ยัยตัวร้ายหวานใจไอดอล

ฉันได้หยุดเรียนเป็นเวลาสามวัน เรื่องที่ครูเรียกพบผู้ปกครองพี่ฉันก็ไปตามปกติเพียงแต่ฉันไม่ได้ไป ตอนนี้อาการฉันเริ่มดีขึ้นแล้วมีเพียงรอยพกช้ำตามร่างกายและใบหน้านิดหน่อย ตอนที่ฉันไม่ได้ไปเรียนยัยซูอากับเฮมิก็ไปหาฉันที่บ้านเอาการบ้านมาให้ทำ สองคนนั้นจดโน๊ตอย่างละเอียดแต่เข้าใจง่ายมาให้ฉันเพื่ออ่านทบทวนระหว่างที่ไม่ได้ไปเรียน แน่นอนฉันได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้สองคนนั้นฟังรวมถึงเรื่องที่ EXO มาบ้านด้วยและที่สำคัญเราได้เตรียมการวางแผนเพื่อที่จะเอาคืนพวกที่รุมฉันจนต้องเจ็บเนื้อเจ็บตัวไปหมด

"แกจำหน้าพวกนั้นได้ไหม" เฮมิถาม

"จำได้สิ ฉันว่าฉันเคยเห็นพวกมันมาก่อนนะแต่จำไม่ได้ว่าที่ไหน" ฉันพยายามนึก

"เอางี้ เราไปกินไอติมกันไหมเผื่อใจเย็นลงแล้ว แกจะนึกออกว่าเคยเห็นพวกมันที่ไหน"ซูอาเสนอขึ้น

"เป็นความคิดที่ดีมากเพื่อน " เฮมิเอ่ย

"งั้นเราไปกันเถอะ  ฉันก็กำลังอยากกินอยู่พอดี"  สิ้นคำฉันเราทั้งสามก็มุ่งหน้าไปสหกรณ์โรงเรียนทันที แต่ว่าพวกทันไดนั้นฉันก็เจอในสิ่งที่ฉันเฝ้านึกมาตลอดสามวัน

"ซูอา เฮมิ ฉันเจอแล้วว่ะ" 

"เจออะไร" ซูอาทำหน้างง

"ดูโน้นสิ ตรงร้านข้าวยำ" ฉันชี้ด้วยสายตา

"อะไร ทำไมหรอ" เฮมิถาม

"พวกที่มันรุมฉันเมื่อสามวันก่อนไง นึกแล้วเชียวว่าเคยเห็นที่ไหน พวกมันอยู่โรงเรียนเดียวกับเรานี่เอง" สายตาฉันจับจ้องแทบไม่กระพริบ

"อ้อ พวกจียอลห้องสี่นั้นเอง ฉันนึกว่าใคร" ซูอาเอ่ยด้วยสีหน้ากระจ่าง แต่เป็นฉันกับเฮมิที่งงแทน

"นี่แกรู้จักพวกมันหรอ" ฉันถามด้วยความสงสัย

"ก็พวกนี้มันเป็นเด็กกิจกรรมนี่ พวกเธอไม่รู้จักหรอ" 

"ก็เคยเห็นนะแต่ว่าไม่รู้ชื่อเสียงเรียงนาม" เฮมิเอ่ย

"เอาเถอะจะชื่ออะไรเป็นเด็กกิจกรรมไหมฉันไม่สน แต่ตอนนี้ฉันอยากกินข้าวยำแล้วว่ะ" ฉันแสะยิ้มอย่างซาตาล

"แล้วไอติมล่ะ"ซูอาเอ่ยถาม

"เอาสิ ต้องเอาไอติมด้วย" 

"จัดไป แต่ฉันว่าเรากินคนละอันไม่พอหรอก ต้องคนละสามอันไปเลย๐ เฮมิรู้ทันว่าฉันจะทำอะไรยัยนี่เลยเสนอขึ้นแล้วก็ยิ้ม

"นี่น้องพวกพี่ขอไอติมเก้าถ้วย" ยัยซูอาสั่งกับน้องม.5 ที่เป็นคนขายในสหกรณ์โรงเรียน

เมื่อได้ไอติมแล้วพวกฉันก็มุ่งหน้าไปร้านข้าวยำทันที

"โอ้ย!!! " พวกฉันแกล้งเป็นหยอกล้อกันจนเสียหลักจนไอติมที่ถือในมือหกใส่พวกนั้นจนเนื้อตัวเปลื้อนไปหมด

"ว้าย!!! ตายแล้ว" เสียงกรี๊ดของพวกนั้นดังลั่น

"ขอโทษนะ มันเป็นอุบัติเหตุอ่ะ ไม่ได้ตั้งใจ" ฉันเอ่ยพลางยิ้มเล็กน้อย

"นี่มันยัยนั้นนี่" คนผมสั้นพูดขึ้น

"นี่โดนวันนั้นยังไม่เค๊ดใช่ไหม" ยัยจียอลพูดด้วยสีหน้าโมโหสุดๆ

"ใช่ฉันเอง" สีหน้าฉันตอนนี้โกรธแค้นมากๆ

"พวกแกตั้งใจทำไอติมหกใส่พวกฉันใช่ไหม" จียอลเอ่ย

"แล้วถ้าใช่จะทำไม" ซูอาเอ่ยเน้นๆ

"อย่างนี้มันหาเรื่องกันนี่หว่า" คนผมสั้นเป็นลอนเอ่ยเสียงดัง

แน่นอนว่าพวกฉันมองเห็นครูชีวอลพอดี เลยแกล้งเป็นคนดีไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ยอมรับเลยว่าตอนนี้พวกฉันร้ายกาจมาก

"พวกฉันไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษนะเดี๋ยวฉันจะช่วยเช็ดให้" ฉันเอ่ยพลางหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมากะจะเช็ดให้

"ไม่ต้อง" จียอลปัดมือฉันออกก็ไม่แรงเท่าไหร่หรอกนะแต่ว่าแอคติ่งฉันมันเยอะต่างหาก

"โอ้ย!!" ฉันแกล้งเซแล้วล้มลงพื้นอย่างแรง

"มิน เป็นไรไหม" ซูอาเพื่อนฉันก็เล่นละครเก่งกันจริง

"นี่ทำไมต้องทำรุนแรงขนาดนี้ด้วย ก็เราบอกแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอก" เฮมิเอ่ยด้วยสีหน้าเสียใจ

"อุบัติเหตุหรอ เพี้ยยยยย" ฝ่ามือของยัยจียอลฟาดลงใบหน้าของดฮมิอย่างแรงจนเซมาหาฉันกับซูอา

เสียงนกหวีดดังขึ้น ปี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"หยุดนะ จียอล" เสียงครูชีวอลดังขึ้น

"ครู" ยัยจียอลอ้าปากค้าง

"ทำไมถึงทำร้ายเพื่อนแบบนี้" 

"เอ่อ คือว่า คือพวกนี้มาหาเรื่องก่อนนะค่ะครูดูเสื้อผ้าหนูสิค่ะเลอะไอติมหมดเลย" ยัยจียอลฟ้องทันที

"มันเป็นอุบัติเหตุนะค่ะครู พวกหนูไม่ได้ตั้งใจ อีกอย่างพวกหนูก็ขอโทษไปแล้วแต่จียอลและพัคพวกไม่ฟังแถมยังหาว่าพวกหนูตั้งใจทั้งที่มันไม่ใช่เลย " ฉันเอ่ยเหมือนจะร้องไห้

"นี่แก เล่นแบบนี้ใช่ไหม ได้ " สิ้นคำยัยผมสั้นเป็นลอนก็กระโดดกะจะตบฉันแต่ว่าเสียงของครูชีวอลทำให้เหตุการสงบลง

"หยุดเดี๋ยวนี้ ครูตัดสินในสิ่งที่ครูเห็น และสิ่งที่ครูเห็นก็คือพวกเธอเป็นคนเริ่มก่อนเพราะฉนั้นเธอทั้งห้าคนตามครูมาที่ห้อง เดี๋ยวนี้ ส่วนเธอสามคนจะไปทำอะไรก็ไปถ้ามีอะไรเดี๋ยวครูจะตามไปสอบถามเพิ่มเต็ม"สิ้นคำครูก็เดินนำหน้าไปอย่างรวดเร็ว

"โชคดีนะ บ๊าย" ฉันแสะยิ้มอย่างผู้ชนะส่งให้พวกน่าโง่ที่กำลังจะเดินตามครูไป

"แก เจอดีแน่"ยัยจียอลชี้หน้าฉันก่อนเดินไป

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ กลัวตายล่ะ" ซูอาเอ่ย

"สมน้ำหน้า ว่าแต่แกเจ็บไหมเฮมิ" ฉันถามเมื่อนึกขึ้นได้ว่ายัยเพื่อนรักโดนตบ

"ไม่อ่ะ ฉันคาดคะเนไว้แล้วว่ายังงัยมันต้องตบฉันต่อหน้าครูชีวอนที่กำลังเดินมาพอดี" 

"ร้ายนะย๊ะ"ซูอาเอ่ย

แน่นอนว่าพวกฉันรู้สึกสะใจมากกับการกระทำของตัวเองถึงจะรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่เลวร้ายแค่ไหนแต่ก็ยืนยันที่จะทำแบบนี้

 พวกฉันไม่อาจรู้ได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับพวกนั้นในห้องปกครองแต่ที่สำคัญพวกนั้นคงต้องโดนหักคะแนนความประพฤติไม่มากก็น้อย 55555 สะใจได้เอาคืนด้วยวิธีนี้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางร้ายชั้นสูงเลย