รักหลอกๆ อยากลองใจเธอ

 รายงานเยอะเป็นบ้า ใครบอกว่าเรียนมหาลัยจะสบายเนีย เหนื่อยโว๊ยยยยยยยยย

Rrrr

  ยัยนิรินนิ โทรมาทีไรเนีย

  "ฮัลโหล มีไรรึเปล่า"

  'ฉันเลิกกับพี่คริสตันแล้วน่ะ' อะไรน่ะยัยนิรินเลิกกับพี่คริสตัน บ้า บ้าไปแล้วแน่ๆอ่ะ

  "แกเลิกกับพี่เขาทำไม แกบ้าไปแล้วหรอ" ฉันต่อว่านิริน ที่ทำอะไรไม่คิดก่อน

  'ฉันไม่ได้บ้าน่ะแก ก็ฉันคบกับนิวตันอ่ะ' ไอ้นิวตันอย่าให้เจอหน้าน่ะ แม่จะซัดให้น่วมเลย

  "แต่แกคบกับพี่คริสตันก่อนน่ะ นิวตันมันมาทีหลัง แกทำแบบนี้ได้ไง" ตัน ตัน เยอะจริง

  'แกอ่ะ แกจะดุฉันทำไมกัน'

  "หรือ เพราะที่ฉันบอกเรื่องเมื่อวัน..."

  'เห้ย ไม่เกี่ยวเลยแก ฉันอยากจะเลิกกับพี่เขาเพราะฉันคบกับนิวตันจริงๆอย่าคิดมากเลย'

  "จริงน่ะ" ฉันถามเพื่อความแน่ใจ

  'จริงดิ นั้นแค่นี้ก่อนน่ะนิวตันตามแล้วอ่ะ' 

ติ้ดดด

  นิรินว่าแล้ววางสายไป ฉันก็อยากจะสบายใจอยู่หรอกน่ะ ฉันไม่น่าบอกเลยว่าฉันชอบพี่คริสตัน ไม่งั้นยัยนิรินคงไม่คิดที่จะบอกเลิกหรอก

ตั้งแต่เมื่อวานฉันลองโทรไปหาพี่คริสตัน พี่คริสตันก็ไม่รับ ไม่ตอบข้อความ รู้สึกห่างเหินกันไปมากเลย นี่อย่าบอกน่ะว่าพี่เขาเลิกกับยัยนิรินแล้วยังจะเลิกคุยกับฉันด้วย ไม่น่ะ T   T

  "เป็นอะไรไป เขี่ยข้าวเล่นอยู่ได้โตแล้วน่ะไม่ใช่เด็กๆ" คุณพ่อที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ถามขึ้น  

  "ปะ..เปล่าค่ะ" ฉันตอบแล้วตักข้าว เข้าปาก

  "เอ้อ คุณค่ะเพื่อนฉันอ่ะค่ะ" คุณแม่ที่นั่งตรงข้ามฉันพูดขึ้น 

  "อ่อ คุณวานิสาอ่ะหรอ" คุณพ่อถามแล้วเก็บหนังสือพิมพ์ที่อ่านลง

  "ค่ะ เขาชวนพวกเราไปงานเลี้ยงที่บ้านค่ะ" หะ คุณวานิสา แม่พี่คริสตันนี่

  "หนูไปด้วยค่ะ" ฉันรีบเสนอ ทุกคนหันมามองฉันเป็นตาเดียว

  "ว่าไงน่ะ ลูกจะไปด้วยหรอ แม่ชวนไปทีไรไม่เห็นลูกจะไปเลย" คุณแม่ถามฉันอย่างตกใจ

  "เอ่อ คืออยู่บ้านเบื่อๆอ่ะค่ะ ให้หนูไปด้วยน่ะค่ะคุณแม่" ฉันว่าอย่างออดอ้อน

  "ได้อยู่แล้วสิ" แม่ว่าแล้วตักข้าวเข้าปาก เย็นนี้เจอกันน่ะค่ะพี่คริสตัน

ณ ที่บ้านพี่คริสตัน

  "มาแล้วหรอ กำลังคิดถึงอยู่พอดีเลย" คุณน้าว่าแล้วเดินมากอดแม่ฉัน แล้วไหนพี่คริสตันล่ะ หายไปไหนกันน่ะ

  "เอ่อ คุณน้าค่ะแล้วพี่คริสตันไม่อยู่หรอค่ะ" ฉันหันไปถามคุณหน้า คอยชะเง้อมองหาพี่คริสตันไปด้วย

  "อ่อ พี่เขาอยู่ข้างๆหน่ะลูก จะให้แม่ไปตามดีไหมค่ะ" คุณน้าว่า

  "ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูขึ้นไปก็ได้ค่ะ ขึ้นไปได้ใช่ไหมค่ะ" ฉันว่าแล้วหันมาถามอีกรอบ ดูคุณน้าอึ้งๆไปนิดคุณแม่ก็ด้วย

  "ได้จ้ะ^^" ฉันเดินขึ้นบันไดมา ตอนนี้ทุกคนก็มาเยอะกันมากๆแล้ว บ้านก็ใหญ่โตขนาดนี้ ก็น่ะบ้านคนรวยนี่นา

  ว่าแต่ไหนห้องพี่คริสตันกันเนีย อ๊ะ นี่ไงมีชื่อเขียนอยู่หน้า เอ อยู่ไหนกันน่ะ อ๊ะ นั่นไงเจอแล้ว

ก๊อก ก๊อก

  ฉันเดินไปตรงที่หน้าห้องที่มีชื่อพี่คริสตันอยู่ แต่กลับมีแต่ความเงียบ นี่พี่เขาอยู่ในห้องนี่จริงๆใช่ไหมเนีย

ก๊อก ก๊อก

 เงียบ ไม่อยู่รึเปล่าเนีย นั้นไปรอข้าง

แอ๊ด 

  "ว๊ายยยย" พรึบ โอ๊ย เจ็บอ่ะ

พรึบ

  "เห้ยยยย" อยู่ๆ พี่คริสตันก็เปิดประตูแล้วดึงฉันเข้าห้องอย่างเร็วทำให้ฉันล้มลงบนเตียงพอดี แต่พอฉันพยุงตัวกำลังจะลุกพี่คริสตันก็ขึ้นคร่อมฉันพอดี เห้ยนี่มันอะไรเนีย พี่คริสตันเมาหรอ

  "มาทำอะไร" ถามได้เย็นชามาก -  -*

  "เอ่อ คือ นิวเยียร์โทรหาพี่ไม่รับเลย นี่พี่เมาหรอ อุ้บ" เห้ย จะ จะ จูบ พี่คริสตันกำลังจูบฉันอยู่ เห้ยนี่มันอะไรกันเนีย พอฉันพยายามดิ้นก็ยิ่งไม่ช่วยอะไร ยิ่งทำให้คนข้างบนยิ่งจับข้อมือฉันนั้นแรงกว่าเดิม  กลิ่นเหล้าฟุ้งไปเต็มปากของพี่คริสตัน นี่พี่คริสตันดื่มเหล้าหรอเนีย อกหักจากยัยนิรินสิน่ะไม่แปลกหรอก แต่ฉันจากดิ้นกลายเป็นเคลิ้มตามเรื่อยๆ

  ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่เหมือนกัน กว่าพี่คริสตันจะหยุดจูบฉันสักที

  "เอ่อ คือ พี่ขอโทษน่ะครับ" พี่คริสตันว่าแล้วมองหน้าฉัน -///- อยู่ใกล้จมูกชนกันแบบนี้ ฉันก็เขินน่ะค่ะ

  "เอ่อ พี่คงเมาอ่ะค่ะ หนูไม่.."

  "พี่ไม่ได้เมา" พี่คริสตันว่าเสียงแข็ง แล้วทำไมต้องทำเสียงเย็นชาใส่กันด้วยล่ะ

  "เอ่อ ค่ะ นิวเยียร์ว่าพี่คริสตันลุกก่อนเถอะค่ะ" ฉันว่าแล้วกำลังจะขยับแต่คนที่คร่อมฉันดันเอาหน้ามาใกล้อีกคราวนี้ปากห่างกันแค่นิดเดียว โอ๊ยยยยย ใจฉันมันเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆแล้วน่ะ อย่าทำแบบนี้สิค่ะ -///-

  "น้องนิวเยียร์เป็นอะไรไป ทำไมหน้าแดง หัวใจยังเต้นแรงอีก" ยังจะมาถามฉันอีกหรอ เล่นใกล้ขนาดนี้ แกล้งฉันรึเปล่าเนีย แถมขโมยจูบแรกฉันไปอีก

  "ปะ...เปล่าค่ะ" ฉันว่าแล้วหันไปทางอื่นแทน

  "พี่เลิกกับนิรินแล้ว" พี่คริสว่าเสียงเบาแต่ก็ทำให้ฉันได้ยินอยู่ ฉันหันไปมองคนข้างบน สายตาดูเศร้าสร้อย ฉันสงสารพี่คริสตันจัง

  "พี่โอเครึเปล่าค่ะ" ฉันว่า พี่คริสตันลุกขึ้นแล้วนั่งลงข้างๆฉัน รอดไปหน่อย หัวใจฉันจะทะลุออกมาอยู่แล้วเชียว

  พี่คริสตันหันมามองหน้าฉัน แล้วเดินไปที่โต๊ะที่มีพวกเครื่องดื่มแอลกอฮอร์ราคาแพงวางอยู่ เปิดไปหลายขวดแล้วด้วย

  "พี่ก็คงต้องโอเคใช่ไหมครับ" พี่ครัสตันหันมาแล้วกระดกเหล้าเข้าปาก เฮ้อ ฉันควรจะเดินออกไปจากห้องนี้ดี หรือ นั่งอยู่นี่ดี เฮ้อ คิดเรื่องเมื่อกี้ที่โดนจูบแล้ว โอ๊ย เขินนน>///< แต่พี่เขาดันไม่ได้คิดแบบเดียวกับฉันที่ชอบพี่เขาหน่ะสิ T  T