ยัยตัวร้ายหวานใจไอดอล

          "นี่มินเราไปดูวง BTS กันไหมฉันอยากไปเจอจองกุกอ่ะ" ยัยซูอาทำตาปริบๆกะจะอ่อยให้ฉันไปล่ะสิ
"ไม่เอา ครั้งนี้ฉันขอเถอะนะฉันอยากอ่านหนังสือ" คำตอบของฉันทำเอายัยซูอาหน้าบูดเบี้ยวทันที
"ไม่เอาน๋าเดียวฉันติวเข้มให้ ไปด้วยกันเถอะนะๆๆๆๆๆๆๆๆ" น้ำเสียงออดอ้อนกะจะทำให้ฉันใจอ่อนสินะไม่มีทางครั้งฉันจะอ่านหนังสือเพื่อเกรดที่ดีขึ้น
"นี่นั่งทำอะไรกันอ่ะ" เสียงของยัยเฮมิเอ่ยขึ้น
"ก็ยัยมินนะสิไม่ยอมไป ช่วยพูดหน่อยเฮมิ" ซูอาเดิมไปดึงแขนเฮมิเข้ามาหาฉัน
"ว่างัยยัยทึ่ม ไปไหม" เฮมิเอ่ยพร้อมกับเอามือแตะไหล่ฉัน
"บอกแล้วงัยว่าไม่ไป พวกแกไปกันเถอะฉันจะอ่านหนังสืออีกสองอาทิตย์ก็สอบเก็บคะแนนแล้วฉันไม่อยากเกรดแย่ๆเหมือนที่ผ่านมา" ฉันมุ่งมั่นมากนะกับการสอบเก็บคะแนครั้งนี้แต่สองคนนี้มันยังยุแยงให้ฉันไปดูคอนเสิร์ตกับพวกมันให้ได้
"ถ้ามันไม่ไปก็อย่าไปตอแยมันเลยซูอาเราไปดูสองคนก็ได้ตอนกับเราก็ไปกินคิมบับให้อิ่มกันไปเลย" พูดเสร็จสองคนนั้นก็เดินออกไปเลยทำเอาฉันนั้งกืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ
"คิมบับงั้นเหรอ!! " ฉันรีบลุกขึ้นวิ่งตามยัยตัวดีสองคนนั้นไปก็แหง่ล่ะปฏิเสธทีไรพวกมันก็เอาของโปรดอย่างคิมบับบ้างล่ะจาจางเมียนบ้างล่ะทำเอาฉันใจอ่อนทุกทีก็ของชอบนี่น๋าจะทำไงได้
"นี่ รอด้วยฉันไปด้วยคน" ทั้งร้องเรียกทั้งวิ่งตามเมื่อวิ่งทันพวกมันสองคนฉันก็เห็นรอยยิ้มที่แสนพึงพอใจของทั้งสองพุดขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"เห็นไหมบอกแล้วเดี๋ยวมันก็วิ่งตามมา ฮ่าๆๆๆ" ยัยเฮมิเอ่ยขึ้น
"ไม่ต้องมาพูดดีเลย พวกแกเนี่ยเป็นแบบนี้ทุกทีเลย" ฉันก็อดยิ้มกับการเห็นแกกินของตัวเองที่ทำเอาใจไม่แข็งพอ
"ไม่ต้องมาพูดมากเลย รีบไปกันเถอะเดี๋ยวจะไม่ทัน" ซูอาวิ่งนำหน้าทันที
"นี่ซูอารอด้วย" ฉันกับเฮมิจับมือกันวิ่งตามซูอาอย่างเร่งรีบ
เราทั้งสามคนนั่งรถแท๊กซี่ไปสถานที่จัดคอนเสิร์ตของเหล่าศิลปิลหลากหลายกลุ่มที่จัดขึ้นเพื่อการกุศลให้กับผู้ที่เสียชีวิตจากเรือล้มกลางทะเล
"ฉันว่าคนต้องเยอะแน่ๆ" ซูอาเอ่ย
"ก็แหง่ล่ะ ได้ยินว่า EXO ก็มาหนิ" เฮมิทำหน้าตื่นเต้น
"อ้าวไหนว่า EXO มาไม่ได้งัยไปจัดแฟนมิสติ่งที่จีนไม่ใช่หรอ" ฉันเอ่ยขึ้นตามที่พอได้อ่านข่าวในเน็ตมาบ้าง
"ตอนแรกพวกเค้าก็จะไปจีน แต่ทางต้นสังกัดขอเลื่อนเป็นวันพรุ่งนี้แล้วให้ EXO มาร่วมงานกุศลครั้งนี้ด้วยเพื่อเป็นการอาลัยให้กับบุคคลที่อสียชีวิตไงล่ะ" ยัยเฮมิพูดซ่ะฉันกับซูอาอ้าปากค้างเลย
"นี่โคเฮมิ ฉันว่ทแกไปเป็นนักข่าวบันเทิงเลยดีไหมว่ะ  ถ้าจะรู้ลึกรู้จริงขนาดนี้" ซูอาแหย่นิดหน่อย
"ถ้าไม่รู้ลึกรู้จริงมันก็ไม่ใช่มันแล้ว" ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะเบาๆ
ในระหว่างนั่งแท็กซี่พวกเราทั้งสามก็คุยกันไปหัวเราะกันไปจนถึงที่หมาย