ความฝันและความหวัง
-
เขียนโดย down
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.37 น.
6 ตอ
0 วิจารณ์
8,628 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 10.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) หมดหวัง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อยายของฉันเริ่มล้มป่วยลงทุกอย่างเปลื่ยนแม่ต้องกลับมาทำหน้าที่ลูกสาวคนโต ดูแลยายและตา ยายป่วยอยู่ไม่นานก็จากพวกเราไป ฉันหมดหวังที่จะใด้เรียนสูงๆตาของฉันหันหน้าเข้าศาสนา และบวชไม่ยอมสึก ชีวิตของฉัน ดำเนินต่อไป แบบขาดๆเกิน ๆบางครั่งฉันก็อิจฉาเพื่อนๆที่ชีวิตสมบูรณแบบฉันเริ่ม มองผู้ชายและออกนอกลู่นอกทาง จนทำให้แม่เสียใจ แต่ฉันก็ไม่สำนึกนะ ****
พอผู้ชายคนนั้น มาหมั่นฉัน ฉันรับหมั่นของเขา แบบไม่คิด อะไรเพราะต้องการเอาชนะแม่ แต่พอ เวลาผ่านฉันเริ่มเข้าใจ มันไม่ใช่ความรัก ฉันจึงเดินทาง มุ่งหน้าสู่ เมื่องกรุง ฉันมาทำงานแถวรังสิต และในเดือนแรก ฉันภูมิใจมากที่ใด้ส่งตังให้แม่
แต่ฉันก็ใด้เจอ ผู้ชายคนหนึ่ง ฉันคิดว่าฉันคงรักใครไม่ใด้ นอกจากเขาฉันตัดสิ้นใจ ใช้ชีวิตร่วมกัน
น้องสาว ของฉันก็มีแฟน แฟนเขาพามา ทำงานที่กรุงเทพ พอแม่มาเห็น ที่นั่นมันน่าอยู่ ร่มรื่น แม่จึงบังคับพ่อมาทำ งาน หลังจากนั้นไม่ นานข่าวร้ายก็เข้า ***ตาฉันสิ้นบุญุพร้อม ผ้าเหลื่อง ความสูญเสียกับเข้ามาอีกในครอบครัวฉัน แม่ฉันจัดการงานศพของตาเรียบร้อยจึงตัดสิ้นใจมาเสี้ยงโชดที่เมื่องกรุงพร้อมลูกพร้อมหลาน
พ่อกับแม่ทำงานขยัน แม่จึงมีตังเก็ษ พอ จะอ่าปากใด้ ชีวิตของฉันก็เหมือนดิ่งลงเหว ผู้ชายที่ว่าดี มีผู้หญิงเข้ามา ฉัน ปล่อยตัวเอง ให้จ่มกับความเจ็ษปวดจนลืม นึกถึงหน้าแม่ แต่พอฉันเห็นความลำบากของแม่ คนหนึ่งที่ทุ่มเท เพื่อลูก ฉัน จึงลุกจากความเจ็ษปวด นั้น ก้าวเดินต่อ โดยมีความฝันของแม่ เป็นกำแพง และเป็น เกราะป้องกันภัย เรื่อยมา
พอผู้ชายคนนั้น มาหมั่นฉัน ฉันรับหมั่นของเขา แบบไม่คิด อะไรเพราะต้องการเอาชนะแม่ แต่พอ เวลาผ่านฉันเริ่มเข้าใจ มันไม่ใช่ความรัก ฉันจึงเดินทาง มุ่งหน้าสู่ เมื่องกรุง ฉันมาทำงานแถวรังสิต และในเดือนแรก ฉันภูมิใจมากที่ใด้ส่งตังให้แม่
แต่ฉันก็ใด้เจอ ผู้ชายคนหนึ่ง ฉันคิดว่าฉันคงรักใครไม่ใด้ นอกจากเขาฉันตัดสิ้นใจ ใช้ชีวิตร่วมกัน
น้องสาว ของฉันก็มีแฟน แฟนเขาพามา ทำงานที่กรุงเทพ พอแม่มาเห็น ที่นั่นมันน่าอยู่ ร่มรื่น แม่จึงบังคับพ่อมาทำ งาน หลังจากนั้นไม่ นานข่าวร้ายก็เข้า ***ตาฉันสิ้นบุญุพร้อม ผ้าเหลื่อง ความสูญเสียกับเข้ามาอีกในครอบครัวฉัน แม่ฉันจัดการงานศพของตาเรียบร้อยจึงตัดสิ้นใจมาเสี้ยงโชดที่เมื่องกรุงพร้อมลูกพร้อมหลาน
พ่อกับแม่ทำงานขยัน แม่จึงมีตังเก็ษ พอ จะอ่าปากใด้ ชีวิตของฉันก็เหมือนดิ่งลงเหว ผู้ชายที่ว่าดี มีผู้หญิงเข้ามา ฉัน ปล่อยตัวเอง ให้จ่มกับความเจ็ษปวดจนลืม นึกถึงหน้าแม่ แต่พอฉันเห็นความลำบากของแม่ คนหนึ่งที่ทุ่มเท เพื่อลูก ฉัน จึงลุกจากความเจ็ษปวด นั้น ก้าวเดินต่อ โดยมีความฝันของแม่ เป็นกำแพง และเป็น เกราะป้องกันภัย เรื่อยมา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ