ยัยนักฆ่ากับนายกรรมการคุมกฎจอมโหด

"โอ๊ะ..โอ..เด็กน้อยน่ารักที่ไหนเนี่ย...น่ารักจัง"
"นายเป็นใคร?"
"ฉันชื่อ เบียคุรันนะ"ยิ้มให้
"ไอ้เจ้าสัตว์กินพืช.."ฮิบาริ
"เบียคุรัน..."สึนะ
"ไอ้เจ้านี่"โกคุเดระ
"อันตราย!"ฉัน
"ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ โคลม?"มุคุโร่
"ท่าน...มุคุโร่"โคลม
"เมฆาเพิ่มพูน...อรุณกระตุ้น...สินะ?...ยืมพลังแหวนนายหน่อยละกัน เรียวเฮ พี่ฮิบาริ เดซี่"ฉัน
"อ๊ะ!!! แหวนถูกดูดพลังไปนี่!!!"ทัั้ง3+สึนะ
"น่าจะพอนะ..."ฉัน
"เห...คุณนี่ร้ายจริงๆนะ"เบียคุรัน
"เห็นฉันเป็นคนดีรึ?"ฉัน
ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม
     พลังของทั้ง2สู้กันไปมาอย่างสูสี
"เอ๋!!!! ทุกคนถูกดูดพลังไป"ทุกคนในวองโกเล่ยกเว้นฮิบาริและเรียวเฮ+6 บุปผาอาลัย
ตู้ม พลั่ก
     เสียงเบียคุรันปลิวไปไกล
"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"ฉัน(คิด-เหนื่อยจัง)
"เธอใช้พลังได้ทุกธาตุสินะ?"รีบอร์น
"ใช่"ฉัน
"ถ้าเกิดเธอใช้พลังของแหวนวองโกเล่กับมาเลริงรวมกันก็จะทำให้เธอสลบ และถ้าเธอใช้ทั้งแหวนวองโกเล่ มาเลริง และจุกนมของอัลโกบาเลโน่รวมกันทั้งหมดก็จะทำให้เธอสลบไปหลายวัน...สินะ"
"ใช่"ฉัน
"เพราะงั้น...อย่าฝืนตัวเองล่ะ...ซากุระ"ฮิบาริ
"ค่ะ"ฉัน