[Reborn]Love younger ความรักระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้อง
-
เขียนโดย โดราเอม่อนคุง
วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.29 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,293 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 20.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ2
ผ่านไป15นาที~
มาม่อนได้เดินลงไปสมทบกับคนอื่นๆในวาเรียที่ประตู
"เร็วๆสิฮ้า~ เด็กใหม่จะมาแล้ว"เจ๊ลุสว่า(ผู้ชายชัว:รีด)
ติ่งต๊องๆๆ
"มาแล้วฮ้า มาแล้ว"เจ๊ลุสยิ่งดี๊ด๊าเข้าไปใหญ่และเดินเข้าไปเปิดประตูและปรากฏร่างของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ผมสีเขียวน้ำทะเลเช่นเดียวกับดวงตาเดินเข้ามา นั่นทำให้มาม่อนตกตะลึงเพราะเค้าคือ………คนที่มาม่อนเจอในฝันทุกคืนไงหล่ะ!!!!!!
"ฟะ..ฟรานคุง"มาม่อนพูดเสียงเบาน้ำตาเอ่อคลอมากขึ้นจนทำให้ตาพร่ามัว
"ไงครับมาม่อนจัง ผมมาตามสัญญาแล้วนะครับ"เด็กหนุ่มหรือฟรานพูดขึ้นอย่างอ่อนโยน
"ฟราน ฮึ้ก ฟรานนนนนน"มาม่อนวิ่งเข้ากอดฟรานอย่างจังแต่....ไม่ยักกะล้มแฮะ
"ไม่ร้องนะครับผมบอกแล้วไงว่าเราต้องเจอกัน...ในโลกแห่งความจริงไม่ใช่ในความฝันแล้วนะครับ เราจะได้เจอหน้ากันทุกวันแล้วนะครับ"ฟรานพูดอย่างอ่อนโยนพลางลูบหัวมาม่อนประมาณว่าปลอบให้หยุดร้องไปพลาง
"ฮึ้ก คิดถึง ม่อนคิดถึงฟรานมากเลยนะ"มาม่อนกอดฟรานอยู่อย่างนั่น
"ครับผมก็คิดถึงมาม่อนจังมากเหมือนกันครับ หยุดร้องไห้เถอะครับดูสิมาม่อนร้องไห้แล้วไม่น่ารักเลยนะ"ฟรานพูดก่อนจะใช้นิ้วเกลี่ยนำ้ตาที่เปรอะเปรื้อนใบหน้าเนียนขาวของเด็กสาว
"อื้ม ขอบคุณนะฟรานคุง"มาม่อนว่าก่อนจะหยุดร้อง ฟรานยิ้มอย่างอ่อนโยนเมื่อเห็นเด็กสาวหยุดร้อง จนเคัาทั้งสองลืมไปแล้วว่าตอนนี้พวกเค้าอยู่ตรงหน้าเหล่าวาเรียผู้ที่ถูกลืม
ผ่านไป15นาที~
มาม่อนได้เดินลงไปสมทบกับคนอื่นๆในวาเรียที่ประตู
"เร็วๆสิฮ้า~ เด็กใหม่จะมาแล้ว"เจ๊ลุสว่า(ผู้ชายชัว:รีด)
ติ่งต๊องๆๆ
"มาแล้วฮ้า มาแล้ว"เจ๊ลุสยิ่งดี๊ด๊าเข้าไปใหญ่และเดินเข้าไปเปิดประตูและปรากฏร่างของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ผมสีเขียวน้ำทะเลเช่นเดียวกับดวงตาเดินเข้ามา นั่นทำให้มาม่อนตกตะลึงเพราะเค้าคือ………คนที่มาม่อนเจอในฝันทุกคืนไงหล่ะ!!!!!!
"ฟะ..ฟรานคุง"มาม่อนพูดเสียงเบาน้ำตาเอ่อคลอมากขึ้นจนทำให้ตาพร่ามัว
"ไงครับมาม่อนจัง ผมมาตามสัญญาแล้วนะครับ"เด็กหนุ่มหรือฟรานพูดขึ้นอย่างอ่อนโยน
"ฟราน ฮึ้ก ฟรานนนนนน"มาม่อนวิ่งเข้ากอดฟรานอย่างจังแต่....ไม่ยักกะล้มแฮะ
"ไม่ร้องนะครับผมบอกแล้วไงว่าเราต้องเจอกัน...ในโลกแห่งความจริงไม่ใช่ในความฝันแล้วนะครับ เราจะได้เจอหน้ากันทุกวันแล้วนะครับ"ฟรานพูดอย่างอ่อนโยนพลางลูบหัวมาม่อนประมาณว่าปลอบให้หยุดร้องไปพลาง
"ฮึ้ก คิดถึง ม่อนคิดถึงฟรานมากเลยนะ"มาม่อนกอดฟรานอยู่อย่างนั่น
"ครับผมก็คิดถึงมาม่อนจังมากเหมือนกันครับ หยุดร้องไห้เถอะครับดูสิมาม่อนร้องไห้แล้วไม่น่ารักเลยนะ"ฟรานพูดก่อนจะใช้นิ้วเกลี่ยนำ้ตาที่เปรอะเปรื้อนใบหน้าเนียนขาวของเด็กสาว
"อื้ม ขอบคุณนะฟรานคุง"มาม่อนว่าก่อนจะหยุดร้อง ฟรานยิ้มอย่างอ่อนโยนเมื่อเห็นเด็กสาวหยุดร้อง จนเคัาทั้งสองลืมไปแล้วว่าตอนนี้พวกเค้าอยู่ตรงหน้าเหล่าวาเรียผู้ที่ถูกลืม
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ