Love To My [Kg.] รักครั้งนี้ขอฉันคนเดียวก็พอ
-
เขียนโดย เจ้าชายนักเขียน
วันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.19 น.
5 บท
0 วิจารณ์
7,667 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.34 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) วันซวย.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันใหม่ที่สดใส่ วันนี้คงไม่มีเรื่องบ้าๆเกิดขึ้นอีกนะแค่เมื่อวานฉันก็จะบ้าตายคิดแล้วยังสยองอยู่เลยหมอนั้นคิดอะไรของเค้านะทั้งที่ก็รู้ว่าฉัน้กลียด และคิดไงมารักฉันนะ แล้วฉันคิดทำไมเนี่ยหมอนั้นจะชอบฉันหรือไม่ก็ชั่งสิดูสิจะทนได้แค่ไหน
เมื่อฉันเดินมาถึงห้องเรียนก็พบว่าที่นั่งของฉันมีใครก็ไม่รู้มานั่งและที่สำคัญสาวๆในห้องก็กำลังกริ๊ดกาดกันใหญ่ ไม่เข้าใจว่ามันหล่อตรงไหน ฉันเดินไปที่นั่งของฉันและเอามือทุบโตะอย่างแรง
"นายโนเอล....นายมาทำอะไรที่นั่งของฉันหะ" ฉันตะโกนใส่นายโนเอล
"อะไรกันแค่นี้เองทำไมต้องโกรธด้วยละ" โนเอลทำหน้าแบบชีวๆเห็นแล้วน่าหมั่นใส้โว้ยยย!!! - -*
"ก็นี่มันที่นั่งของฉันห้องของนายมันอยู่ห้องถัดไปไม่ทราบว่ามาห้องนี้ทำไมยะ"
ฉันพูดจบโนเอลก็ลุกขึ้นเดินมาใกล้ฉันแล้วก็อ้าวมือมาจับที่คางเค้าไปใกล้ๆหน้าเค้าคิดจะทำไรฉันยะ >///<
"เธอนี่น่ารักยังไม่พอปากร้ายอีกตั้งหาก" นี่จะชมหรือด่า
"กริีดดดดด!!" สาวๆในห้องกริ๊ดกันใหญ่ จะกริ๊ดทำซากไรกัน (รู้สึกว่าพูดไม่เพาะเลยเรา)
"ชิ...." ฉันสบัดหน้าหนีและเดินไปที่โต๊ะของฉัน
"นี่เมื่อคืนโทรไปทำรับและพอเป็นฉันก็ว่างสายละ"
"ก็ตอนแรกไม่รู้ว่าใครเลยรับแต่พอรู้ว่าเป็นฉันก็เลยว่างสายเพราะไม่อยากคุยด้วยคุยแล้วเดี๋ยวนอนไม่หลับ"
"ใจร้ายจังนะ....นั้นเดียวเจอกันนะ^^"
"ไม่ต้องเจอเลยดีที่สุด ไปตายไหนก็ไป"
อะไรกันนี่มันวันซวยหรือไงยะ ฉันคิดว่ามันจะจบแล้วสักอีกขอร้องอย่ามาหลอกหลอนกันเลยไปหาผู้หญิงที่อื่นเทอะคิดแล้วฉันอยากจะบ้าตาย
~ณ เวลาพักเที่ยง~
"ฉันอยากจะบ้าตายวันนี้มันวันอะไร"
"วันพธุ/วันพธุ" โคลี่กับนินิวพูดพร้อมกันฉันรู้น้าว่าวันนี้วันพธุ
"โอ้ยยยย..ไม่น่าถามพวกแกเลยจริงๆ"
ต้องยอมรับว่ามีเพื่อนกวนประสาทแบบนี้ละค่ะไม่เคยจะช่วยอะไรได้เลย
"ไง..สาวๆ" เสียงนายเอตันที่มาเดียวความยิ้มแย้ม แต่ฉันไม่ยิ้มด้วยหรอกหมอนี่ก็เป็นคนใน kg เหมือนกัน พวกเราสามคนสนิทกับพวก kg มากที่สุด
"มาทำไม" ฉันถามไปแบบอารมไม่ดี
"เอ๋...มาเรียเป็นไรอารมไม่ค่อยดีเลยนะ" ก็ใช่ไงรู้แล้วถามทำไม
"พอดีมีเรื่องนิดหน่อยนะเอตันอย่าไปยุ้งกับยัยบ้าเลย"
"โคลี่เธอว่าใครบ้า" ฉันหันไปมองโคลี่แบบหาเรื่อง
"เปล่าาาาา....พูดลอยๆ"
หราาาาาา..พูดลอยน่าเชื่อตายอ่ะนะ -*-
เมื่อฉันเดินมาถึงห้องเรียนก็พบว่าที่นั่งของฉันมีใครก็ไม่รู้มานั่งและที่สำคัญสาวๆในห้องก็กำลังกริ๊ดกาดกันใหญ่ ไม่เข้าใจว่ามันหล่อตรงไหน ฉันเดินไปที่นั่งของฉันและเอามือทุบโตะอย่างแรง
"นายโนเอล....นายมาทำอะไรที่นั่งของฉันหะ" ฉันตะโกนใส่นายโนเอล
"อะไรกันแค่นี้เองทำไมต้องโกรธด้วยละ" โนเอลทำหน้าแบบชีวๆเห็นแล้วน่าหมั่นใส้โว้ยยย!!! - -*
"ก็นี่มันที่นั่งของฉันห้องของนายมันอยู่ห้องถัดไปไม่ทราบว่ามาห้องนี้ทำไมยะ"
ฉันพูดจบโนเอลก็ลุกขึ้นเดินมาใกล้ฉันแล้วก็อ้าวมือมาจับที่คางเค้าไปใกล้ๆหน้าเค้าคิดจะทำไรฉันยะ >///<
"เธอนี่น่ารักยังไม่พอปากร้ายอีกตั้งหาก" นี่จะชมหรือด่า
"กริีดดดดด!!" สาวๆในห้องกริ๊ดกันใหญ่ จะกริ๊ดทำซากไรกัน (รู้สึกว่าพูดไม่เพาะเลยเรา)
"ชิ...." ฉันสบัดหน้าหนีและเดินไปที่โต๊ะของฉัน
"นี่เมื่อคืนโทรไปทำรับและพอเป็นฉันก็ว่างสายละ"
"ก็ตอนแรกไม่รู้ว่าใครเลยรับแต่พอรู้ว่าเป็นฉันก็เลยว่างสายเพราะไม่อยากคุยด้วยคุยแล้วเดี๋ยวนอนไม่หลับ"
"ใจร้ายจังนะ....นั้นเดียวเจอกันนะ^^"
"ไม่ต้องเจอเลยดีที่สุด ไปตายไหนก็ไป"
อะไรกันนี่มันวันซวยหรือไงยะ ฉันคิดว่ามันจะจบแล้วสักอีกขอร้องอย่ามาหลอกหลอนกันเลยไปหาผู้หญิงที่อื่นเทอะคิดแล้วฉันอยากจะบ้าตาย
~ณ เวลาพักเที่ยง~
"ฉันอยากจะบ้าตายวันนี้มันวันอะไร"
"วันพธุ/วันพธุ" โคลี่กับนินิวพูดพร้อมกันฉันรู้น้าว่าวันนี้วันพธุ
"โอ้ยยยย..ไม่น่าถามพวกแกเลยจริงๆ"
ต้องยอมรับว่ามีเพื่อนกวนประสาทแบบนี้ละค่ะไม่เคยจะช่วยอะไรได้เลย
"ไง..สาวๆ" เสียงนายเอตันที่มาเดียวความยิ้มแย้ม แต่ฉันไม่ยิ้มด้วยหรอกหมอนี่ก็เป็นคนใน kg เหมือนกัน พวกเราสามคนสนิทกับพวก kg มากที่สุด
"มาทำไม" ฉันถามไปแบบอารมไม่ดี
"เอ๋...มาเรียเป็นไรอารมไม่ค่อยดีเลยนะ" ก็ใช่ไงรู้แล้วถามทำไม
"พอดีมีเรื่องนิดหน่อยนะเอตันอย่าไปยุ้งกับยัยบ้าเลย"
"โคลี่เธอว่าใครบ้า" ฉันหันไปมองโคลี่แบบหาเรื่อง
"เปล่าาาาา....พูดลอยๆ"
หราาาาาา..พูดลอยน่าเชื่อตายอ่ะนะ -*-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ