ยัยปากร้ายกับนายปากหมา

ตอนนี้ที่โรงเรียนเรากำลังจัดงานให้กับม.3และพี่ม.6ที่กำลังจะจบไป และฉันก็ส่วนหนึ่งที่อยู่ม.3กำลังจะขึ้นม.4 ลืมแนะนำตัว ฉัน น้ำค้าง คนิตญา ค่ะอายุ15จะ16ปีแล้ว 

  "น้ำค้าง เราขอเขียนเสื้อหน่อยสิ"พิมหัวหน้าห้องเดินมาหาฉัน ฉันพยักหน้าตอบตลง

  "มาเราเขียนให้น่ะ"ฉันว่าแล้วเขียนคำอวยพรให้กับพิมเพื่อนร่วมห้อง

  "เธอๆ เราสองคนขอเขียนเสื้อหน่อยสิ"ผู้ชายสองคนพูดขึ้นเมื่อฉันเขียนเสื้อให้กับพิมเสร็จ และหนึ่งในนั้นก็พูดขึ้น พัช ผู้ชายนิ่งๆที่ฉันไม่เคนคุยด้วยเลยและพีชเพื่อนสนิทกับพัชที่ทั้งชื่อเล่นชื่อจริงคล้ายกันมาก แถมยังหน้าตาหล่อทั้งคู่และทั้งคู่นิสัยต่างกันลิบลับ

  "อื้อได้สิ"ฉันตอบตกลง พีชเดินมาเขียนข้างหน้าส่วนพัชเดินมาเขียนข้างหลังฉัน ฉันไม่รู้ว่าจมูกฉันมันดีเกินไปหรือว่าสองคนนี้เข้าใกล้เกินไปกันแน่ กลิ่นกายทั้งคู่หอมจนเกือบทำให้ฉันหลงไหล

  "เขียนให้พวกเรามั่งสิ"แต่ก็ต้องชะงักเมื่อทั้งคู่มายื่นตรงหน้าฉันแล้วพูดขึ้น

  "เธอชื่ออะไรหรอ"พีชคนแรกที่ฉันเขียนให้เสร็จและกำลังเขียนให้พัชต่อถามขึ้น

  "เราน้ำค้าง"ฉันบอกไปแล้วมองหน้าของทั้งสองคนตอนนี้ทั้งคู่ยังคงยืนอยู่มองหน้าฉัน จนทำให้ฉันมองตาแบ๋วว่าทำไมต้องจ้องขนาดนั้น

  "เอ่อ หน้าเรามีอะไรติดหรอ"ฉันถามแล้วจับหน้าของตัวเอง

  "เราพัชน่ะ"พัชพูดขึ้นคนแรกแล้วยื่นมือมาจับมือข้างขวาของฉันที่จับหน้าแล้วยื่นไปตรงปากของเขาแล้วจุ๊บลงมาที่มือของฉันทำให้ฉันยืนอึ้งแล้วก็ต้องอึ้งอีกครั้งเมื่อพีชพูดต่อ

  "เราพีชน่ะ"พีชยื่นมือมาจับมาฉันและเอามือฉันไปจุ๊บเหมือนที่พีชทำ ทำให้ยืนค้างไม่รู้จะทำไงต่อ

  "เอ่อ..เรารู้นายสองคนดังจะตายไป"ฉันพูดแล้วชักมือทั้งสองค้างออกมา

  "น้ำค้างจะเรียนต่อโรงเรียนไหนหรอ"พัชถามนิ่งๆ

  "เราว่าจะเรียนต่อที่นี่แหละนายสองคนล่ะ"ฉันถาม 

  "จริงหรอ เราสองคนก็จะต่อนี่เหมือนกัน"นายพีชว่าแล้วเดินมากอดคอฉัน ทำอย่างกับฉันเป็นเพื่อนผู้ชายอย่างนั้นแหละ 

 และไม่กี่วันต่อมาเราก็ปิดเทอม และฉันก็ได้แลกไลน์กับพีชและพัชกันได้คุยกันสามคน จนฉันรู้สึกว่าฉันสนิทกับสองคนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

  4เดือนต่อมา

  "เฮ้ ยัยถังแก๊ส"ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าใครนายพีช ยิ่งสนิทยิ่งปากหมา คนอะไรปากหมาชะมัดเลย ต่างจากพัชที่นิ่งๆดูอบอุ่นใจดี 

  "ก่อนจะว่าคนอื่นทำตัวเองให้ผอมก่อนเถอะ"ฉันหลอกด่านายพีชไป

  "โห เปิดเทอมก็ปากร้ายเลยน่ะ"นายพีชบ่น แล้วนั่งลงข้างๆฉันส่วนพัชก็มานั่งฝั่งขวาข้างๆฉัน

  "ใครปากหมาก่อนล่ะ"ฉันพูดไปฟังเพลงไป

  "นี่เธอ!!"พีชกำลังจะว่าแต่ก็โดนพัชว่าก่อน

  "นี่พวกนายสองคนเลิกทะเลาะกันสักทีเถอะขึ้นม.4แล้วน่ะ คุยกันในไลน์ทุกวันก็ทะเลาะกันทุกวันฉันจะไปซื้อน้ำเอาไรป่ะ"พัชถามพร้อมกับลุกขึ้น

  "ไม่อ่ะ"พีชพูดแล้วนอนทาบกับกระเป๋า

  "น้ำค้างล่ะเอาไรไหม"พัชหันมาถามฉัน

  "เอ่อขอน้ำแดงล่ะกัน"ฉันว่าแล้วยิ้มให้พัชนิดๆ ถ้าฉันเลือกแฟนฉันขอเลือกพัชดีกว่าคนตรงหน้าที่นอนอยู่ยังดีกว่าเยอะเลย

  "น้องค่ะ น้องใช่น้องน้ำค้างรึเปล่าค่ะ"พี่ผู้หญิงคนหนึ่งถามขึ้น พอฉันลองมองหน้าดีดีก็นึกออกพี่คนนี้ที่เป็นดรัมเมเยอร์ของโรงเรียนเมื่อปีก่อน สวยเหมือนเดิมเลยอ่ะ

  "อ่อใช่ค่ะพี่มีอะไรหรอค่ะ"ฉันถาม

  "อ่อ คือพวกพี่อ่ะเห็นน้องมาตั้งแต่เข้ามาม.ต้นแล้ว แล้วคือพวกพี่ได้คุยกันว่าอยากจะให้น้องมาเป็นดรัมเมเยอร์ของโรงเรียนเพราะพี่รู้มาว่าน้อง็ฮอตน่าจะทำให้โรงเรียนเราเด่นขึ้นมา" ฉันมองหน้าพี่ผู้หญิงตรงหน้า ก่อนจะชั่งใจคิดสักแปป

  "เอ่อ ก็ได้ค่ะ"

  "แล้วพี่จะมาบอกวันเวลาน่ะค่ะ"พี่ผู้หญิงพูดจบแล้วออกไป นายพัชก็มาพอดี

  "อ่ะน้ำ เมื่อกี้ใช้พี่วีป่ะ พี่เขามาทำไรอ่ะ"พี่วีพี่ดรัมเมเยอร์ของโรงเรียนนั่นแหละ

  "อ่อพี่วีเขามาขอให้เราเป็นดรัมเมเยอร์อ่ะ"ฉันตอบแล้วหยิบแก้วน้ำมาดูด

  "แล้วน้ำค้างตอบว่าไรอ่ะ"

  "เราก็ตอบตกลงอ่ะ"ฉันตอบ

  "น้ำค้างสวยอยู่แล้ว ถ้าเป็นดรัมเมเยอร์นี่หนุ่มจีบเยอะแน่เลย"พัชพูดแล้วจ้องตาฉันจนฉันรู้สึกว่าประโยคหลังของพัชเหมือนสื่อว่ากำลังหึง แต่ฉันคงคิดไปเอง ฉันเลยยิ้มให้กับพัชไป

  "ไม่หรอก"ฉันปฏิเสธ

  "ตอนม.ต้นเราเห็นน่ะว่าหนุ่มมาจีบถึงห้องแถมวันวาเลนไทน์ก็ได้กุหลาบเยอะเลย"นี่ขนาดเราไม่ได้สนิทกันตอนม.ต้นพัชยังรู้เลยอ่ะ

  "เอ่อจะเข้าแถวแล้วเราว่าไปเข้าแถวเถอะ"ฉันที่นั่งดูดน้ำแดงจะหมดแก้วก็ต้องเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะพัชมองฉันแปลกๆเหมือนจะไม่ค่อยพอใจกับสิ่งที่พูดมา

  "พีชตื่นไปเข้าแถวกัน"ฉันว่าแล้วจับแขนนายพีชให้ลุก นายพีชงัวเงียเดินตามมา เราสามคนสนิทกันมาจนฉันรู้สึกว่าฉันไม่เคยมีเพื่อนสนิทคนไหนเท่าสองคนนี้มาก่อนเลย ถึงนายพีชจะปากหมาแต่ก็ปกป้องดูแลฉันอย่างดี ส่วนพัชก็เห็นนิ่งๆ เทคแคร์ฉันอย่างดีมาก