ยายนักข่าวตกอับกับนายแวมไพร์เย็นชา

 'ไวท์ ไวท์นั้นไวท์ใช่ไหม ตอบฉันที'พอฉันกำลังจะเดินไปหาไวท์ภาพตรงหน้าคือฉันกำลังมองเห็นตัวฉันที่นอนถือแอปเปิ้ลที่มีแต่เลือดทั่วตัวฉันอยู่ มันเจ็บที่หัวใจเหมือนมีดแทงคาไว้อยู่เลยเจ็บ!!!
พอฉันลืมตาขึ้นมาพบกับห้องที่ต่างจากเมื่อวานเป็นร้อยเท่า!!!
"กรี๊ด!!!!"ฝันหรอ ฝันอะไรกันฉันยังเจ็บอยู่เลย
"ฝันอะไรนะนานะฉันตกใจแคบแย่เธอไม่เป็นไรใช่ไหม"ไวท์หรอ
"ไวท์คนเราเวลาฝันนี้เจ็บรึป่าว"
"คืออะไร??"ทำหน้าเอ๋ออีกฉันเครียดนะ=-='
"แบบว่า สมมุตินะสมมุติถ้าคนที่ฝันว่่าโดนยิงจะเจ็บไหม"
"เจ็บดิ เจ็บเหมือนจริงเลยบางคนอาจตายเพราะฝันเลยนะ"
"จริงดิ!!! ว่าแล้วฉันถึงเจ็บ"ไม่อยากจะเชื่อเลย
"นี้โง่หรือโง่เนี่ย คนเขาฝันจะไปเจ็บได้ไงคนที่ฝันอ่ะไม่ตายหรอกอย่างงี้คนที่ฝันก็ตายหมดแล้วดิ"
"อ่าวแล้วทำไมต้องลอกด้วยเดี๋ยวก็ปลิวหรอก"
"ช่างเถอะเขาบอกฝันร้ายจะกลายเป็นดีอย่างไปกลัวเลย"กรี๊ดๆๆๆไวท์กอดฉันด้วยอ่ะ>///<
"วะ ไวท์ฉันไม่ใช่เด็กนะ>///<"กอดแบบนี้ดิแันจะเป็นลมตาย
"ทำไมละนี้เขิลเราป่ะเนี่ย"
"มันไม่ใช่ อ๊ะ!!!"ไวท์หันมาหอมแก้มฉัน
"นี้สร้อยข้อมืออย่าถอดมันนะ ถ้าถอดนะลงโทษแน่"กรี๊ด!!!นายใส่ให้ฉันตอนไหนเนี่ย
"จะบ้าหรอ ให้ตายฉันก็ไม่ยอมถอดหรอก"ไวท์หันมากระซิบหูฉันพร้อมกับพูดว่า
"เธอเสื้อในหลุดนะ"เสื้อใน???พอฉันก้มลงมองก็สายเสื้อในฉันหลุดออกมาข้างนึง
"กรี๊ด!!!"ไวท์นายหื่นไปไหมเนี่ย>_<
"เดี๋ยวฉันมานะ"
"อื้มรีบๆไปเลย"ฉันยังสงสัยเมื่อคืนอยู่เลย ทำไมนะทุกคนในนี้ดูแปลกไป เมื่อคืนทั้งที่ฉันไม่ง่วงแต่
หลับไปเหมือน...เหมือนอะไรน่ะคิดยังไงก็คิดไม่ออก
"กรี๊ด!!!"เสียงผู็หญิงนี้
พอวิ่งตามเสียงมาก็พบกับมาร์คัสกำลังฉีกแขนผู้หญิงคนนึงที่กำลังจะตายในไม่ช้านี้
"กรี๊ด!!!"พอมาร์คัสหันมาที่มีเลือดอยู่เต็มปากแถมยังมีเศษเนื้อติดอยู่ที่แก้มอีกให้ตายเถอะโรบิ้น!!
"อยากตายนักหรือไงห๊ะ!!! ได้เป็นตัวถ่วงมานานแล้ว"มาร์คัสโยนเนื้อทิ้งก็ที่จะตรงมาหาฉัน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
***นิยายเรื่องนี้ขอบอกก่อนไว้เลยนะค่ะอาจจะอัพช้านิดนึงเพราะช่วงนี้ติดกีฬาสี แถมไหนจะ
วันพ่อวันลอยกระทงวันนู็นนี่นั่นเต็มไปหมด ก็อยากบอกว่าจะไม่ได้ลงวันละตอนนะค่ะแต่จะอัพให้เร็วที่สุด
 (^3^)ฝากติดตามอ่านด้วยนะค้าาามีไรก็ติชมได้นะค่ะ ไม่กัดฉีดยาแล้วค้ะ(^_^)/