Love me? รักไหมค่ะ...นายเย็นชา

"ท้องฟ้า..สวยจังเลยนะ"ซากิโนะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแบบที่ไม่เคยพูดมาก่อน
 
"อืม นั่นสินะ"ฉันที่ค่อยๆแหงนมองท้องฟ้าตาม ก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้
 
"เธอ เวลายิ้มน่ารักดีนะ มินามิจัง^^"อยู่ๆตานั่นก็พูดขึ้นมาแล้วยังจ้องหน้าฉันอีก ฉันก็เขินเป็นนะย่ะ แต่ตานั่นต่อท้ายชื่อฉันว่าจังหรอ
 
"ฉันไม่หลงคารมนายหรอกนะ"ฉันตอบอย่างเย็นชา อีตาบ้าอยู่ๆก็ชม อยู่ๆก็ร้ายจะเอายังไงย่ะ
 
"ฉันพูดจริงๆนะ"ตานั่นก็ตอบอย่างเย็นชาเช่นกัน แล้วก็มองท้องฟ้าต่อไป
 
"นายน่ะ หัดยิ้มบ้างก็ดีนะ"ฉันมองหน้าด้านข้างของเขาที่มีสเน่ห์ แต่ฉันดูเหมือนเขายังขาดรอยยิ้มอยู่เลย
 
"เธอคิดว่ามันจะเข้ากับเด็กมีปัญหาอย่างฉันหรอ"เขาตอบด้วยแววตาเศร้า? เอ๋ มีปัญหาหรอ เขาพูดว่ามีปัญหาใช่มั้ย?
 
"มีปัญ/กริ่งๆๆๆ"ฉันยังพูดไม่ทันจบเลยนะย่ะ ไอ้กริ่งเวรเดียวแม่ป้าดฟาดเลย
 
"ไปเข้าเรียนเหอะ เดียวเกรดตกฉันจะขำให้นะ"ตาซากิโนะเข้าโหมดมาดเข้มอีกแล้วรึไง ห้ะ!?
 
"...."ฉันไม่ตอบตานั่น แค่เดินผ่านมาอย่างรวดเร็วเท่านั้นแหละค่ะ
 
"...."ตานั่นก็ไม่พูด แค่สายหัวเบาๆแล้วเดินตามมาเท่านั้น
 
ณ ห้องม.5/1
 
"มินามิจัง!"ฉันเดาได้เลยค่ะว่าใครเรียก-.-
 
"...."ฉันไม่ตอบก็เพียงแค่หันไปทางมินนี่ยัยลูกครึ่งนั่นเท่านั้น
 
"ทำไมไม่ตอบล่ะ"แล้วยัยนั่นก็เริ่มอมลูกชิ้นประมาน 100 ลูกเลยมั้งค่ะ
 
"อะไร...หรอ"ฉันตอบอย่างนิ่งๆเหมือนไม่ได้ใส่ใจ
 
"ไปไหนมาหรอ อุตสาห์จะชวนไปกินข้าวด้วยกันสักหน่อย"อยู่ๆยัยนี่ก็ถามซะยาวเลยค่ะ
 
"ไปนั่งสูดอากาศมาน่ะ"ฉันตอบเธอย่างนิ่งๆ
 
"นี่พวกเราๆๆๆ คาบนี้ครูประชุมเชิญคุยได้ตามสบายเลย"อยู่ๆไอ้ซากิโต้เพื่อนสนิทซากิโนะก็วิ่งมาอย่างม้านิลมังกรเลยค่ะ เร็วชิ..หายย
 
เฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
และแล้วทั้งห้องก็เฮกันใหญ่เลยค่ะมีฉันกับซากิโนะน่ะเเหละค่ะที่นั่งนิ่ง
 
"นี่ไอ้ซากิโนะคุง เพื่อนรักไม่ดีใจหรอ"อยู่ๆไอ้ซากิโต้ก็เดินมากอดคอไอ้ซากิโนะที่นั่งข้างๆฉันอยู่
 
"มั้ง"นายซากิโนะยักคิ้วกวนๆใส่ซากิโต้ แต่แปลกนะเพราะซากิโนะที่ปกติเย็นชาแต่เวลาอยู่กับซากิโต้นั้นดันกวนประสาท
 
"แหม นั่งเก๊กกะสาวหรอ"แล้วอีตาซากิโต้ก็วกมาหาฉันจนได้แล้วค่ะ
 
ฉับบๆๆๆๆ
 
เก๊กสาวค่ะ555555
 
ซากิโนะก็อ่อนโยนเป็นเห็นมั้ย