Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน

ณ ร้านอาหาร ลูกกินแมว

" ยินดีตอนรับค่ะ "  =o= " เอ่อ...... ตอนนี้เราอยู่ที่ร้านอาหารข้างชายหาด ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าเขาพาฉันมาทำไมน่ะ

" ที่เดิมเลยครับ ^^ "   เจ้าชายสั่งเด็กเสิร์ฟสาวหน้าประตูที่ยืนอยู่แล้วเขาก็พาพวกเราเดินขึ้นไปชั้น 4 ของตึก 

แฮ่ก~~~ แฮ่ก!!!

" จะ..เจ้าชาย....ฉันเหนื่อยยยย"  ฉันโหยหวนหาเจ้าชายผู้พี่ที่กำลังขึ้นบันไดอย่างสบายแบบไม่สะทกสะท้านอะไร และดูฉันเซ่!!เหมื่อนี่เต็มเสื้อหมดแล้ว

" 5555 เหนื่อยเรอะ เอาน่าอีกนิดเอง " เจ้าชายหยุดเดินพร้อมกับหันมาเพื่อยื่นมือมาให้ฉันจับ =.,= หลอกแต๊ะอั๋งฉันหรอ หึหึ.... รอนานแล้ววว

" นุ่มจริงน้าา " พอฉันยื่นมือไปจับเจ้าชาย เจ้าชายก็พูดลอยๆออกและทำเป็นเหมือนไม่ได้พูดไร

" ว่าไงนะ " ฉันถามเจ้าชาย

" เปล่า เอ้า! ถึงแล้ว "  O0O โว้ววววววววววววววววว Beauty!!!

" ไม่เสียแรงที่ขึ้นมาเลยนะเนี่ย " ฉันมองออกไปข้างนอก มันเป็นที่นั่งส่วนตัวมากๆ และอยู่ตรงรั้ว พอมองหันออกไปก็จะเป็นทะเลสีฟ้าครามใสสะอาดสวย แล้วก็มีผ้าม่านสีขาวปลิวสไว มันสวยมากๆเลยล่ะ *0*

"จริงมะ 55 นี่เธอคือคนที่สองที่ฉันพามาเลยนะ " เจ้าชายพูดกับฉันและก็มองออกไปที่ทะเล แต่... ดวงตาเขาเศร้าๆ ฉันไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อนจริงๆนะ 

" จริงสิ สั่งไรกินสิ เหนื่อยไม่ใช่หรอ " เจ้าชายหันมาถามฉันและก็หยิบสมุดเมนูอาหารให้ฉัน

" ก็ใช่ ฉันเหนื่อย แต่ไม่ได้หิวนี่ " ฉันย้อนกลับเจ้าชาย

" ก็เหนื่อย ก็ต้องหิว เห้ย!! หิวดิเว้ย "  O/\O ว้ายย คนไม่หิวก็บังคับให้หิว นี่เขาจะบ้าอำนาจเกินไปละนะ สั่งได้ แต่ห้ามสั่งฉันหิว !! >< เพราะฉันกินเก่ง

" เฮอะ... ไม่หิวก็สั่งเนอะ " ฉันถอนหายใจ

" หิวซะ 5555 น้องครับ ขอ ข้าวผัดปูใส่ผักเยอะๆ มะนาว 2 ลูก ครับ " เจ้าชายสั่ง พร้อมกับสะกิดแขนให้ฉันสั่งต่อ

" เอ่อฉัน ขอ...ข้าวผัดกุ้งค่ะ " ฉันสั่งเด็กเสิร์ฟไปและก็คืนเมนูอาหาร

" ของซื้อของขาย มาคงมาขอ " เจ้าชาย!! >< แกเป็นเจ้าชายได้ไง ยอกย้อนงั้นเรอะ

" เจ้าชายก็ขอไม่ใช่รึไงคะ " ฉันย้อนกลับบ้าง อิอิ ฉันต้องชนะ

" อะไร ไม่ได้ขอก็พอ " หน้าด้าน.....

" กลับไปอ่านด้านบนค่ะ " ก้ากกกกกกกกก สุดหล่อถึงกับเหวอไปเลย

" พอๆ ฉันยอมแพ้ก็ได้ๆ " ว่ะโฮ่ฮิ สุดท้ายก็ยอมยกธงขาว

" จริงสิ เธอจะอะไรเหรอ " เจ้าชายถามฉันต่อ

" อื้ม..... ยูวาคือใครเหรอคะ " 

" ห่ะ...หืม...เอ่อ คือ " 

" เจ้าชายขอรับ ถึงแล้วครับ " คนขับรถบอกเจ้าชายว่าถึงที่หมายแล้ว

" อื้ม.. รอตรงนี้แหละ เดี๋ยวฉันมา " เจ้าชายพูดและก้าวลงจากรถไป

" โว้วว ... มาแล้วเหรอหลานฉัน ฮ่าฮ่า " 

" ครับ สวัสดีครับ " เจ้าชายสวัสดีคุณน้าตามมารยาท

"มาเร็วจริงๆนะ 55 " คุณน้าเดินมาพร้อมกับหญิงสาวรูปร่างดีคนนึง 

" อ้าว ลูกรักมาทักทายโอฮารซะสิ " คุณน้าพูดชวนลูกสาวของเขาให้ทักทาย

" สวัสดีค่ะ ^^ เจอกันอีกแล้วนะคะ " หญิงสาวทักทายชายหนุ่มข้างหน้า

" คุณคือ... "

" อ๋อ.....มิน่าล่ะถึงได้คุ้นๆ " ฉันร้องถึงบางอ้อทันที ที่แท้ยัยคนที่ชื่อยูวาไรนั่นก็เป็นนางแบบ ชั้นแนวหน้าของประเทศ มิน่าล่ะก็ว่าคุ้นๆ

" 555 ตอนเธอเอ่ยชื่อหล่อนออกมา นี่ฉันตกใจแทบตาย " เจ้าชายผู้พี่หัวเราะร่า จนฉันเห็นฟันคบทุกซี่ เรานั่งคุยกันตอไปเรื่อยๆระหว่างรอเด็กเสิร์ฟมาเสิร์ฟอาหาร  และไม่นานนักเด็กเสิร์ฟก็ยกข้าวผัดหลากสไตล์มาที่โต๊ะเรา

" 555 เจ้าชาย ทำไมทำหน้างั้นล่ะคะ " เจ้าชายที่จ้องข้าวผัดและทำหน้าเหมือนหวยกินซะงั้น 

" -..- ปูหายไปไหนน้าาา " เจ้าชายบ่นพึมพำ และก็นั่งเขี่ยหาเนื้อปู

" 555 เอาตัวกุ้งฉันไปไหมคะ " ฉันถามและก็ตักกุ้งให้เขา แต่....

" ไม่ล่ะๆ เธอกินไปเถอะ " เจ้าชายพูดพลางทำมือโบกไปมา

" อ่อค่ะ.... " ฉันตอบสั้นๆแล้วก็นั่งกินข้าวผัดต่อ งั่มๆ ^^ อร่อยจริงๆ ของฟรีเนี่ย

" เห้ยๆ " ฉันที่กำลังกินอยู่ดีๆเจ้าชายก็ร้องเห้ยๆออกมา อะไรอีกละคราวนี้

" กินผักด้วยสิ "  เจ้าชายบอกพร้อมกับตักผักมาป้อนฉัน ส่วนฉันก็หลบออกอย่างกับมีคนเอาปืนจิ้มหน้า

" >< ไม่... ผักขม " ฉันตอบพลางเอามือดันช้อนออก

" ก็แล๋วแต๊... กินเองก็ได้ " เจ้าชายเล่นคำ และก็ตักผักบนจานฉันไปจนหมด

" 5555 " ฉันหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ในวันนี้ฉันมีความสุขมากๆ ถึงแม้เขาจะไม่ได้ตั้งใจที่อยากจะตอบคำถามฉันว่ายูวาคือใครเท่าไร แต่เขาก็อยากที่จะพาฉันออกมาพบโลกข้างนอก  ฉันรู้สึกขอบคุณเจ้าชายมากๆ ~ <3