Love me? รักไหมค่ะ...นายเย็นชา
-
เขียนโดย BamBoo100
วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.29 น.
7 ตอน
1 วิจารณ์
8,870 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2558 18.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เด็กม.ต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่เธอ"อยู่ๆนายซากิโนะผู้หลงตัวเองก็เดินมาเรียกฉัน อย่างเจ้าชายขี่ม้าขาว-.-
"...."ฉันยังไม่ยอมตอบ ฉันเพียงแต่หันหน้าไปมองเท่านั้น
"เธอน่ะ ไม่หลงเสน่ห์ฉันเลยหรอ?"อยู่ๆตานี่ก็ถามขึ้นมาอย่างหน้านิ่งๆ ก็ใช่ดิเว้ย ตาหลงตัวเองเอ้ยยย
"ไม่!"ฉับตอบอย่างเฉยๆ แล้วอยู่ดีๆก็มีสาวน้อยคนนึงเดินมาอย่างหน้าแดงมากกกกก และในมือของเธอนั้นก็มีจดหมายซองสีชมพูน้อยๆอยู่ในมือด้วย
"พี่ ซากิโนะค่ะ คือว่า...."อยู่ๆเธอเดินมาหน้าซากิโนะที่คุยกับฉันอยู่ จะว่ามาแทรกกลางก็ได้แหละนะ และฉันเหลือบไปมองหน้าตานั่น ดูเซ็งโคตรรรอ่ะ
"อะไร"ซากิโนะตอบอย่างเบื่อหน่ายอย่างแรงมากค่ะ และคำตอบของเขาทำให้เด็กคนนั้นสะดุ้งอย่างแรงเลยล่ะค่ะ
แต่เดี๋ยวก่อนนะ เด็กคนนั้นมันดาวประจำม.ต้นนี่นาา สนใจตานี่ด้วยหรอเนี่ย โอ้ มาย God
"คือว่า หนูชอบพี่นะค่ะ กรุณาคบกับหนู้ได้ไหมค่ะ"อยู่ๆเด็กคนนั้นก็ตะโกนออกมาซะดังเลย กลัวชาวบ้านเขาไม่รู้รึไงย่ะ แต่ว่าฉันโดนเมินงั้นหรอ เชอะ
"ขอโทษนะ เธอไม่ใช่เสป็กของฉัน"ห้ะ!? ตอบง่ายๆเงี้ย และดูเด็กคนนั้นสิค่ะ หน้าแดงเเป๊ดเลย ไอ้ที่แดงเนี่ยเพราะหน้าแตกหรอกค่ะ ก็เธอเล่นตะโกนบอกชอบหน้าห้องม.5 เลยนี่ค่ะ ทำไงได้
"อะไรนะค่ะ ถ้าหนูไม่ใช่ แล้วจะเป็นใครล่ะค่ะ แบบยัยนี่งั้นหรอค่ะ"อยู่ๆยัยนี่ก็หันหน้ามาชี้ฉัน ฉันเกี่ยวอะไรด้วยห้ะ!?
"ถ้าใช่ แล้วจะทำไม"อ้าวอีตาบ้า ลากฉันไปเกี่ยวด้วยทำไม
"กรี๊ดดดดด!!! ไม่จริง"อยู่ๆยัยเด็กม.ต้นก็กรี๊ดดแตกออกมาเลยค่ะ
"เธอรีบออกไปเหอะนะ ขวางทางเดิน"อีตาซากิโนะพูดอย่างไม่แคร์สื่อเลยค่ะ
"ฮือๆๆๆ"อยู่ๆยัยเด็กคนนั้นก็วิ่งมาชนฉันเฉยเลยค่ะ
"นี่นาย ทำเกินไปนะ"ฉันพูดแบบนิ่งๆ
"หึ ก็แค่เด็กที่ต้องการเรตติ้งก็เเค่นั้นแหละ"ตานั่นตอบและแสยะยิ้มเหมือยรังเกียจเด็กคนนั้นมากเลยล่ะค่ะ
"...."ฉันเงียบสักพัก และค่อยๆเดินหนีตานั่นไปที่โรงอาหาร
"นี่เธอจะไปไหน"อยู่ๆตานั่นก็พูดขึ้นมา
"ไปทานข้าว! อยู่ที่นี่แล้วอึดอัด"ฉันพูดน้ำเสียงเหมือนรำคานมาก
"หึ หยิ่ง"อยู่ๆตานั่นก็พูดขึ้นมาเบาๆ
เพี้ยย!!!!!
และแล้วฉันก็ตบหน้าตานั่นไปอย่างจัง
"พูดมากเกินไปแล้วนะ ฮึกๆ"และฉันรู้สึกเหมือนกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้วฉันจึงรีบวิ่งมาที่ดาดฟ้าโรงเรียน
"ฮือๆๆๆ"ฉันปล่อยโฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่
"อีตาบ้า อีตาหลงตัวเอง แกนะแหล่ะหยิ่ง ฮือๆๆๆๆๆ ไอ้บ้าซากิโนะ"ฉันก็ยังปล่อยโฮไม่หมดอยู่ดี
"เธอจะขี้แยไปถึงไหน?"เสียงนี้? อีตาซากิโนะ
"นายมาทำไม"ฉันตอบทั้งๆที่น้ำตาคาเบ้าอยู่
"มาดูยัยขี้แย"นายนั่นอยู่ดีๆก็มานั่งข้างฉัน
"ออกไปไกลๆ"ฉํนไล่ตานั่นให้ออกไปไกลๆจากฉัน
"ไม่"ตานั่นก็ตอบอย่างเฉยๆและแหงนหน้ามองฟ้าที่แสนสดใสในวันนี้
ฉับๆๆๆๆ
ซากิโนะก็มีมุมอ่อนโยนนะค่ะ
เดียวเค้าจะพยายามมาอัพทุกวันน้าาา
"...."ฉันยังไม่ยอมตอบ ฉันเพียงแต่หันหน้าไปมองเท่านั้น
"เธอน่ะ ไม่หลงเสน่ห์ฉันเลยหรอ?"อยู่ๆตานี่ก็ถามขึ้นมาอย่างหน้านิ่งๆ ก็ใช่ดิเว้ย ตาหลงตัวเองเอ้ยยย
"ไม่!"ฉับตอบอย่างเฉยๆ แล้วอยู่ดีๆก็มีสาวน้อยคนนึงเดินมาอย่างหน้าแดงมากกกกก และในมือของเธอนั้นก็มีจดหมายซองสีชมพูน้อยๆอยู่ในมือด้วย
"พี่ ซากิโนะค่ะ คือว่า...."อยู่ๆเธอเดินมาหน้าซากิโนะที่คุยกับฉันอยู่ จะว่ามาแทรกกลางก็ได้แหละนะ และฉันเหลือบไปมองหน้าตานั่น ดูเซ็งโคตรรรอ่ะ
"อะไร"ซากิโนะตอบอย่างเบื่อหน่ายอย่างแรงมากค่ะ และคำตอบของเขาทำให้เด็กคนนั้นสะดุ้งอย่างแรงเลยล่ะค่ะ
แต่เดี๋ยวก่อนนะ เด็กคนนั้นมันดาวประจำม.ต้นนี่นาา สนใจตานี่ด้วยหรอเนี่ย โอ้ มาย God
"คือว่า หนูชอบพี่นะค่ะ กรุณาคบกับหนู้ได้ไหมค่ะ"อยู่ๆเด็กคนนั้นก็ตะโกนออกมาซะดังเลย กลัวชาวบ้านเขาไม่รู้รึไงย่ะ แต่ว่าฉันโดนเมินงั้นหรอ เชอะ
"ขอโทษนะ เธอไม่ใช่เสป็กของฉัน"ห้ะ!? ตอบง่ายๆเงี้ย และดูเด็กคนนั้นสิค่ะ หน้าแดงเเป๊ดเลย ไอ้ที่แดงเนี่ยเพราะหน้าแตกหรอกค่ะ ก็เธอเล่นตะโกนบอกชอบหน้าห้องม.5 เลยนี่ค่ะ ทำไงได้
"อะไรนะค่ะ ถ้าหนูไม่ใช่ แล้วจะเป็นใครล่ะค่ะ แบบยัยนี่งั้นหรอค่ะ"อยู่ๆยัยนี่ก็หันหน้ามาชี้ฉัน ฉันเกี่ยวอะไรด้วยห้ะ!?
"ถ้าใช่ แล้วจะทำไม"อ้าวอีตาบ้า ลากฉันไปเกี่ยวด้วยทำไม
"กรี๊ดดดดด!!! ไม่จริง"อยู่ๆยัยเด็กม.ต้นก็กรี๊ดดแตกออกมาเลยค่ะ
"เธอรีบออกไปเหอะนะ ขวางทางเดิน"อีตาซากิโนะพูดอย่างไม่แคร์สื่อเลยค่ะ
"ฮือๆๆๆ"อยู่ๆยัยเด็กคนนั้นก็วิ่งมาชนฉันเฉยเลยค่ะ
"นี่นาย ทำเกินไปนะ"ฉันพูดแบบนิ่งๆ
"หึ ก็แค่เด็กที่ต้องการเรตติ้งก็เเค่นั้นแหละ"ตานั่นตอบและแสยะยิ้มเหมือยรังเกียจเด็กคนนั้นมากเลยล่ะค่ะ
"...."ฉันเงียบสักพัก และค่อยๆเดินหนีตานั่นไปที่โรงอาหาร
"นี่เธอจะไปไหน"อยู่ๆตานั่นก็พูดขึ้นมา
"ไปทานข้าว! อยู่ที่นี่แล้วอึดอัด"ฉันพูดน้ำเสียงเหมือนรำคานมาก
"หึ หยิ่ง"อยู่ๆตานั่นก็พูดขึ้นมาเบาๆ
เพี้ยย!!!!!
และแล้วฉันก็ตบหน้าตานั่นไปอย่างจัง
"พูดมากเกินไปแล้วนะ ฮึกๆ"และฉันรู้สึกเหมือนกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้วฉันจึงรีบวิ่งมาที่ดาดฟ้าโรงเรียน
"ฮือๆๆๆ"ฉันปล่อยโฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่
"อีตาบ้า อีตาหลงตัวเอง แกนะแหล่ะหยิ่ง ฮือๆๆๆๆๆ ไอ้บ้าซากิโนะ"ฉันก็ยังปล่อยโฮไม่หมดอยู่ดี
"เธอจะขี้แยไปถึงไหน?"เสียงนี้? อีตาซากิโนะ
"นายมาทำไม"ฉันตอบทั้งๆที่น้ำตาคาเบ้าอยู่
"มาดูยัยขี้แย"นายนั่นอยู่ดีๆก็มานั่งข้างฉัน
"ออกไปไกลๆ"ฉํนไล่ตานั่นให้ออกไปไกลๆจากฉัน
"ไม่"ตานั่นก็ตอบอย่างเฉยๆและแหงนหน้ามองฟ้าที่แสนสดใสในวันนี้
ฉับๆๆๆๆ
ซากิโนะก็มีมุมอ่อนโยนนะค่ะ
เดียวเค้าจะพยายามมาอัพทุกวันน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ