Love me Please! รักผมเถอะยัยจอมดื้อ

ตอนนี้ฉันก็ได้รู้เรื่องของฉัน ฉันได้อยู่ห้อง A1 เลขที่32 
กริ๊งงง
...
"ไปก่อนหล่ะ ต้องเข้าเรียนแล้ว ไว้เจอกัน^-^/"
ฮิคารุคุงโบกมือให้ฉันแล้วเดินไปอย่างไว จริงด้วย! ฉันลืมบอกฮิคารุคุง เรื่องที่เราได้อยู่ห้องเดียวกัน TOT
"ฮิคารุ!!!! รอก่อนน"
ฉันตะโกนไล่หลังฮิคารุดังลั่น (โครตน่าอาย) โชคดีที่เขาหันกลับมา เพราะยังไปได้ไม่ไกลTOT เกือบแย่แล้วไง ก็ฉันไม่รู้น่ะสิ ว่าห้องมันอยู่ไหน มีตั้ง25ชั้น =_=;;
"ทำไมหรอ"
ตึกตึกตึก 
ฉันวิ่งไปอยู่ข้างๆฮิเครุคุง แล้วพูดกับเขา
"คือว่าฉันได้อยู่ห้องเดียวกับนาย"
"เรียนเก่งเหมือนกันนี่ งั้น ถ้าเธอใช้ขาสั้นๆของเธอวิ่งขึ้นไปล่ะก็น่าจะไม่ทันเพราะอีก10นาที ก็ต้องเข้าห้องแล้วเพราะฉนั้น.."
ฟึ่บ..
"O///O นายจะทำอะไรน่ะ!"
"อุ้มเธอขึ้นไปไง"
และเขาก็ไม่รอให้ฉันได้บ่นต่อ วิ่งขึ้นบันไดอย่างไว
ตึก ตึก ตึก
"นายไม่เป็นไรแน่นะ"
"อืม เธอไม่ได้หนักเป็นตันสักหน่อย อีกอย่างตัวก็เบา เหมือนอุ้มตุ๊กตาเลยล่ะ"
จริงหรอ >_<>>>เขิน
ตึก ตึก ตึก
"ว่าแต่มันอยู่ชั้นไหนงั้นหรอ"
"18"
O_O!
"อยู่สูงขนาดนั้นเลยหรอ"
"อืม"
"แล้วตอนนี้.."
"ถึงแล้ว"
ฟึ่บ..
เขาวางฉันลงบนพื้นเบาๆ รู้สึกแปลกๆแฮะ ก็ไม่เคยอุ้มฉันแบบนั้นเลยนี่หน่า>////<
"เจอกันในห้องนะ ยามิ^O^/"
"อืม!!>////</"
แล้วเขาก็วิ่งเข้าห้องไป
8นาทีต่อมา
ฉันต้องเข้าไปแนะนำตัวแล้วสินะ ก็เป็นเด็กใหม่นี่>_<
"ยูโกะจัง"
เซ็นเซย์เรย์นี่หน่า(ครูประจำชั้น)
"งั้นถ้าผมบอกให้เข้ามา ก็เดินเข้าไปในห้องเลยนะครับ^-^"
เซ็นเซย์เรย์ยิ้มให้ฉันเล็กน้อย หล่ออ่ะ >O<>>>หล่อไปหมด
"ค่ะ!>_<"
ตึกตึกตึก
เซ็นเซย์เรย์เดินเข้าไปในห้องแล้ว 
จากนั้นก็ทำความเคารพ และก็..
"จากนี้จะมีนักเรียนใหม่มาเรียนกับพวกเราด้วยนะครับ เข้ามาได้เลยครับ"
ตึกตึกตึก
"โอฮาโย">>ก้ม
"ฉัน ยามิ ยูมิโกะค่ะ ต่อจากนี้ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ">>ก้ม
แปะๆๆๆ>>>เสียงปรบมือ
วี้ดวิ่ววว 
"เอาล่ะ ยูโกะจัง ไปนั่งตรงนั้นนะครับ"
"ค่ะ"
ฉันมองไปยังโต๊ะว่างข้างๆ ... ฮิคารุคุง...!=[]=!!!
ตึกตึกตึก
ฉันเดินไปที่โต๊ะแล้วห้อยกระเป๋าไว้ตรงเก้าอี้ แล้วก็นั่งลงบนเก้าอี้
"ฮิคารุงคุง.."
"ไม่อยากนั่งกับฉันหรอ?"
"เปล่านะ!(.///.)"
ฟึ่บ
"มีอะไรก็บอกกันได้เสมอนะ"
ฮิเครุพูดก่อนจะลูบหัวฉัน
ปรึกษาได้หมด... ได้ทุกเรื่อง... 'ใช่มั้ย'