Detection: ฝ่าด่านอันตราย ขัดขืนหัวใจยัยเเฮกเกอร์

 
ฟึ่บ
ปึง
พอเอารถมาจอดไว้ที่ลานจอดรถบริเวณของสังกัดสตาร์ชิปได้ฉันก็เริ่มเอาเครื่องประดับต่างๆมาปกปิดใบหน้าให้ได้มากที่สุด ถึงเวลาจะผ่านไปหลายปีเเต่พี่ชายฉันก็อาจจะจำหน้าฉันได้เเต่มันก็ไม่มากนักเพราะตอนนี้ฉันสวยขึ้นเป็นกองเเละที่สำคัญชื่อของฉัน...เเต่ก่อนพี่ฉันเรียกฉันว่าป๊อปเฉยๆเเต่ตอนนี้ฉันริอ่านเปลี่ยนมาเป็นป๊อปอายส์เป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ฮ่ะๆมันส์ล่ะสิค่ะภารกิจนี้ดุเดือดมว๊ากกก
เเอ๊ด
ฉันเปิดประตูบานใหญ่ยักษ์เเละเดินเข้าไปในตึกอย่างสง่างาม เเต่ยังไม่ทันก้าวเท้าเดินได้กี่ก้าวก็มีไอ้ยักษ์สองตัวเข้ามาจับฉันเเละขึงเอาไว้ เอ๊ะนี้มันอะไรก๊านนนน กรี๊ด!
"ปล่อยฉันนะยะ มาจับฉันไว้ทำไมไอ้พวกยักษ์ใต้ดิน"
"เธอมาทำอะไรที่นี้หา! เเก๊งเเคทเเคทส่งเธอมาใช่มั้ย"
กรี๊ดหมอนี้รู้ได้ไงอ่ะ ฉันสาบานได้เลยนะว่าฉันไม่ได้ปริปากบอกใครเรื่องนี้เลยเเละที่สำคัญเหล่าเเคทเเคทจะไม่มีใครเคยเห็นใบหน้าของพวกนางได้เลยเเม้เเต่นิด เเล้วนี้อะร้ายยยย ขนาดฉันปลอมตัวมาเเบบนี้เเล้วยังจะโดนจับได้เเล้วต่อจากนี้ฉันจะทำยังไงดีรู้กันหมดเเล้วนี้
"เดี๋ยวๆ ปล่อยเธอนะไอ้พวกบ้า จู่ๆมาจับคุณผู้หญิงคนนี้ได้ไงล่ะเนี้ย"
ไม่นานนักก็มีอีเจ๊ผมยาวถึงก้นเเต่หน้าเปรี้ยววิ่งหน้าตื่นเข้ามาเเละตะโกนด่าพวกยามยักษ์เฝ้าประตูเเบบหัวเสียสุดๆ
"เอ่อๆ เเล้วใหนคุณบอกว่าให้จับผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาทางประตูนี้ไม่ใช่หรอครับ"
"เเล้วหัดดูบ้างใหมล่ะว่าเธอเป็นโจรสักที่ใหน ใบหน้าออกจะสวยน่ารักขนาดนี้น่าจะเป็นเด็กเทรนของสังกัดเรามากกว่า"
"เอิ่ม ขอโทษครับพอดีคุณเรโก้เจ้าของสังกัดบอกมาว่าให้เฝ้าคนที่ดูน่าสงสัยไว้น่ะครับโดยเฉพาะพวกผู้หญิงที่ชอบปิดหน้าปิดตาเเบบนี้ล่ะครับ"
กรี๊ดดดด ตายเเล้วนี้ไอ้เรโก้พี่ชายชั่วๆของฉันตั้งกับดักรอไว้เเล้วหรอเนี้ย
เอ๊ะทำไมยัยผู้หญิงนี้หน้าตาดูคุ้นๆจังเลยอ่ะ เหมือนเคยเห็นที่ใหน
ฟึ่บ
ไอ้ยามนรกสองตัวนั้นปล่อยให้ฉันได้มีอิสระเเล้วล่ะเเต่ตอนนี้ฉันจะต้องชักเเม่น้ำทั้งห้าเพื่อมาเเก้สถานการ์ณเเบบนี้
"เธอมาทำไม"
"ฉันจะมาเอ่อ...." คิดสิคิด ฉันเป็นถึงสมาชิกคนสำคัญของเหล่าเเคทเเคทต้องเอาตัวรอดให้เป็นสิ
"เธอมีธุระอะไรรึเปล่า"
"ฉันจะมาสมัครงานน่ะค่ะ พอดีมีตำเเหน่งใหนขาดหายหรือเว้นว่างรึเปล่าค่ะ"
ยัยผู้หญิงคนนั้นเผยรอยยิ้มเป็นนังปีศาจเเละส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ฉัน เอ๊ะ!!!รอยยิ้มนี้ สายตาเเบบนี้.....ทำไมมันคล้ายกับ......
"มีสิค่ะ เชิญทางนี้เลย"
ยัยผู้หญิงน่าสงสัยคนนั้นผายมือให้ฉันเเละนำทางฉันไปเพื่อไปดูว่ายังมีตำเเหน่งอะไรที่น่าจะให้ฉันได้ทำงานอีกบ้าง
พอเดินมาถึงทางเชื่อมตึกนางก็หยุดเเละหันหลังพร้อมใบหน้าที่เย็นชาเเละไร้เยื่อใย เอ๊ะ..ทำไมกัน
เพี๊ยะ!!!
กรี๊ดดด ยัยนี้ต้องบ้าไปเเล้วเเน่ๆจู่ๆก็มาตบฉันอย่างนี้ได้ยังไงนะ
"นี้หล่อนมาตบฉันทำไมย่ะ สวยไม่เเพงอย่างมาเเรงใส่นะ"
"#ทีมใคร"
"ทีมลูกเกตเอ้ยไม่ใช่ฉันมาจาก...เอ๊ะ"
"ฮึๆไม่ได้เจอกันนานเลยนะเพื่อน"
คำๆนี้สะกดอารมณ์ของฉันไว้เเค่นั้น หล่อนคือยัยเพื่อนตัวเเสบของฉัน...ใช่!ไม่ผิดเเน่ ยัยนี้เคยเป็นสมาชิกเเก๊งเเคทเเคทเเละยังเคยเป็นเเฟนของเเจ๊สเปอร์อีกด้วย เเต่หลังจากวันนั้นนางก็ย้ายออกไปเเละผันตัวเองเป็นอดีตสมาชิกของเเก๊งในที่สุด ฉันได้เเต่นั่งหน้าเหวอเอ๋อรับประทานอย่างบอกไม่ถูก หนึ่งปีเเล้วที่เราจากกัน...
"บีไนซ์!!!!"
ยัยนั้นถอดวิกผมที่ใส่จนยาวผิดสังเกตออกเเล้วปล่อยผมสั้นๆเปรี้ยวๆของหล่อนให้สะบัดพริ้วอย่างสลวยสวยงดงาม -_-เพื่อไรจ๊ะคุณเพื่อน
"อย่ามายุ่งกับฉันเเละอย่ามายุ่งกับที่นี้ ฉันรู้ว่าเธอมาที่นี้ทำไม"
"มันไม่ใช่เรื่องของเธอ"
"งั้นฉันจะบอกทุกคนว่าเธอคือยัยเเฮกเกอร์เเห่งเเก๊งเเคทเเคท"
"อย่านะบี...." เอ้ยลืมเติมคำลงท้ายว่าไนซ์ไม่ใช่พี่บีจากเดอะเฟคนะค่ะ
"..."ยัยนั้นยังคงเผยรอยยิ้มนังผีร้ายอยู่ หน๊อยฉันล่ะหมั่นไส้จริงๆ ขอตบให้มันส์มือหน่อยเถอะนะ
้เพี๊ยะ
"กรี๊ดด นี้เธอตบฉัน"
"ใช่"
เพี๊ยะ
เพี๊ยะๆ
ตอนนี้เราสองคนจิกหัวกันเเละตบกันอย่างเมามันส์สะยิ่งกว่าเเรงเงาช่องสาม งานนี้ถ้ามีคนเชียร์นี้เกรงว่าจะมีอีกคนที่ต้องนอนตายเพราะโดนตบเนี้ยเเหละ
ใครเชียร์ทีมใหนโหวต กด1โหวตป๊อปอายส์ กด2โหวตบีไนซ์ ปิดโหวตพรุ่งนี้เอ้ยไม่ใช่ล่ะ กรี๊ดๆ
เพี๊ยะๆ
"ยัยบ้า ฉันอุตส่าออกมาจากเเก๊งนั้นเเล้วยังตามมาอีกนะยะ"
"ฉันมีธุระน่ะ อย่ามายุ่งนะไม่งั้นฉันจะบอกเเจ๊สเปอร์ว่าเธออยู่ที่นี้"
กึก
ยัยนั้นหยุดตบฉันเเละทำหน้าตกใจสะยิ่งกว่าเจอรถบรรทุกกำลังพุ่งเข้าใส่ ใช่!ยัยนี้กลัวเเจ๊สเปอร์มากเเละถ้าเเจ๊สเปอร์รู้ว่านางมาหลบอยู่ที่นี้มีหวังเเจ๊สเปอร์ได้มาอาละวาดเเละจับฉีกนางเป็นชิ้นๆเเน่
"เธอ...ห้ามบอกเขานะ"
"จ๊ะ เเต่เเลกกับการที่เธอไม่ต้องมายุ่งกับฉันเเล้วทำไม่รู้จักกัน ฉันมีภารกิจต้องทำ"
"เเล้วฉันจะเเน่ใจได้ไงว่าเธอจะรักษาสัญญา"
"เธอไม่เชื่อใจฉันเหรอ"
"ไม่!" ยัยบีไนซ์ตอบได้หน้ามั่นมากกก ฉันนี้อยากจะจับนางทุ่มลงพื้นให้ตายเเล้วเอาพระมาสวดสามคืนจบเลย เชอะ!!!
"งั้น....ฉันจะเอานี้เป็นสัญญา"
ฉันล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเเละเอามันออกมายื่นให้บีไนซ์ มันคือการ์ดประจำตัวของฉันซึ่งมีสัญลักษณ์ของเเคทเเคทอยู่ด้วย ถ้าเกิดมีใครเห็นการ์ดนี้ทุกคนๆก็จะรู้ว่าฉันน่ะมันเป็นเเก๊งเเคทเเคท
"นี้เธอ....เชื่อใจฉันขนาดนี้เลยหรอถ้าเกิดมีคนเห็น....เธอจะเดือดร้อนนะ"
"ฉันเชื่อใจเธอ...ยังไงความเป็นเพื่อนก็ตัดกันไม่ขาดหรอก"
"ย่ะ..อีนังมโนฉันไปล่ะ อยากไปหางานก็ตรงดิ่งไปเลยนะเพราะได้ข่าวว่ามีตำเเหน่งดูเเลศิลปินว่างอยู่น่ะ"
"ย่ะ"
ฉันสัมผัสได้เลยว่าเมื่อกี้ตอนที่ฉันโดนไอ้ยามสองคนนั้นจับขึงอยู่ เธอวิ่งเข้ามาช่วยเพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันเป็นสมาชิกในเเก๊งเเคทเเคทเเละเธอคงยังรักเเก๊งนี้อยู่เเน่ๆถึงเเม้ในอดีตมันจะเจ็บปวดขนาดใหน..... เฮ้อไปหางานดีกว่า
พอเดินไปถึงที่รับสมัครพนักงานฉันก็ได้งานมาอย่างง่ายดาย เห็นอีเจ๊หน้าหอยขมบอกว่าตำเเหน่งนี้เหนื่อยสุดๆเเละไม่มีคนมาสมัครเพราะงานหนักมากๆเเละนางก็ดีใจที่ฉันกล้ามั่นเสนอหน้าเข้ามาสมัคร....ฮึๆเเสดงว่าตอนนี้ฉันก็เป็นคนของที่นี้เเล้วน่ะสิ ว่ะฮ่ะฮ่าๆ
กรี๊ดๆตอนนี้ฉันได้บัตรพนักงานมาเเล้วล่ะ รูปประจำตัวของฉันสวยมากเลยออร่าจับมากกกก อยากบอกว่าสวยเเพงมากจ้าาา ฮิๆ
พี่สตาฟฟ์พาฉันเดินรอบๆเเละพลางยื่นหนังสือกฏของที่นี้มาให้ด้วย นี้มันโรงจำรึเปล่าเนี้ยทำไมถึงได้มีกฏเยอะเเยะอย่างนี้ เชอะ!!!
เเละทุกคนรู้ใหมล่ะเป้าหมายเเรกที่ฉันจะจัดการน่ะ...คือวง Monsta x เเละตอนนี้ฉันก็กำลังตามล่าหาตัวอีพวกนั้นอยู่ เเต่หายากมากกก สงสัยจะต้องเเฮกระบบเเผนที่ของที่นี้สะเเล้ว ฮ่ะๆ
(ติดตามต่อน้าาา)