เพื่อนพระเอก

 วันนี้ผมไม่ได้มหาลัย เพราะรู้สึกไม่ค่อยสบายเลยไปหาหมอ เนื่องมาจากอาการไอค่อนข้างบ่อย เริ่มมีอาการอ่อนเพลียง่าย มันเป็นสาเหตุที่ผมไม่สามารถทำกิจกรรมไดๆได้เลย หลังเลิกเรียนทุกวันผมต้องรีบกลับมากินยา และนอนพักผ่อน เพราะถ้าทำอะไรเหนื่อยๆมากเกินไป ผมจะหน้ามืดเป็นลมหมดสติไปในทุกที

 ผมพยายามหลายๆวิธี แต่ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดจากสาเหตุอะไร แต่ช่วง3-4วันอาการแปลกๆกว่าทุกที

ผมเริ่มไอออกมาเป็นเลือด มันเกิดอะไรขึ้นกับผม ไปหาหมอหลายๆที่ก็ไม่สามารถอธิบายได้ว่าเกิดเพราะอะไรหรือสาเหตุใด  จนผมได้ยินข่าวเกี่ยวกับหมอคนนึงซึ่งเป็นหมอที่มีชื่อที่สุดของประเทศนี้ ที่โรงพยาบาลไอโอ โดยผมบอกอาการและนัดคิวไว้ล่วงหน้า ซึ่งใช้เวลาหลายวัน วันนี้แหละที่ถึงวันนัดผมเดินทางตามเวลาที่นัด พร้อมเจอกับหมอ แล้วผมก็ทำการตรวจอย่างละเอียดโดยหมอคนนั้น

 ใช้เวลานานประมาณ3 ชั่วโมงเพื่อตรวจทุกๆอย่าง คิดในใจวันนี้แหละคงได้รู้ว่าผมเป็นอะไร

ผลการวินิจฉัยขั้นต้นของหมอนะ คุณ โซล อาการของคุณ เป็นอาการที่หาได้น้อยมากๆ พูดง่ายๆคือแทบจะมีโอกาศ หนึ่งในร้อยล้านเลยก็ว่าได้

 ผมเป็นอะไรหรอคับ คุณหมอ บอกผมมาเลย ผมรอฟังอยู่หมอๆ

อ่อ คุณเป็นโรค Pulurtorfiliges(PTFG) หรืออาการที่ระบบเลือดผิดปกติ ซึ่งอาการจะมีประมาณ6ขึ้น

 อะไรหรือคับหมอ

ซึ่งอาการขั้นแรก จะไม่มีแรงหรือเหนื่อยหอบง่าย

อาการที่2 จะวิงเวียนและเป็นลมง่ายถ้าทำอะไรนานๆ

อาการที่3 เริ่มไอเป็นเลือด

อาการที่4 คนป่วยจะเริ่มความจำเลอะเลือน

อาการที่5 เลือดจะใหลเข้าสู่ระบบต่างๆหรือง่ายๆคือออกทาง จมูก ปาก ตา หู รวมถึงผิวหนัง

อาการสุดท้าย คนไข้จำอะไรไม่ได้อีกเลย ทุกๆเรื่อง แม้กระทั่งเรื่องของตัวเอง

 แล้วผมควรจะทำอย่างไรหรอคับหมอ

ทางที่ดีหมอแนะนำให้ไปรักษากับแพทย์เฉพาะทางตอนนี้มีเพียงไม่กี่คน

 เอ่อ คือว่า โอกาศที่จะหายละคับ

หมอขอบอกตรงๆเลยนะ โรคนี้เป็นโรคที่แทบไม่มีทางรักษาเลย โอกาศที่จะรอดโดยความจำยังอยู่ มีอยู่เพียงประมาณ10% เท่านั้น

"ผมควรจะทำอย่างไรดี ถ้าปล่อยไว้แบบนี้สักวันผมก็จะลืมว่าเธอเป็นใครมีความหมายแค่ไหน หรือปล่อยไว้แบบนี้แหละดีแล้วเพราะมันอาจเป็นวิธีเดียวที่ผมจะใช้เพื่อลืมเธอก็เป็นไปได้"

 ขอบคุณคับหมอ ถ้าผมตัดสินใจได้ ผมจะติดต่อมานะคับ

งั้นเอานามบัตรหมอไป พิเศษสำหรับเธอที่เป็นเคสพิเศษ ของหมอ ถ้ายาหมดรีบมาหาทันทีนะ อย่าลืมนะ

 คับหมอ งั้นในใบรับรองแพทย์ ช่วยเขียนเพียงว่า .'ผมเป็นโรคโลหิตจาง'.ก็พอนะคับ ไม่อยากให้ใครเป็นห่วง

ถ้านั่นเป็นความต้องการของคุณนะ เดี๋ยวหมอบอกทางโรงพยาบาลให้

 ขอบคุณมากๆคับ

 ผมขอตัวกลับก่อนนะคับ พร้อมทั้งลาคุณหมอกลับมายังบ้าน สีหน้าผมมันบ่งบอกถึงความรู้สึกที่ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร มันสับสน ว้าวุ่น นึกอะไรไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนแล้วไม่รู้จะหาทางออกไปได้เช่นไร ขับรถประมาณ2ชั่วโมงก็ถึงคอนโดพร้อมทั้งถือถุงยาขึ้นมาด้วย

 พี่โซลไปหาหมอเป็นอย่างงัยบ้าง

ดีแล้วละ ฮานะ หมอบอก เป็นโลหิตจางนอนพักมากๆก็หายแล้วละ วันนี้พี่ขอนอนพักสักวันนะขับรถมาเหนื่อยมากๆ "ค่ะ" ฮานะตอบกลับมา "หายไวๆนะพี่โซล ผมตอบกลับไป 'คับอยู่แล้ว' แล้วรีบซ่อนถุงยาไว้ข้างหลังพร้อมทั้งเดินเข้าห้องไปในทันที

 ปัง..... ทันที่ ที่ประตูปิดลงผมยืนพิงหลังประตูไว้ ถุงยาถูกวางทิ้งลงกับพื้น สองมือผมยกขึ้นมากุมศรีษะพร้อมค่อยๆทรุดตัวลงมานั่งกับพื้น ดวงตาผมเริ่มแดง ผมขอโทษนะที่ต้องโกหกผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ผมไม่อยากให้ฮานะคิดกังวลเกี่ยวกับผม พร้อมพึมพัมเบาๆนี่

 "สักวันผมต้องลืมเธอจริงๆหรอ ทำไมต้องเกิดอะไรแบบนี้กับผมด้วย แค่นี้มันยังไม่พออีกหรอ ต้องให้ผมเจอกับอะไรอีกเท่าไรหรอ"

ผมยอมรับไม่ได้หรอกหากสักวันจะลืมเธอไป 

 เรื่องเธอมาก่อนที่หนึ่ง ผมพูดได้แค่นี้ถึงแม้สักวันเธออาจเป็นคนสุดท้ายที่ผมจะจำได้ ผมอาจจะลืมเธอ แต่มันไม่ใช่ตอนนี้ และเวลานี้

 ผมจะมีเธอและรักเธอจนถึงวันนั้น ขอเวลาอีกหน่อยนะ อีกนิดนึง ที่ผมจะได้มีเธอในความทรงจำ โปรดอย่านำทุกๆสิ่งที่ผมมีไปจากผมในตอนนี้ ผมยังไม่พร้อมยอมรับมัน

ต่อหน้าเธอผมสามารถทำได้ทุกอย่างเป็นได้ทุกอย่าง ยกเว้นสิ่งเดียวที่ผมทำและเป็นไม่ได้  คือเป็นคนที่เธอรัก

 "ลับหลังเธอผมกลายเป็นคนที่พ่ายแพ้และอ่อนแอต่อความรู้สึกของตัวเองแล้วหรอ"

091215220525152108011401. 14092014