยยย!!! TT 

 

 

 

 

 

" ไอ้น้ำตาล  ชะ ช่วย  อุปป!!!"  

 

 

 

 

ผมจะร้องให้ไอ้น้ำตาลช่วยสักหน่อย  

 

 

 

 

 มือใหญ่ๆของไอ้พี่คินก็รีบตะครุบปิดปากผมเลย 

 

 

 

 

ฮื่ออ  กูแซรดดดด 

 

 

 

 

ปล่อยกู๊วววววว~

 

 

 

 

 

"ไปๆ พี่ไปกับพี่ชายคนนี้เถอะ ผมไม่บอกแม่หรอก ไม่ต้องเป็นห่วง  "

 

 

 

 

 โถ่! ไอ้น้องเวร 

 

 

 

 

 

 

 กูไม่ได้กลัวมึงจะบอกแม่เว้ย!!!   

 

 

 

 

ไอ้นี่ก็ซื่อ (บื้อ )เกินน

 

 

 

 

 

"งั้นพี่ไปก่อนนะ "

 

 

 

 

 

ไอ้พี่คินบอก  พลางลากผมออกจากบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 ฮื่อออออออ    

 

 

 

 

 

 

วันหยุดของกู!!~~

 

 

 

 

..........

 

Sin :Talk 

 

 

 

 

 

 วันนี้ผมมาดูหนังกับไอ้ปิมสองคนครับ   

 

 

 

 

ไอ้เชี่ยเยลบอกขี้เกียจมา มันเสือกดูเรื่องนี้แล้ว  

 

 

 

 

 

ส่วนไอ้น้ำแดงก็ไปหากิ๊ก  ผมเลยมาอโลนกับไอ้ปิมสองตัว 

 

 

 

 

 

 ตอนแรกเห็นเพื่อนไม่มากัน  ก็ว่าจะไม่มาบ้างแต่ไอ้ปิมมันอยากให้ผมออกมาสูดอากาศข้างนอกบ้าง  

 

 

 

 

หลังจากอยู่แต่บ้านมาสามสี่วันแล้ว

 

 

 

 

 

 แล้วให้กูมาสูดอากาศในโรงหนังเนี่ยนะ   

 

 

 

 

 

คิดได้นะมึง =__= 

 

 

 

 

ช่างมันเถอะๆ   

 

 

 

 

 

ตอนนี้ไอ้ปิมมันไปต่อแถวซื้อบัตรอยู่ครับ  

 

 

 

 

 

เรื่องที่ผมจะดูวันนี้ก็คือ ' พี่มาก  มาเป็นโขลง' 

 

 

 

 

 

 

 

ชื่อมันแปลกนะ

 

 

 

 

 

 

 ว่าแล้วผมก็เดินไปซื้อน้ำกับข้าวโพดคั่วรอไอ้ปิมดีกว่า.... 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้ผมอยู่ในโรงหนังกับไอ่ปิมแล้วครับ

 

 

 

 

ไอ้เชี่ยนี่ ดูดน้ำเอาๆ  จนมันหมดตั้งแต่หนังยังไม่เริ่ม  

 

 

 

 

 

 ถ้ากูแดกข้าวโพดแล้วติดคอนี่ กูจะทำไงวะครับ  =__= 

 

 

 

 

 

ผมปลงกับเพื่อนเชี่ยได้สักพัก  ก็หันไปดูหนังที่เริ่มจะฉายแล้ว    

 

 

 

 

 

จ๊วบ  ! แจ๊บ! 

 

 

 

 

=__= 

 

 

 

 

 

เอิ่ม....กูว่าเสียงที่นั่งข้างๆมันแปลกๆนะ    

 

 

 

 

 

ผมหน้าชา  เมื่อหันไปแล้วเจอหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังดูดดื่ม กันอย่างเมามันในอารมณ์ 

 

 

 

 

 

 เห้ยๆๆ!!  

 

 

 

 

มึงรู้ไหมว่ากูมองอยู่นะเว้ย! 

 

 

 

 

 

แล้วที่นั่งเราอยู่ห่างกันแค่สองตัวเองนะ เว้ยเห้ย!  

 

 

 

 

 

   ผมตกใจไม่เท่าไร  ก็ต้องเงิบหนักเข้าไปอีก เมื่อไอ้หนุ่มที่จูบดูดดื่มกับสาวหุ่นสะบึ้มอยู่นั้น คือไอ้พี่โจที่เพิ่งมาบอกผมเมื่อวันก่อนว่าจะมารับผิดชอบกู !! 

 

 

 

 

 

แหม่!  ไม่สิ้นลายนะมึง  พูดวันนั้น  แต่วันนี้กับมาทำทุเรศๆกับคนอื่นกลางโรงหนังด้วย    

 

 

 

 

 

นี่ถ้าผมเสือกแอบหลงปลื้มมันไปก่อนนะ  กูคงร้องไห้น้ำตาตกแน่ๆ  ที่เห็นคนที่บอกจะรับผิดชอบตัวเองมาจูบอยู่กับคนอื่นเนี่ย  

 

 

 

 

แต่พอดีว่ากูไม่ได้ชอบขี้หน้ามึงวะ  ฮ่าๆ!  

 

 

 

 

 

 แต่ผมว่าไอ้พี่โจนี่ต้องเห็นผมอยู่ก่อนแล้วแน่ๆเลยวะ เพราะมันหันมามองทางผมตลอดๆ  แถมยังยิ้มมุมปากด้วย  

 

 

 

 

 

 

โหย เลวแบบพี่ดรีมบอกไม่มีผิด!!   

 

 

 

 

 

 ผมหันกลับไปทางที่ไอ้ปิมนั่งอยู่  

 

 

 

 

 

ก่อนจะยิ้มเมื่อนึกอะไรออกแล้วทำแรด ไปซบมัน  

 

 

 

 

 

แกล้งทำเป็นหยิบข้าวโพดคั่วยัดใส่ปากไอ้ปิมอย่างอ่อยๆ  

 

 

 

 

 

ไอ้ปิมนี่มองผมหน้าเหวอเลยครับ  

 

 

 

 

 

แต่ผมก็พยักเพยิดไปทางไอ้พี่โจ  แล้วส่งสายตาไปให้มันประมานว่าช่วยกูหน่อย 

 

 

 

 

 

ไอ้ปิมที่ไม่ค่อยจะรู้เรื่องเลย ทำตามอย่างมึนๆ 

 

 

 

 

 

ได้ผลครับ! 

 

 

 

 

 

ไอ้พี่โจหยุดนัวเนียกับสาวหุ่นสะบึ้มของมัน 

 

 

 

 

 

แล้วมันก็ลุกพรวด  

 

 

 

 

 

จนสาวสวยคนนั้นที่นั่งอยู่บนตักไอ้พี่โจหล่นพลั่กลงไปกองกับพื้น  

 

 

 

 

 

เห็นแล้วฮาว่ะ ฮ่าๆ

 

 

 

 

แต่ เห้ยๆ!!  

 

 

 

 

ลุกแล้วเดินมาทางกูทำไมวะ 

 

 

 

 

นี่มันในโรงหนังนะเว้ย!

 

 

 

 

 

 

"มานี่เลย!!! "  ไอ้พี่โจบีบข้อมือผม แล้วออกแรงลากให้ผมลุกขึ้น  

 

 

 

 

 

ผมที่เอ๋อแดก  ได้แต่เดินตามแรงกระชากนั้นไป  

 

 

 

 

 

ไอ้ปิมที่จะลุกขึ้นมาช่วยผม โดนไอ้พี่โจมองหน้าแบบหาเรื่องอย่างแรง  

 

 

 

 

 ผมที่อยู่ข้างหลังไอ้พี่โจเลยส่ายหน้าบอกไอ้ปิมว่า  ไม่เป็นไร 

 

 

 

 

 

 แต่ดูเหมือนมันจะกังวลมาก  

 

 

 

 

 

โอย  กูรักมึงว่ะ ไอ้ปิม  มึงแม่งโคตรเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับกูอะ 

 

 

 

 

 

 ซึ้งแปป  T^T  

 

 

 

 

 

 ไม่ปล่อยให้กูซึ้งนาน  ไอ้พี่โจก็กระชากผมให้เดินตามมันไป 

 

 

 

 

 

" โอย! ผมเจ็บนะ!"  ผมยื้อมือตัวเองออกจากพี่โจ 

 

 

 

 

 หลังจากที่เรามาหยุดกันที่โรงจอดรถ  แต่มันแม่งก็ไม่ยอมปล่อยมือผม! 

 

 

 

 

" เจ็บก็ดี  กูก็ทำให้มึงเจ็บ!!! จะได้จำ  ว่ามึงเป็นของกูแล้ว!  ไม่มีสิทธิไปให้ท่าใครอีก!" 

 

 

 

 

 

 ผมอึ้ง  ทำไมต้องตะคอกผมด้วย!!!  

 

 

 

 

 

กูก็ตกใจเป็นนะเว้ยT^T 

 

 

 

 

 

"อะไรของพี่! ผมไม่ได้เป็นของใครทั้งนั้น  แล้วผมจะไปไหน ทำอะไร มันก็สิทธิของผม  ไม่เกี่ยวกับพี่   แล้วทีพี่ยังพาผู้หญิงคนอื่นมานัวเนียกันไม่อายผีสางได้เลย  นับประสาอะไรกับแค่ผมมาดูหนังกับคนอื่น!"  

 

 

 

 

 

ผมที่เริ่มเดือด  ใส่พี่โจไม่ยั้ง  ฮึ้ย! 

 

 

 

 

" ทำไมมึงจะไม่ใช่ของกู  หรือจะต้องให้กูทำอีกรอบถึงจะจำ  ห่ะ!" ไอ้พี่โจออกแรงบีบที่ข้อมือผม

 

 

 

 

 เจ็บนะเว้ย!! 

 

 

 

 

"ไม่  ไอ้เรื่องที่ผมนอนกับพี่ครั้งนั้นมันก็แค่เมา  ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรเลย  พี่เข้าใจไหม! "  

 

 

 

 

 

 

"นี่มึง! " 

 

 

 

 

พี่โจอึ้ง แต่ก็บีบผมแรงขึ้นเรื่อยๆ 

 

 

 

 

 

 โอย!   คนหรืองูว่ะ  เจ็บนะ   

 

 

 

 

 

ข้อมือกูแดงหมดแล้วเนี่ย!!  

 

 

 

 

 

 

"โอย!!  ผมเจ็บนะ  ปล่อย!!!  ผะ ผม  อ๊ะ!! "  

 

 

 

 

พี่โจไม่สนใจเสียงร้องของผม แต่กลับผลักผมลงนอนกับกระโปรงหลังรถของเค้า ร่างสูงประกบปากหนากับปากบาง   ส่งลิ้นร้อนชอนไชตักตวงความหวานไปทั่วทั้งโพรงปากของผม   ดูดดึงไล่ต้อนลิ้นเล็กจน จนมุมอยู่หลายต่อหลายรอบ มือก็เลิกเสื้อตัวบางของผมขึ้น จัดการบีบขยี้ยอดอกสีสวย  แล้วลูบไล้มือไปตามร่องอกเนียนนวล ผมทุบที่อกเค้าแรงๆ เป็นเหตุ ให้ร่างสูงต้องละออกจากปากบางอย่างอ้อยอิง 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ!!

 

 

 

 

 

"แฮ่กๆ"  

 

 

 

ผมหอบหายใจ กอบโกยเอาอากาศเข้าปอดเต็มที่ 

 

 

 

 

 

ไอ้พี่โจหน้าหันไปตามแรงตบของผม     

 

 

 

 

 

น้ำใสๆคลออยู่ที่เบ้าตาของผม  

 

 

 

 

 

ผมร้องไห้  

 

 

 

 

 

 รู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก  

 

 

 

 

 

 เมื่อกี้ พี่โจดูน่ากลัวมาก  

 

 

 

 

 

สายตาเค้ามันบ่งบอก เหมือนจะกินผมไปทั้งตัว

 

 

 

 

 

 ผมจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่  ก่อนจะใช้หลังมือปาดน้ำตาตัวเองออกแรงๆ  ตาผมแดงไปหมดแล้ว  

 

 

 

 

พี่โจอึ้ง ที่เห็นผมร้องไห้  พยายามจะเข้ามาจับตัวผม   แต่ผมก็สะบัดตัวเองออกจากมือมัน 

 

 

 

 

 

"ผม เกลียดพี่!  ได้ยินไหมว่า เกลียดๆๆๆ!!  อย่ามาเจอกันอีกเลย!!" 

 

 

 

 

 ผมตะคอกใส่หน้าร่างสูงก่อนจะวิ่งหนีเข้าห้างไป 

 

 

 

 

 ปล่อยให้พี่โจยืนนิ่ง ทำอะไรไม่ถูกอยู่ที่เดิม 

 

 

 

 

 

ผมรีบเดินจ้ำอ้าวไปหาไอ้ปิมที่รออยู่หน้าศูนย์อาหาร มันตกใจกับสภาพหน้าผมมากครับ  ถามแล้วถามอีกว่าไอ้พี่โจมันทำอะไรผมหรือเปล่า  รู้สึกดีครับที่เพื่อนเป็นห่วง  

 

 

 

แต่อารมณ์กูตอนนี้แม่งไม่อยากจะยิ้มเลยวะ  เสียใจอย่างแรง  

 

 

 

ผมกับไอ้ปิมเดินจะออกจากห้าง  แต่ผมก็ต้องชะงักเมื่อ พี่โจที่ตามผมเข้ามา ยืนอยู่ตรงหน้า   

 

 

 

 

 

 

"  กูขอคุยด้วยหน่อย "

 

 

 

มันพูดเสียงอ่อนลงจากเมื่อกี้  ผมทำหน้าบึ้ง เหมือนจะร้องไห้ไอ้ปิมเห็นอย่างนั้นก็รีบเข้ามายืนขวางไม่ให้ไอ้พี่โจมาคว้ามือผมได้ 

 

 

 

 

"เห็นไหมว่ามันไม่อยากไป  อย่ามาบังคับ" 

 

 

 

 

ไอ้ปิม  มึงแมนมากครับ  สงสัยได้เชื้อไอ้เยลลี่มาแน่ๆ  

 

 

 

 

"มึงเป็นใคร  ถอยออกไป  ไม่งั้นเจอดีแน่!! "ไอ้พี่โจที่ยังไม่เลิกเข้าใจผิดว่าไอ้ปิมมันเป็นกิ๊กผม พูดขึ้นอย่างเดือดดาล 

 

 

 

ไอ้ปิมจะโดนต่อยไหมวะเนี่ย  ออกโรงปกป้องผมเต็มที่  ทั้งๆที่ตัวมึงก็สูงกว่ากูนิดเดียว=__=

 

 

 

 

"ไอ้ปิมมันเป็นเพื่อนผม  พี่ไม่มีสิทธิมาทำอะไรเพื่อนผมทั้งนั้น! "

 

 

 

ผมพูดเสียงแข็ง ไอ้พี่โจหันมามองผมอึ้งๆอีกครั้ง 

 

 

"เพื่อนเหรอ? " 

 

 

 

มันดูตกใจ  

 

 

 

 

หึ รู้สึกผิดละซิ  ที่เข้าใจผิด คิดไปว่าไอ้ปิมเป็นกิ๊กผม   ทำมาเป็นหน้าเศร้า    กูไม่หลงกลมึงหรอกเว้ย!! 

 

 

 

 

" เออ! เพื่อนผม!!" 

 

 

 

 

 

"ซิน  ไปคุยกับกูให้รู้เรื่อง "

 

 

 

 

มันพยายามจะมาดึงแขนผม  แต่ผมก็หลบ แล้วลากไอ้ปิมให้รีบเดินตามออกมา  แต่ไอปิมก็หยุดเดินแล้วจับมือผมไว้ก่อน 

 

 

 

 

 

 

"กูว่ามึงไปคุยกับเค้าให้รู้เรื่องดีกว่าวะซิน  ขืนเป็นอย่างนี้เค้าก็จะตามมึงตลอดและ  คุยตรงนี้ก็ได้  กูจะคอยช่วยมึงเอง"  

 

 

 

 

ผมนิ่งคิดกับสิ่งที่ไอ้ปิมบอก 

 

 

 

 

อืม  ก็จริง  แต่มันจะเอาอะไรกับผมอีกละ  ก็ในเมื่อบอกไปหมดแล้วนี่นา 

 

 

 

 

 

" ซิน.." เสียงไอ้พี่โจดังขึ้น  ไอ้ปิมปล่อยมือจากผม  แล้วผมก็เดินไปหาพี่โจ

 

 

 

 

 

 

" พี่มีอะไรก็รีบๆพูด  ผมไม่อยากเสียเวลาอยู่กับคนอย่างพี่"

 

 

 

 

ผมพูดประชดประชัน  

 

 

 

 

 

พี่โจเงียบไปพักนึง 

 

 

 

 

ก่อนจะถอนหายใจยาวๆออกมา 

 

 

 

 

" กูขอโทษ ที่ทำเลวๆกับมึงไปตะกี้  กูจะไม่ทำมันอีก กูรู้ว่ามึงคงไม่ยกโทษให้กู  แต่กูจะทำให้มึงเห็น  ว่ากูจะเลิกทำเรื่องชั่วๆ  เลิกเจ้าชู้  เลิกเลว  เพื่อมึง...ซิน"

 

 

 

 

 

 

 

.....................

 

 

 

 

 

####มาต่อให้แล้วจ้า  เย้ๆๆ    พี่โจเริ่มรุกน้องซินของเราแล้ว  ฮ่าๆอ่านแล้วเม้นด้วยน้าๆ   

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา