[High School] Kiss Me จูบนี้มีเเค่นาย
6.7
เขียนโดย Secret_Chan
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.35 น.
17 chapter
4 วิจารณ์
17.74K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2559 01.02 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) High School -9-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความEIFFEL TALK
ผมยืนมองภาพของซีเคร็ทกับผู้ชายที่ผมรู้สึกจะคุ้นตา..
ไอ้วาววา! ทำไมมันกับซีเคร็ทถึงอยู่ด้วยกันได้ เเถมยังทำเหมือนเป็นคู่รักกันอีก... ให้ตายเถอะ ผมอยากจะเข้าไปลากไอ้วาววามาซัดลงพื้นจริงๆ เเต่ผมก็ทำได้เเค่ยืนมองพวกนั้นด้วยอารมณ์ที่ฉุนสุดๆ
SECRET TALK
"ฮัดชิ้ว!.." ฉันจามออกมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ก่อนจะใช้มือจับจมูกของตัวเองเเล้วบีบมันเบาๆจนวาววาที่กำลังเต้นรำกับฉันต้องทักขึ้น
"เธอเป็นอะไรรึเปล่า เป็นหวัดงั้นหรอ จะพักมั้ยหละ"วาววาทำท่าจะหยุดเเต่ฉันก็ได้ส่ายหัวเเทนคำตอบว่าไม่เป็นไร
...
พวกเราเต้นรำกันหลายเพลงมาก ในเเต่ละเพลงก็มีเเต่เพลงโรเเมนติก ชวนให้เขินกันทั้งคู่เลยล่ะ ถึงจะเเค่เพื่อนเเต่บางครั้งฉันก็เเอบคิดนะ ว่าฉันอาจจะชอบวาววาก็ได้? เเต่พอคิดถึงวาววาหน้าของใครบางคนก็ต้องผุดขึ้นมาเเทนจนฉันไปเขินไอ้เจ้าของหน้าที่ผุดขึ้นมาในหัว ให้ตายเถอะเป็นบ้าอะไรของฉันหละเนี่ย
"วาววา... ฉันขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะ" เมื่อจบประโยควาววาได้เเต่พยักหน้าให้กับฉันประมาณว่าเข้าใจ ก่อนจะหันไปคุยกับสาวๆของหมอนั่นต่อ
"เฮ้อ.. เมื่อไหร่จะได้กลับบ้านนะ กี่โมงกี่ยามกันเเล้วเนี่ย"
ฉันถอนหายใจก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อที่จะกลับไปหาวาววา
"เหอะ... มีความสุขดีนี่เวลาอยู่กับผู้ชายคนอื่นน่ะ"
น้ำเสียงคุ้นหูดังขึ้นจากข้างหลังฉัน ฉันหันไปมองเจ้าของน้ำเสียงที่ดังขึ้นด้วยสายตาเรียบเฉย ก่อนจะหันกลับมาเเล้วเดินออกจากตรงนั้น เเต่ก็ไม่วายที่เขาจะจับเเขนรั้งฉันไว้
"จะเดินหนีฉันทำไมหละ เเถมยังทำหน้าเหมือนเเบกโลกไว้คนเดียว เเต่เมื่อกี้หละกลับยิ้มระเริงกับผู้ชายคนอื่น มีความสุขมากใช่มั้ยหละ"
"...."
"ทำไมไม่ตอบฉันหละ จะเงียบทำไม"ไอเฟลจับฉันเขย่าๆเพื่อเค้นเอาคำพูดออกจากปากฉัน นัยน์ตาของเขาสื่อความเจ็บปวดออกมาให้ฉันได้เห็น ฉันได้เเต่ยิ่งเงียบเพราะไม่อยากจะพูดอะไรก่อนที่เราทั้งสองคนจะเงียบเเละยืนจ้องตากันอยู่เเบบนั้น
"แค่นี้ใช่มั้ยที่ต้องการจะพูด.. งั้นฉันขอตัว"ฉันพูดก่อนจะเเกะมือไอเฟลออก
ฟึ่บ!..
"อย่าเดินหนีฉันไปเเบบนี้ได้มั้ย.. ขอร้องหละ อยู่กับฉันเถอะนะซีเคร็ท อย่าเดินหนีฉันไป.."
ไอเฟลดังฉันเข้ามากอดจากด้านหลังก่อนจะเอาหน้าซุกไหล่ฉันเเละพูดคำที่ทำให้ฉันหัวใจเต้นเเรง..
"อยู่กับฉัน... อย่าไปไหนได้โปรด ฉันต้องการเธอ"
เขาเลื่อนมือมาจับหน้าของฉันให้หันไปมองเขา ก่อนที่เขาจะก้มลงมาเเละประกบริมฝีปากอุ่นของเขาเข้ากันฉัน เขาดันเอวของเขาให้ติดกับฉันพร้อมกับกอดประคองฉันไว้ ฉันไม่รู้ว่าฉันเผลอเอามือไปคล้องคอเขาเมื่อไหร่ เเต่ที่เเน่ๆเราจูบกันเนิ่นนานจนฉันจำไม่ได้ว่าเขาจับอะไรของฉันตรงไหนบ้าง
"ไอ...เฟล.."
ผมยืนมองภาพของซีเคร็ทกับผู้ชายที่ผมรู้สึกจะคุ้นตา..
ไอ้วาววา! ทำไมมันกับซีเคร็ทถึงอยู่ด้วยกันได้ เเถมยังทำเหมือนเป็นคู่รักกันอีก... ให้ตายเถอะ ผมอยากจะเข้าไปลากไอ้วาววามาซัดลงพื้นจริงๆ เเต่ผมก็ทำได้เเค่ยืนมองพวกนั้นด้วยอารมณ์ที่ฉุนสุดๆ
SECRET TALK
"ฮัดชิ้ว!.." ฉันจามออกมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ก่อนจะใช้มือจับจมูกของตัวเองเเล้วบีบมันเบาๆจนวาววาที่กำลังเต้นรำกับฉันต้องทักขึ้น
"เธอเป็นอะไรรึเปล่า เป็นหวัดงั้นหรอ จะพักมั้ยหละ"วาววาทำท่าจะหยุดเเต่ฉันก็ได้ส่ายหัวเเทนคำตอบว่าไม่เป็นไร
...
พวกเราเต้นรำกันหลายเพลงมาก ในเเต่ละเพลงก็มีเเต่เพลงโรเเมนติก ชวนให้เขินกันทั้งคู่เลยล่ะ ถึงจะเเค่เพื่อนเเต่บางครั้งฉันก็เเอบคิดนะ ว่าฉันอาจจะชอบวาววาก็ได้? เเต่พอคิดถึงวาววาหน้าของใครบางคนก็ต้องผุดขึ้นมาเเทนจนฉันไปเขินไอ้เจ้าของหน้าที่ผุดขึ้นมาในหัว ให้ตายเถอะเป็นบ้าอะไรของฉันหละเนี่ย
"วาววา... ฉันขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะ" เมื่อจบประโยควาววาได้เเต่พยักหน้าให้กับฉันประมาณว่าเข้าใจ ก่อนจะหันไปคุยกับสาวๆของหมอนั่นต่อ
"เฮ้อ.. เมื่อไหร่จะได้กลับบ้านนะ กี่โมงกี่ยามกันเเล้วเนี่ย"
ฉันถอนหายใจก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อที่จะกลับไปหาวาววา
"เหอะ... มีความสุขดีนี่เวลาอยู่กับผู้ชายคนอื่นน่ะ"
น้ำเสียงคุ้นหูดังขึ้นจากข้างหลังฉัน ฉันหันไปมองเจ้าของน้ำเสียงที่ดังขึ้นด้วยสายตาเรียบเฉย ก่อนจะหันกลับมาเเล้วเดินออกจากตรงนั้น เเต่ก็ไม่วายที่เขาจะจับเเขนรั้งฉันไว้
"จะเดินหนีฉันทำไมหละ เเถมยังทำหน้าเหมือนเเบกโลกไว้คนเดียว เเต่เมื่อกี้หละกลับยิ้มระเริงกับผู้ชายคนอื่น มีความสุขมากใช่มั้ยหละ"
"...."
"ทำไมไม่ตอบฉันหละ จะเงียบทำไม"ไอเฟลจับฉันเขย่าๆเพื่อเค้นเอาคำพูดออกจากปากฉัน นัยน์ตาของเขาสื่อความเจ็บปวดออกมาให้ฉันได้เห็น ฉันได้เเต่ยิ่งเงียบเพราะไม่อยากจะพูดอะไรก่อนที่เราทั้งสองคนจะเงียบเเละยืนจ้องตากันอยู่เเบบนั้น
"แค่นี้ใช่มั้ยที่ต้องการจะพูด.. งั้นฉันขอตัว"ฉันพูดก่อนจะเเกะมือไอเฟลออก
ฟึ่บ!..
"อย่าเดินหนีฉันไปเเบบนี้ได้มั้ย.. ขอร้องหละ อยู่กับฉันเถอะนะซีเคร็ท อย่าเดินหนีฉันไป.."
ไอเฟลดังฉันเข้ามากอดจากด้านหลังก่อนจะเอาหน้าซุกไหล่ฉันเเละพูดคำที่ทำให้ฉันหัวใจเต้นเเรง..
"อยู่กับฉัน... อย่าไปไหนได้โปรด ฉันต้องการเธอ"
เขาเลื่อนมือมาจับหน้าของฉันให้หันไปมองเขา ก่อนที่เขาจะก้มลงมาเเละประกบริมฝีปากอุ่นของเขาเข้ากันฉัน เขาดันเอวของเขาให้ติดกับฉันพร้อมกับกอดประคองฉันไว้ ฉันไม่รู้ว่าฉันเผลอเอามือไปคล้องคอเขาเมื่อไหร่ เเต่ที่เเน่ๆเราจูบกันเนิ่นนานจนฉันจำไม่ได้ว่าเขาจับอะไรของฉันตรงไหนบ้าง
"ไอ...เฟล.."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ