[Allxshintaro] องค์กรลับมัดหัวใจ

คนตัวเล็กสะบัดสบอมไปทั้งตัวถึงแม้แผลจะสมานที่แล้วแต่ยังเจ็บปวดอยู่นิดนึง
ร่างเล็กก้าวเท้าออกจากห้องน้ำพันผ้าเช็ดตัวไว้รอบเอวก่อนจะต่อสาย
ไอโฟนเข้ากับคอมที่ใช้อยู่เป็นประจำ

[นายท่านคร้าบบบบบบบบบบ!!!!!!!!!]

พอเปิดเครื่องขึ้นมาก็พบเด็กชายไร้มือและเท้าลอยอยู่ในคอมตะโกนออกมา
ลั่นห้องชินทาโร่เกาผมพลางเอานิ้วจิ้มที่หน้าจอคอมพลางทำชี่~~~
เป็นสัญญานให้สิ่งมีชีวิตไซเบอร์ในคอมหยุดแหกปาก
ร่างเล็กเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟังและทำหน้าหงอยที่ไม่พบเบาะแสของคนที่เขาตามหาสักนิด

[เฮ้อ นายท่านเนี่ยคงจะรักน้องชายมากสินะครับแต่ตอนนี้ควรรับสายเจ้านายก่อนนะครับคุณสายสืบชินทาโร่]

เด็กหนุ่มเรือนผมสีฟ้ากางจอสามมิติย่อยฉายออกมาจากโทรศัพท์ปรากฏเป็นรูปครึ่งตัวของเจ้าผู้ไม่เคยให้เห็นหน้า
เด็กหนุ่มผมฟ้าทักทายอย่างคุ้นเคยพลางปล่อยทั้งสองคุยกัน

"ว่าไงคุณสายสืบได้เวลารับงานที่ห่างหายมานานแล้วนะเจ้านีทหื่นกาม"

"ผมไม่ใช่นีทหื่นกามนะครับ!"

"เรื่องนั้นช่างมันก่อน ตอนนี้ทางกรมตำรวจได้รับข้อมูลจากทางสำนักงานใหญ่ว่ามีแก๊งมาเฟียกำลังติดต่อค้ายา
กันในย่านผับในเมืองของเราขณะนี้ทางสำนักงานจึงอยากจะไหว้วานสายสืบที่มากความสามารถ
ไปตรวจเช็คและเก็บหลักฐานมาซะ ภายในคืนพรุ่งนี้นี่รูปของเขาและผับที่พวกมันจะไปพรุ่งนี้"


"ขอปฏิเสธ เพราะผมยังมีเรื่องที่ต้องทำอย่างอื่นอีก"


"...ค่าจ้างหนึ่งล้าน"


"อุ๊บ ช่วงนี้ผมกำลังอยากทำงานพอดีเลยขอรับงานไว้แล้วกันนะครับ"


"พยายามเข้าล่ะ"


ปิ๊ป---


[อุ๊บ ฮิฮิฮิ ว้าก ฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆๆ นายท่านแมร่งโครตเห็นแก่เงินอ่ะฮ่าๆๆๆๆ]

เจ้าสิ่งมีชีวิตไซเบอร์ในคอมคิ้นพล่านพลางหัวเราะเยาะผู้เป็นนายของตนเองชินทาโร่มองเขม็ง
พลางหน้าแดงกะจะเถียงแต่คงต้องการการพักผ่อนร่างเล็กล้มตัวลงนอนกับเตียงนุ่มเพื่อ
จะพักสมองของตนที่เหนื่อยล้ามามากพอแล้วทั้งสองเอ่ยราตรีสวัสดิ์กันและเข้าสู่ห้วงนิทรา

เช้าวันรุ่งขึ้นชินทาโร่ตื่นแต่เช้าเจ้าสิ่งมีชีวิตไซเบอร์ที่มีชื่อว่าเอเนะมองนายท่านของตนที่สวยผิดหูผิดตา
ห้ะ เปล่าใช้คำไม่ผิดหรอกเพราะในตอนนี้ร่างเล็กอยู่ในชุดกระโปรงฟูฟ้องและสวมหน้าอกปลอมใบน้าที่ไปทางแม่พอแต่งเติมสีสันจึงทำให้
เหมือนหญิงสาวยิ่งขึ้นเขาเอาวิกผมสีส้มทองมาใส่ทำให้นึกถึงน้องชายตัวเองที่มีเนือนผมสีนี้เอเนะย้ายตนเองมาอยู่ใน
ไอโฟนชินทาโร่เดินออกจากห้องไปและตรงไปที่จุดที่คนร้ายไป ทุกสายตาจับจ้องมาที่ร่างเล็กเพราะหน้าตาของเขาคล้ายคลึงกับ
ดาราสาวที่กำลังเป็นที่นิยมในขณะนี้ทำให้หลายคนต่างง งวยไปตามกัน

[ทำไมนายท่านถึงแต่งหญิงล่ะครับ]

"ก็ถ้าฉันแต่งชายก็จะเข้าใกล้เป้าไม่ได้เท่าไหร่เพราะหลังจากนี้ฉันจะไปทำงานพิเศษล่ะ"














[ที่ว่างานพิเศษเนี่ย มันมาสมัครงานที่ผับที่เป้าหมายจะมาเลยนี่ครับ!]

"ก็ใช่อยากได้ลูกเสือก็ต้องเข้าถ้ำเสือวิธีนี้ดีสุดแล้ว"

[โดนมอมยาลากไปผมไม่รู้ด้วยหรอกนะ]

"ไม่โดนหรอกน่าฉันซะอย่างแถมฉันเอาเครื่องมือสื่อสารกับนายมาด้วยนี่ไงเครื่องวิทยุขนาดจิ๋ว"

[คร้าบพ่อคนเก่งก่อนหน้านั้นไปสมัครน่ะเขาจะรับเรอะ]

"เชื่อมือฉันเถอะน่า"


ร่างเล็กเดินเข้าไปในผับใต้ดินที่ยังไม่ค่อยมีคนเพราะเป็นตอนเที่ยงร่างเล็กเดินสง่าผ่าเผยทำให้ทุกสายตาในร้านจ้องมองมา
ชินทาโร่ตรงไปที่เคาท์เตอร์แล้วขอสมัครงานทันทีร่างเล็กวางกริยามารยาทให้เหมือผู้หญิงที่สุดพลางทำตาหวานใส่พนักงานชาย

"คือว่าคุณพี่ขาหนูอยากจะสมัครงานน่ะค่ะเป็นเด็กเสริฟร์ก็ได้นะคะหนูยอมค่ะ"

"อะ เอ่พะพี่ขอไปเรียกผู้จัดการร้านก่อนนะ ผู้จัดการคร้าบ!!!!"

[โอ้โหนายท่านอย่างเหมือนอ่ะ ผมคารวะเลยนะเนี่ย]

"เหอะ ฉันสะอย่าง"

ร่างเล็กว่าพลางส่งจูบให้ผู้ชายในร้านจนพนักงานชายคนเมื่อกี้พาเจ้าของร้านรูปร่างสมบูรณ์อ้วนท้วม
ที่เรียกว่าเสี่ยเห็นจะได้สายตาหื่นกามมองร่างเล็กตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยหน้าตาที่คล้ายดาราดังเสี่ยแกก็ดีใจแล้วนี่ยังอวบอึ๋มอีกถ้าปล่อยไป
คงเสียดายเป็นแน่

"อั๊วจารับคงสวยสวยอย่างลื้อไว้แล้วกันจะให้ลองทำงานเดือนนี้ดูถ้าไม่ดีก็จะไม่รับ

"อ๊ายยยยย เสี่ยขาขอบคุณมาค่ะ"

[เหมือยันสันดานเลยง่ะนายท่าน แรดชิบ]

"เดี๋ยวโดน!"

"โดนไรหรือลื้อ?"

"กลัวโดนเสี่ยคว้าหัวใจไปน่ะค่ะ แง้ว~~~"