ยัยปากร้ายกับนายปากหมา

  "พีช ปล่อยเราน่ะ" ฉันฝืนสุดแรง เพื่อไม่เดินตามพีชไปอีก

  "ทำแบบนี้ทำไม" ทำ ทำอะไร ไอ้บ้า ลากฉันมายังจะมาถามว่าฉันทำอะไรอีก ประสาทกลับหรอย่ะ

  "-  -?"

  "ไม่ต้องมาทำหน้า งง ทำแบบนี้ทำไม" พีชตะคอกใส่ฉันทำให้ฉันสะดุ้ง

  "เราทำอะไร เราไม่ได้ทำอะไร" ฉันตะคอกกลับ

  "แล้วที่ ตกลงคบกับไอ้พัชมันหมายความว่าไง" ว่าฉันเพราะฉันคบกับพัชเนียน่ะ 

  "ก็พัชเขาเป็นคนดี แล้วดูแลใส่ใจฉันดีนี่" ฉันตอบ

  "น้ำค้างจะบอกว่าเราเป็นคนไม่ดีหรอ"

  "ไม่ใช่อย่างนั้น แล้วนายจะมาโมโหเราทำไมเนีย" ฉันว่า

  "หรือมันไม่จริง น้ำค้างเชียร์ให้เราคบกับหนึ่งแล้วน้ำค้างก็มาคบกับพัชเพราะแบบนี้ใช่ป่ะ เราอุส่าประชด แทนที่น้ำค้างจะหึงเราสักนิดกลับมาคบกับพัชเนียน่ะ" ประชด?

  "นายไม่ได้ชอบหนึ่งหรอ แต่หนึ่งเขา..."

  "เราไม่ได้ชอบหนึ่ง เราชอบเธอ" พีชพูดแทรกขึ้นมาทำให้ฉันอึ้งไป

  "..." ฉันไม่รู้จะตอบอะไรได้แต่นิ่งอึ้ง

  "เราจะไปบอกเลิกหนึ่ง"

  "เดี๋ยวไม่ได้น่ะ" พีชกำลังหันหลังเดินไป ฉันรีบยื้อไว้ก่อน แต่อีกคนไม่ฟัง ซวยแล้วไง จะทำไมดีล่ะ

  เลิกเรียน 

  หนึ่งกับพีชหายไปไม่ยอมมาเข้าเรียนไม่รู้ว่าหายไปไหนกัน

  "น้ำค้างเป็นอะไร เราเห็นเหม่อนานแล้ว ทะเลาะกับไอ้พีชหรอ" พัชถามขึ้น

  "เปล่าหรอก" ฉันไม่กล้าบอกพัช เพราะตอนนี้เราก็คบกันแล้วฉันไม่อยากให้พัชรู้

  "วันนี้เราไปส่งบ้านน่ะ" พัชว่า ฉันพยักหน้าตอบ

 ตอนนี้เราอยู่หน้าร้านไอติม พัชบอกว่าจะซื้อให้กิน ฉันก็เลยไม่ว่าอะไรเลยตามใจ

  "เพราะเธอ เธอทำแบบนี้ทำไม" อยู่ๆก็มีเสียงคุ้นๆดังขึ้นมาจากข้างหลัง

  "หนึ่ง" พอฉันหันไปก็เจอกับหนึ่ง ตาบวมเหมือนเพิ่งร้องไห้มา แล้วสีหน้าเหมือนโกรธแค้นฉันมาก

  "เธอทำแบบนี้ทำไม เพราะเธอคนเดียวทำให้พีชบอกเลิกฉัน"หนึ่งว่าแล้วเขย่าตัวฉัน

  "หนึ่ง ฟังฉันก่อน อย่าเขย่าสินี่มันข้างถนนน่ะ เดี๋ยวตก หนึ่ง กรี๊ดดดดด" ฉันที่ไม่ทันตั้งตัว หนึ่งผลักฉันตกลงมากลางถนน โอ๊ย เจ็บ

  เอี๊ยดดดดดด

  "กรี๊ดดดดด" 

  "น้ำค้าง!!" เสียงของพีชกับพัชดัง ขึ้น แต่ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกช้าไปทั้งตัว ขยับไปไหนไม่ได้เลย แล้วจากนั้นฉันก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย