Danger loveรักอันตรายจากชายบ้าบอ
-
เขียนโดย ช็อกโกเลตชิพ
วันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 10.02 น.
1 ตอน
2 วิจารณ์
3,043 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 17.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ตั๋ว?!ฟรี?!!!จากการชิงโชค!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ปีใหม่....ปีใหม่ลูกกกกก"
เสียงคุณแม่ร้องครางมาจากข้างล่างเสียงเหมือนท่านร้องไห้ยังไงยังงั้นฉันเลยต้องรีบลงมาดู...
"มีอะไรคะแม่..?"ฉันถามท่าน
คุณแม่ไม่ตอบแต่ยื่นตั๋วสีชมพูใบหนึ่งมาจ่อหน้าฉัน
'คุณคือผู้โชคดี!!!คุณได้สิทธิไปญี่ปุ่น2เดือนเต็มคะ!!!!'ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยส่งฝาโอบิอี่แค่1ฝาจะได้สิทธินี้จริงๆ
ก็ไม่ได้อยากจะอวดหรอกนะแต่กะอีแค่ญี่ปุ่นบ้านฉันก็ไปได้!
"แต่แม่คะบ้านเราก็ไปได้นี่คะไม่เห็นต้องไปเลย..."
"แต่....มันฟรีนะลูกกกก"
'นี่สินะเหตุผลของแม่-_-;'
"เอ่อ...แม่ไปเองเถอะคะ....."ดูท่าทางแม่คงอยากจะไปอะนะ...
"แต่ชื่อมันเป็นสิทธิของลูกน้าา"
"แค่ไปก็พอใช่ไหมคะแม่...แค่นี่ใช่มะ"
"ใช่จ่ะ...อ้อ...ซื้อของมาฝากแม่ด้วยน้าาาาาาาาาา"
'เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงอยากให้ไปนักหนา...-/\-'
ญี่ปุ่น.................
ฉันค่อยๆเดินขึ้นบันไดอย่างช้าๆก็นะญี่ปุ่นมันทำให้ฉันนึกถึงอะไรบางอย่าง....
ฉันเก็บกระเป๋าเดินทางเพราะอีก2วันก็จะไปแล้วเพราะงั้นดลยตัองเก็บกระเป๋าเอาไว้ก่อนกันลืมโน่นลืมนี่
แต่ที่ฉันไม่ลืมแน่ๆนั่นก็คืออออ'เสื้อกันหนาวอะนะ'
เฮ้อออออ...แต่ตั้ง2เดือนเลยนะปีใหม่....
'เธออยู่ได้เหรอ...'
..........................................................................................................
อย่าลืมอ่านแนะนำตัวละครน้าาา
เสียงคุณแม่ร้องครางมาจากข้างล่างเสียงเหมือนท่านร้องไห้ยังไงยังงั้นฉันเลยต้องรีบลงมาดู...
"มีอะไรคะแม่..?"ฉันถามท่าน
คุณแม่ไม่ตอบแต่ยื่นตั๋วสีชมพูใบหนึ่งมาจ่อหน้าฉัน
'คุณคือผู้โชคดี!!!คุณได้สิทธิไปญี่ปุ่น2เดือนเต็มคะ!!!!'ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยส่งฝาโอบิอี่แค่1ฝาจะได้สิทธินี้จริงๆ
ก็ไม่ได้อยากจะอวดหรอกนะแต่กะอีแค่ญี่ปุ่นบ้านฉันก็ไปได้!
"แต่แม่คะบ้านเราก็ไปได้นี่คะไม่เห็นต้องไปเลย..."
"แต่....มันฟรีนะลูกกกก"
'นี่สินะเหตุผลของแม่-_-;'
"เอ่อ...แม่ไปเองเถอะคะ....."ดูท่าทางแม่คงอยากจะไปอะนะ...
"แต่ชื่อมันเป็นสิทธิของลูกน้าา"
"แค่ไปก็พอใช่ไหมคะแม่...แค่นี่ใช่มะ"
"ใช่จ่ะ...อ้อ...ซื้อของมาฝากแม่ด้วยน้าาาาาาาาาา"
'เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงอยากให้ไปนักหนา...-/\-'
ญี่ปุ่น.................
ฉันค่อยๆเดินขึ้นบันไดอย่างช้าๆก็นะญี่ปุ่นมันทำให้ฉันนึกถึงอะไรบางอย่าง....
ฉันเก็บกระเป๋าเดินทางเพราะอีก2วันก็จะไปแล้วเพราะงั้นดลยตัองเก็บกระเป๋าเอาไว้ก่อนกันลืมโน่นลืมนี่
แต่ที่ฉันไม่ลืมแน่ๆนั่นก็คืออออ'เสื้อกันหนาวอะนะ'
เฮ้อออออ...แต่ตั้ง2เดือนเลยนะปีใหม่....
'เธออยู่ได้เหรอ...'
..........................................................................................................
อย่าลืมอ่านแนะนำตัวละครน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ