ยัยตัวร้ายหวานใจไอดอล

"เราต้องพาน้องเค้าไปส่งโรงพยาบาลนะ" ซูโฮเอ่ย

"เดี๋ยวก่อน ถ้าเราพพาไปโรงบาลผมว่าน้องเค้าจะลำบากกว่าเดิมแน่ถ้าพวกแฟนคลับรู้" ไคเอ่ย

"ผมว่าไคก็พูดถูกนะ เราต้องโทรหาครอบครัวน้อง" ชาลยอลเสนอ

"แล้วเราจะติดต่อครอบครัวน้องยังไงในเมื่อโทรศัพท์น้องเค้าก็ไม่มี ฉันว่าพาน้องเค้าไปโรงพยาบาลเถอะ" ซูโฮเอ่ยค้าน

ฉันนอนฟังพวกเค้าทกเถียงกันในรถ ตอนแรกที่รู้ว่าพวกเค้าคือ EXO-K จริงๆฉันก็แทบช็อกเหมือนกันก็เล่นเจอกันตอนที่ฉันโดนรุมนี่น๋า

"ผมว่าที่พี่ซูโฮพูดก็มีเหตุผลนะ เรารีบพาน้องเค้าไปโรงพยาบาลเถอะ" เซฮุนออกความคิดเห็น

ฉันได้ยินที่พวกเค้าคุยกันจริงรวบรวมกำลังพูดขึ้น

"อย่าพาฉันไปโรงบาล บ้านฉันอยู่ไม่ไกลโทรให้พี่สาวฉันออกมารัับก็ได้" เสียงฉันเหมือนคนหมดแรง

"น้องเค้ารู้สึกตัวแล้ว" ดีโอดูตื่นเต้น

"น้องครับไม่เป็นรัยใช่ไหม" ซูโฮถาม

"ค่ะ ฉันไม่เป็นรัยช่วยโทรหาพี่สาวฉันที" สิ้นคำ แบ็กยอลก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ตามที่ฉันบอกต่อสายหาพี่มิ้นทันที

"ใครพูดค่ะ" เสียงกรอกมาตามสาย

"พี่ค่ะนี่ฉันเองนะ มารับฉันทีสิ" เสียงฉันอ่อนหร้าเต็มที

"มินแกเป็นอะไรทำไมเสียงเป็นแบบนั้น" น้ำเสียงตกใจมาก

"อย่าถามฉันเลย พี่ช่วยมารับฉันที"

"ที่ไหน"

"ทางไปร้านสะดวกซื้อ เดินมาเรื่อยๆจะเจอรถตู้คันหนึ่งจอดอยู่ฉันอยู่บนนี้" เสียงฉันเริ่มขาดหาย

"ได้ๆ อย่าพึ่งวางนะ" นี่คือประโยคสุดท้ายที่ฉันได้ยินหลังจากนั้นฉันก็หมดสติไปมารู้ตัวอีกทีก็อยู่บ้านของตัวเองแล้วและที่สำคัญมีแขกอยู่เต็มบ้านฉันไปหมด

"ฟื้นแล้วๆ" เสียงชาลยอลเอ่ยขึ้น

"มิน เป็นงัยบ้างเจ็บตรงไหนไหม จำได้ไหมว่าพวกมันเป็นใคร พี่จะได้เอาเรื่องมันให้ถึงที่สุด" พี่สาวฉันกระหน่ำพูดแทบไม่หายใจ

"มันมืดจำไม่ได้เลย" ฉันแกล้งบอกไปแบบนั้นที่จริงแล้วฉันจำหน้าพวกมันได้ดีเลยล่ะเพียงแต่แค้นนี้ฉันต้องสะส่างเองถึงจะสะใจ

"เป็นเพราะพี่เองเธอถึงต้องเป็นแบบนี้"ซูโฮคงรู้สึกผิดมาก

"ไม่ใช่หรอกค่ะ เราต่างก็รู้ว่ามันคืออุบัติเหตุ" ฉันก็รู้สึกสงสารซูโฮเหมือนกันนะที่ต้องมาทุกข์เพราะแฟนครับที่แสนบ้าไร้สติแบบนี้

"นั้นสิพี่อย่ากังวลไปเลย เราต้องมาหาวิธีช่วยน้องเค้ากันว่าจะทำยังงัยให้พวกแฟนครับพี่เข้าใจ" แบ็คยอลเสนอความคิดเห็น

"ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะพี่แบ็กยอล ฉันแก้ปัญหาเองได้"

"แก้ปัญหาเองงั้นหรอ แล้วจะแก้แบบไหนแก้ยังไงกว่าจะแก้ได้คงต้องได้นอนโรงบาลแน่" ชาลยอลเอ่ยแบบโมโหนิดๆ

ฉันก็ไม่เข้าใจทำไมพวกพี่ๆEXO ถึงได้เป็นเดือดเป็นร้อนแทนฉันนักหรือเป็นเพราะว่าเรื่องทั้งหมดมันมีซูโฮหัวหน้าวงของเค้าเข้ามาเกี่ยวเลยต้องทำเป็นจะมาช่วยแก้ปัญหาเพื่อที่จะให้ซูโฮดูมีความรับผิดชอบ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันว่ามันคงเป็นการแสดงแอคติ่งขั้นเทพเลยล่ะ

"แต่ฉันว่ายิ่งพวกพี่เข้ามาวุ่นวายฉันจะยิ่งลำบากมากขึ้นนะค่ะ ขอบคุญสำหรับความหวังดีและขอบคุญที่พวกพี่มาช่วยฉัน แต่ฉันว่าพวกพี่กลับกันเถอะค่ะนี่มันก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงพูดแบบนั้นออกไป นั้นพวกเค้าเป็นถึงไอดอลนะ ฉันนี่กล้ามากที่ไล่ไอดอลอย่าง EXO กลับ

"ยัยมินพูดอะไรน่ะ" พี่มิ้สะกิดฉันเหมือนเตือนว่าไม่สมควรพูดออกมา

"ถ้างั้นพวกเรากลับก่อนนะ " ซูโฮเอ่ยพลางลุกขึ้นทำให้เหล่า EXO อีกห้าคนลุกตาม

"พี่ไปก่อนนะ หายไวๆนะ" ซูโฮหันมาร่ำลาฉันก่อนไป

"ค่ะ " ฉันตอบรับสั้นๆทั้งที่ในใจถ้ากระโดดไปหาได้ฉันจะไปกอดชาลยอลและดีโอก่อนเค้าจะก้าวขาออกจากบ้านฉันไป