Dragon curse
เขียนโดย Ellemourche
วันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.38 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 21.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ผู้ช่วยชีวิต(Savior)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปีกคู่ที่ 2 ผู้ช่วยชีวิต
“โธ่! ทำมันมันไกลจังนะ ดีนะเนี่ยที่วันนี้พระจันทร์เต็มดวงเลยมองเห็นทาง ถ้าไม่มีแสงจันทร์ละก็แย่เลย”
..เด็กหญิงเดินไป บ่นไปตามทาง ขึ้นปราสาท !! แควะ !! เด็กหญิงหันมองไปที่ต้นเสียง มันดังมาจากข้างในเงามืด
“นั่นใครน่ะออกมานะ”
เด็กหญิงตะโกนถามแต่ไร้วี่แววที่จะตอบกลับมาแต่ทว่าในเงามืดนั้นมีดวงตาแดงก่ำคู่หนึ่งจ้องมาที่เธอพร้อมกับเสียงขู่ เห็นดังนั้นเธอจึงวิ่งหนีสุดชีวิต แต่กรรมเธอวิ่งได้ช้ากว่ามันมันกระโจนไปดักข้างหน้าของเด็กสาว ร่างอันน่าสะพรึงกลัวที่ปรากฎอยู่เบื้องหน้านั้นคือ มนุษย์หมาป่าร่างยักษ์ เธอพยายามตั้งสติแล้ววิ่งหนีอีก แต่ทว่าคราวนี้ไม่ราบรื่นเหมือนครั้งก่อน มันกระโจนใส่เธอ แล้วได้ฝังกรงเล็บอันคมกริบไว้บนไหล่เธอ ฉั๊วะ!! เลือดพุ่งกระฉูด เธอล้มลงนอนนิ่งเลือดไหลไม่หยุดเธอใช้แรงเฮือกสุดท้ายตะโกนขอความช่วยเหลือสุดเสียง ทันใดนั้น เหนือท้องฟ้า ที่ที่เธอถูกเจ้ามนุษย์หมาป่าคร่อมอยู่นั้น ได้ปรากฎร่างของบางสิ่งบางอย่างขึ้น ปีกอันมหึมา หางอันเรียวยาว และ ลำตัวที่เป็นสีเงินเรืองแสง
“นั่นอะไรหนะ บนท้องฟ้านั่น”
เด็กหญิงพูดกับตัวเองด้วยเสียงที่แผ่วเบาแล้วสลบไป ร่างนั้นที่ปรากฎบนท้องฟ้านั้นคือมังกรสีเงินตัวหนึ่งมันบินโฉบลงมาที่มนุษย์หมาป่า แล้วใช้หางฟาด เปรี้ยง!! มนุษย์หมาป่ากระเด็นไปกระแทกกับกับต้นสนข้างทาง มันลุกขึ้นทำเสียงขู่เจ้ามังกร แล้ววิ่งหายเข้าป่าไป มังกรตัวนั้น เดินมาที่ร่างของเด็กสาวที่โชกเลือด มันจ้องแผลอันเหวอะหวะที่ไหล่ของเด็กสาวอยู่ครู่หนึ่งมันก้มหน้ามาที่ไหล่ของเด็กสาวพ่นลมหายใจของมันใส่แผลของเธอ แผลที่มีอันตรายถึงชีวิตหายเป็นปลิดทิ้ง เนื้อที่ถูกฉีกกระชากออกไปกลับมาสมานต่อติดกันเหมือนกับไม่เคยเกิดแผลขึ้นเลยสติของสาวน้อยเลื่อนลอยถามย้ำๆในหัวตัวเอง
“นี่มันเรื่องอะไรกัน เราฝันไปรึ อ๊ะหรือว่าเรากำลังจะตาย”
แล้วก็หมดสติไป…….... เด็กสาวลืมตาขึ้นได้พบว่าตัวเองอยู่ในที่ที่หนึ่ง ข้างๆมีตาของเธอนั่งอยู่
“เอ้า.. ฟื้นแล้วเหรอหลานตา ”
อาเทอร์ ตาของซีเรียเอ่ยปากถามหลานสาว
“ที่นี่ที่ไหน ? หนูมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงจ๊ะตา ”
“หลานนอนสลบอยู่ที่กลางทาง คุณหนูไปเจอเข้าจึงอุ้มมาที่ปราสาทนี่”
เด็กสาวถามตาของเธอ เด็กหญิงนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วอุทานขึ้นว่า
“มนุษย์หมาป่า มันทำร้ายหนูแต่มีตัวอะไรก็ไม่รู้สีน้ำเงินปีกใหญ่ๆบินบนฟ้า หรือว่าจะเป็นมังกรคะตา ”
ตาหัวเราะแล้วพูดขึ้นหลานคงจะฝันละมั้งมังกรหนะมีที่ไหนกันเล่า เด็กสาวหน้าแดงเพราะความอาย
“เออนี่ซีเรีย ขึ้นไปทักทายคุณหนูกับตาหน่อยนะตาจะพาไปแนะนำตัวกับเจ้าของที่นี่”
คุณตาลุกขึ้นยืนพร้อมกับพูดชวนหลานสาว เด็กสาวเดินขึ้นบันไดตามคูณตาไป
“ปราสาทหลังนี้มีแค่คูณหนู กับตาอยู่แค่สองคนเองพ่อแม่ของคุณหนูตายไปตั้งแต่คุณหนูยังเด็กๆ”
“แล้วคุณหนู อายุเท่าไหร่จ๊ะตา เด็กสาวถามด้วยความสงสัย”
“เอ่อ ปีนี้ก็ 18 ละมั้ง”
คุณตานึกอยู่ซักพักถึงจะตอบ ทั้งสองเดินขึ้นเรื่อยๆ จนมาถึงชั้นที่ 12 ชั้นสูงสุดของปราสาท ตาและเด็กสาวหยุดอยู่ที่หน้าห้องห้องหนึ่ง ก็อกๆๆ คุณตาเคาะประตู
“คุณหนู ฮาเดส ขอรับกระผมเข้าไปได้ไหมขอรับกระผมพาหลานสาวมาแนะนำครับ ”
พอคุณตาพูดจบซักพักหนึ่งมีเสียงของเด็กหนุ่มตอบกลับมา เข้ามา ประตูบานใหญ่เปิดออก
………………………………………………………………………………………To be continue
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ