ยัยปากร้ายกับนายปากหมา

  'หนึ่งเรารักหนึ่งน่ะ' ไม่น่ะ พีชกำลังบอกรักหนึ่งต่อหน้าเรา ฉันจะทำยังไงดีฉันรู้สึกอยากจะเข้าไปขั้นกลางแต่กลับรู้สึกว่าตัวมันขยับไม่ได้สักนิดเลย

  'เราก็รักพีชน่ะ' หนึ่งกอดพีชอย่างแน่นทั้งคู่ดูมีความสุขมากต่างจากฉันตอนนี้ที่รู้สึกเจ็บปวดอย่างมากที่เห็นทั้งคู่มาบอกรักกันตรงหน้าแล้วยังมากอดกันแบบนี้

  หนึ่งแสยะยิ้มใส่ฉัน อย่างกับเธอนั้นชนะในสิ่งที่ฉันเสียไปแล้ว ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกเป็นผู้พ่ายแพ้ที่ต้องเสียคนที่ฉันรักไป ตกลงฉันรักพีชไปแล้วใช่ไหม ทั้งทั้งที่ฉันควรจะดีใจแต่ทำไมตอนนี้กับรู้สึกอยากจะเข้าไปดึงพีชออกมาจากตรงนั้นเสียให้ได้

  'อ้าว น้ำค้าง' พีชที่เพิ่งเห็นฉันมองมาทางฉัน  แต่ฉันกลับทำได้แค่มองทั้งคู่ยืนจับมือกันและยิ้มอย่างมีความสุข

  'ขอบใจน่ะน้ำค้างตอนนี้เราคบกับพีชแล้ว' หนึ่งว่าแล้วมองหน้าคนข้างๆนั้น

  'ขอบใจน่ะน้ำค้างที่เธอทำให้เราลืมตาสว่างได้แบบนี้ทำให้เรารู้ว่ายังมีคนที่รักเราอยู่' พีชว่าแล้วยิ้มให้ นั่นมันเป็นสายตาแล้วยิ้มที่ดูมีความสุขมากๆ ต่างกับฉันที่กับรู้สึกเหมือนโดนมีดมากีดกลางใจของฉันเป็นร้อยๆรอบ  

  ฉันได้แค่ยิ้มให้กับทั้งคู่ ถึงจะรู้ว่าตอนนี้น้ำตาฉันนั้นมันไหลออกมายิ่งกว่าน้ำตกซะอีก แต่ทั้งคู่กับยิ้มให้กับฉัน หนึ่งที่ยิ้มเหมือนจะสะใจมาก แล้วมองฉันอย่างกับคนที่ไร้ค่า

  'พีช บอกน้ำค้างไปสิค่ะว่าพีชรักหนึ่งมากขนาดไหน' หนึ่งว่าแล้วกอดแขนพีช 

  'ผมรักหนึ่งมากครับ' พีชว่าแล้วยิ้มให้กับคนข้างๆ 

  'แล้วพีชรักน้ำค้างไหมค่ะ' หนึ่งว่าแล้วหันมายิ้มแสยะใส่ฉัน

  'ไม่แม้แต่นิดเดียว' พีชว่าหน้าตาเฉยเหมือนกับไม่รู้สึกอะไรเลย

  'บอกน้ำค้างสิค่ะ' หนึ่งว่าแล้วให้พีชมายืนตรงหน้าฉัน

  'เราไม่ได้รักเธอเลยแม้แต่นิดเดียว เรารักหนึ่งมากได้ยินไหม' พีชว่าแล้วบับแขนฉันทั้งสองข้างอย่างแรง ทำให้ฉันยิ่งร้องไห้หนักขึ้น

  'พอแล้วค่ะ จำไว้น่ะ พีชเขารักฉัน' หนึ่งว่าแล้วดึงพีชไปยืนข้างๆแล้วทั้งคู่ก็เดินออกไปพร้อมกัน

  'ไม่น่ะ! ไมมมมมม่!! พีชอย่าไปน่ะ อย่าไป' 

เฮือกกก

  ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมามองไปรอบๆห้องยังคงเห็นหนึ่งนั้นนอนหลับอยู่ ตอนนี้เป็นเวลาตี 3 นี่ฉันฝันไปงั้นหรอ น้ำตาก็ดันไหลจริงอีก ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะเก็บมาฝันแบบนี้ แต่หัวใจกลับรู้สึกเจ็บปวดมากจริงๆ 

  ฉันออกมายืนนอกระเบียงห้อง เพื่อสูดอากาศ จะได้รู้สึกดีขึ้นแล้วค่อยกลับไปนอนใหม่ ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ที่ฉันฝันถ้าเกิดฉันเจอแบบนั้นจริงๆฉันจะเป็นยังไงกันน่ะ ฉันจะรู้สึกยังไงกัน จะเจ็บปวดเหมือนในฝันหรือเปล่า ฉันคงทำใจไม่ได้ถ้าเรื่องนั้นมันเกิดเป็นจริงขึ้นมา

  ฉันได้แต่มองดูดวงดาวบนท้องฟ้า ที่ตอนนี้สว่างไสวอยู่บนท้องฟ้า ฉันได้แต่นึกหน้านายพีชที่พูดแต่บอกรักหนึ่ง ความรู้สึกฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นเลย

  พีช นายอย่าบอกว่าไม่รักฉันเลยน่ะ

  ตอนพวกเราจัดปาร์ตี้กัน ฉันก็แทบจะไม่ได้คุยกับพีชเลย เพราะฉันบอกให้เขาไปอยู่กับหนึ่งจะดีกว่า ถึงจะรู้สึกอยากจะรั้งไว้ก็เถอะ แต่ให้เขาไปอยู่กับคนที่รักเขาจะดีกว่า