Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน

 " เจ้าชายครับ นี่ครับ " นายB ยื่นข้อมูลมาให้ผมและเดินออกไปทันที ซักพัก เลขาของผมก็เดินเข้ามากระซิบข้างหูกับเรื่องบางอย่าง และนั่นทำให้ผมจึงรีบลุกขึ้นแล้วลงไปหน้าวังทันที

 " พาย!! " ผมตะโกนเรียกชื่อคนที่ไม่ได้เจอกันมา 3 อาทิตย์กว่า แต่เธอกลับทำถ้าจุ๊ๆเพื่อบอกให้ผมอย่าเสียงดัง 

 " เจ้าชายคะ พอดีฉันลืมของค่ะ ช่วยเข้าไปเอาให้ฉันได้ไหมคะ " เธอทำหน้าอ้อนวอนผมและนั่นก็ทำให้ผมรู้ึกปั่นป่วนหัวใจมาก ผมตอบตกลงและบอกให้เลขาผมเข้าไปเอาแทน เพื่อเป็นจะไม่มีใครสงสัย

 " ขอบคุณมาเลยค่ะ " เธอพูดขอบคุณผมก่อนจะเดินไป แต่ผมจับมือเธอไว้แล้วบอกให้เธอรออยู่ตรงนี้ ส่วนผมก็เดินไปที่รถเบนซ์คันโปรดก่อนจะขับออกมาแล้วเรียกให้เธอมานั่งข้างๆ  เธอทำถ้าปฏิเสธแต่ผมไม่ยอม เธอต้องไปกับผม!

 " ไปเถอะน่า เร็ว! เดี๋ยวมีคนเห็น " ผมบอกเธอทันทีเธอจึงทำหน้าบูดก่อนจะก้าวขาขึ้นรถมา

 บรื๊นนนน~~

 รถสีขาวขับออกไปไกลแสนไกล ฝ่ายหญิงที่สงสัยว่าจะขับไปไหนกัน เธอจึงถามชายหนุ่มข้างๆที่กำลังขับไปโดยไม่มีจุดสิ้นสุด

 " เจ้าชาย จะไปไหนกันคะเนี่ย " เธอที่นั่งกอดของไว้อยู่ทำหน้าขมวดคิ้ว

 " ไปบ้านฉันน่ะ " ชายหนุ่มตอบหน้านิ่ง แต่ด้านหญิงสาวตกใจเป็นอย่างมาก

 " ฮะ!? บ้าน? บ้านเจ้าชายหรอคะ? " เธอถามด้วยความแน่ใจอีกครั้ง แต่ฝ่ายชายกลับเงียบซะนี่ เธอเลยทำหน้าขมวดคิ้วอีกครั้งก่อนจะนั่งรับแอร์เย็นๆไป แต่จะว่าไป ก็สบายจังฮ๊าาาาา~

 ณ หมู่บ้านสวน

 " เอ้าลงมาได้แล้ว " เจ้าชายจอดรถแล้วสั่งให้ฉันลง -0- ว่าแต่ ที่ไหนกันนะ?

 " ที่ไหนหรอคะ ? " ฉันถามเจ้าชายที่ยืนทำหน้าเก๊กหล่อไม่หยุด

 " บ้านฉันไง " เจ้าชายตอบสั้นๆที่มีแต่ความกวน จนทำให้ฉันอารมณ์ฉุนอีก

 " รู้ค่ะ... แต่ที่ไหนล่ะคะ " ฉันถามอีกครั้ง และก็ยังคงไม่ลงจากรถอยู่ดี

 " ลงมาเดี๋ยวก็รู้เองแหละนะ เอ้าลงๆ " เจ้าชายดึงแขนฉันด้วยความแรงจนฉันตัวพุ่งไปข้างหน้าที -.,- ดึงแรงอีกนิดคงได้ซบหน้าอกเจ้าชายผู้พี่สินะ 555

 " เอ้าอ่านป้าย " เจ้าชายพูดพลางชี้ไปที่ป้ายใหญ่ แต่ว่า... ฉันอ่านไม่ออกเน่!!  " อ่านไม่ออกค่ะ TT/\TT หนูเรียนมาน้อย " ฉันพูดคร่ำครวญก่อนจะหันไปหาเจ้าชายให้อ่านให้ฟัง

 " บ้านสวน " เจ้าชายอ่านให้ฟัง แต่... - - แค่นั้นอ่ะนะ บอกฉันก็จบแล้ว

 " อ่อ... แล้วพาฉันมาที่นี่ทำไมล่ะคะ? " ฉันถามอีกรอบ นั่นสิเขาพาฉันมาที่นี่ทำไม

 " ก็ให้เธอมาอยู่ที่นี่ ฉันกลัวเธอไม่มีที่อยู่ กลัวว่าจะเป็นอะไรไหม ได้อะไรกินหรือยัง สบายดีรึเปล่า ทำอะไรอยู่ และก็ อุ๊บส์! " ฉันเอามือปิดปากเขา แล้วฉันก็ก้มหน้าแทบจะแนบกับแผ่นดินได้ด้วยความเขินกับคำพูดของเจ้าชาย

 " รู้แล้วค่ะว่าเป็นห่วง ไม่ต้องบอกหรอก >< " ฉันเอามือออกจากปากเจ้าชาย ก่อนจะกระโดดเพื่อให้หายเขิน กรี๊ดดด!

 " 55 เธอนี่น่ารักจริงๆ เข้าบ้านเถอะฉันจะพาไปดูห้องและขอที่จะใช้เพิ่มเติม"

 "ค่า "

  ส่งท้าย

 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและติดตามนิยายนายส์ นะคะ ทั้งคอมเมนต์ ติชม นิยายนายส์ได้นะคะ และก่อนจะไป ขอให้ทุกคนได้คะแนนเยอะๆกับการสอบครับผม  Good bye